Πριν καν προλάβουμε ν’ αναφερθούμε στο τι μας αφήνει μπασκετικά αυτή η σεζόν άρχισαν οι προεργασίες για την επόμενη. Σλούκας, Μπαλτάκος, Πρίφτης, Βεζένκοφ, Σάσα Ομπράντοβιτς και δεν συμμαζεύεται…
Φέτος η διοίκηση πλήρωσε το γεγονός ότι δεν έμεινε προσκολλημένη στο πλάνο ελληνοποίησης που εξήγγειλε για να δικαιολογήσει το «κόψιμο» Λάσμε, Ματσιούλις. Η επική πρόκριση επί του Ολυμπιακού κι οι «πτήσεις» στην Ευρωλίγκα τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβρη αναπροσάρμοσαν τα πλάνα, ο Λαουάλ έφτασε Αθήνα «για το 7ο» και στην πορεία ο Ιβάνοβιτς παύτηκε επειδή δεν έβαζε να παίζουν οι έφηβοι παρότι -στο μέτρο του εφικτού- αγωνίστηκαν Χαραλαμπόπουλος, Λούντζης, Παπαγιάννης, Διαμαντάκος, Μποχωρίδης.
Ο ιδιοκτήτης μετά τον τελικό του κυπέλλου δήλωνε την σιγουριά του για την κατάκτηση ΚΑΙ του πρωταθλήματος φορτώνοντας τις πλάτες των πιτσιρικάδων βάρη που ακόμα δεν αντέχουν, το αναφέρουμε επειδή διαβάσαμε απόψεις γκρίνιας για τον… Μποχωρίδη που (σε σεζόν προσαρμογής) κλήθηκε να βγάλει «τα κάστανα από τα φωτιά» γιατί οι Αμερικανοί κι ο Μπλουμς αποδείχθηκαν ανεπαρκείς.
Η σάρωση της αγοράς το περασμένο καλοκαίρι ήταν στη σωστή κατεύθυνση το μόνο που έμενε ήταν να «προστατεύσεις» τους πιτσιρικάδες και να τους αφήσεις σιγά-σιγά να «μεγαλώσουν» ώστε ν΄ ανεβάσουν το κλαμπ σε μεγαλύτερο επίπεδο! Σαφώς ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να «περιμένει» χρόνια απέχοντας από τις κούπες όμως ακόμα και φέτος η εύκολη παράδοση στον Ολυμπιακό ήταν προϊόν ατυχίας και κακών επιλογών ξένων. Όσο κι αν βλέπουμε το ρόστερ του φιναλίστ της Ευρωλίγκας αντίστοιχους Παππά, Γιάνκοβιτς, Χαραλαμπόπουλο (ακόμα και … Παπαγιάννη) δεν βλέπουμε!
Rebuilding (χωρίς διάθεση να «ματώσεις» οικονομικά για παίκτες-διαφοράς) σημαίνει και ήττες εκτός προγράμματος (σαν αυτή της Πυλαίας που εν πολλοίς στέρησε το πλεονέκτημα έδρας) ή «σβουριχτές» σφαλιάρες. Στο τριφύλλι υπήρχε δυσφορία ακόμα και μετά τις ήττες των θερινών…φιλικών (!!!), ενώ με έκπληξη διαβάζαμε ότι η πρόκριση επί του ΟΣΦΠ «χάρισε χρόνο» στον Ιβάνοβιτς.
Σύμφωνοι, ο Μαυροβούνιος δεν «κόλλησε» με τον σύλλογο μα είναι ανεπίτρεπτο να ξεκινάς προσπάθεια να γαλουχήσεις τους μικρούς κι απ’ το φθινόπωρο ν’ ακούγονται δυνατά φωνές δυσπιστίας λες και δεν είχε μαλλιάσει η γλώσσα κοτζάμ Διαμαντίδη να επαναλαμβάνει πως τούτη η περίοδος ήταν σεζόν μάθησης για πολλούς.
Κατά την ταπεινή μας άποψη η μεγαλύτερη αποτυχία δεν ήταν η απώλεια του τίτλου αλλά ο μηδενισμός του πρότζεκτ. Οι παίκτες απλώς πρόσθεσαν ένα έτος στη ζωή τους δουλεύοντας με τρεις προπονητές δίχως ποτέ να μοιραστούν ρόλοι (εδώ αποκτήθηκαν παίκτες λίγο πριν αρχίσουν οι τελικοί), χωρίς να έχουν μπει καν βάσεις. Κάποτε η ομάδα αναζητούσε την τεχνογνωσία της επικράτησης επί του Ολυμπιακού! Κατόπιν της σάρωσης της Ευρώπης! Τα κατάφερε όλα αφού επένδυσε ένα σκασμό λεφτά, μαζεύοντας προηγουμένως ηχηρά χαστούκια, κάνοντας αμέτρητη υπομονή.
Τώρα η ΚΑΕ βαδίζει σε νέα μονοπάτια αφού θέλει να «βγάλει» παίκτες τοπ επιπέδου, γαλουχώντας τους από τα μικράτα τους, πρώτη φορά θυμόμαστε κάτι τέτοιο στην ιστορία του συλλόγου. Τον χειμώνα οι οπαδοί γκρίνιαζαν για τις εύκολες ευρωπαϊκές ήττες εκτός ΟΑΚΑ όμως πόσοι από τους αθλητές είχαν διανύσει «χιλιόμετρα» στην Ευρωλίγκα εκτός απ’ τους αρχηγούς;
Του χρόνου πρώτο μέλημα του οργανισμού πρέπει να είναι οι σωστές επιλογές έμπειρων αθλητών που θα δημιουργήσουν το ιδανικό πλαίσιο για ν’ αναπτυχθούν ομαλά οι πιτσιρικάδες.
