Λαμβάνοντας υπόψη το …τεταμένο κλίμα στην εξέδρα, τις σοβαρές απουσίες και το γεγονός ότι ο μόνιμος πρωταθλητής έχει δύο καινούργια παιδιά στην ομάδα που προσπαθεί να τα εντάξει όπως –όπως στο σύνολο (δυσκολότατο Ιούνη μήνα) το μέλλον της σειράς μας κάνει να αισιοδοξούμε, αν φυσικά οι «πράσινοι» καταφέρουν να «προστατεύσουν» την έδρα τους.
Δύο μήνες μετά την αποχώρηση Ιβάνοβιτς και βλέπουμε την ομάδα να πατά σ’ άλλες λογικές που αν είχαν εφαρμοστεί από το ξεκίνημα ίσως το πλεονέκτημα έδρας να άνηκε στους κυπελλούχους. Σαφώς το τριφύλλι ως τον Δεκέμβρη έπαιζε υπέροχο μπάσκετ όμως μετά κάτι οι συνεχόμενοι τραυματισμοί, κάτι τα κολλήματα του Ντούσκο «δυσφήμησαν» το ρόστερ παρότι δεν νομίζουμε οι φιναλίστ της Ευρωλίγκας να διαθέτουν τόσο…καλύτερους παίκτες.
Απόψε χωρίς Παππά, Γκιστ, Μπατίστα οι οικοδεσπότες είχαν ευκαιρία για πειστική νίκη μα η λήξη του αγώνα σου έβγαζε την εντύπωση πως αν είχαν ακόμα ένα στήριγμα Φώτσης-Λουκάς θα τους «έστελνες». Ο Μανωλόπουλος εισάγοντας λίγα μόνο τρικ (Νέλσον στο ποστ, Διαμαντίδης να μην κουράζεται στο κατέβασμα μπάλας, Λουκάς στο «5», ένταξη Μποχωρίδη στο rotation) έκανε την ομάδα περισσότερο ρωμαλέα αφού μέχρι πρότινος το στυλ ήταν «όσα βάλουμε, όσα φάμε». Κύριο γνώρισμα ισπανικών ομάδων, κόλπα που στην Αθήνα χρειάζεται πολύς χρόνος να τα εντάξεις σε σύνολο που έχει μάθει να ζει και να πεθαίνει απ’ την άμυνά του. Ραντεβού στο ΟΑΚΑ…
