Απορούν πολλοί πως άλλαξε τόσο εντυπωσιακά ο Παναθηναϊκός στα πλέι οφ ενώ κατά την διάρκεια της κανονικής περιόδου εκφράζονταν φόβοι για… πατατράκ στην extra season βλέποντας το τριφύλλι να «τρεκλίζει» απέναντι στον κάθε πικραμένο.
Η διαφορά εντοπίζεται 100% στον πάγκο. Ο Γιάννης Αναστασίου –νεότατος στο κουρμπέτι για να μην ξεχνιόμαστε- έδειξε σαν να κατανόησε απόλυτα τα μαθήματα του χειμώνα, ρίχνοντας το βάρος πιο πολύ στην τακτική («εξάρι» ο Κουτρουμπής, έξω ο Πράνιτς, κουμανταδόρος ο «ζωηρός» και με κάψα ν’ αποδείξει, Νίνης) και στην μάξιμουμ αξιοποίηση όλου του έμψυχου δυναμικού του που κάλυψε την ανετοιμότητα Μπεργκ, Πέτριτς.
Ο Παναθηναϊκός έκανε «παρέλαση» απέναντι σε υπολογίσιμους αντιπάλους δίχως τους σταρ της επίθεσης, με ελάχιστο Πράνιτς, με όχι πολύ Κλωναρίδη-Μαυρία, με Λαγό που και που κι όμως όχι μόνο δεν λύγισε, μα γοήτευσε το (πάντα) απαιτητικό κοινό του.
