Έχω στο… Μπακού μια δουλειά

Ναι, πριν από λίγες ημέρες η κληρωτίδα έκλεισε το μάτι στον Παναθηναϊκό, φέρνοντας τον αντιμέτωπο με… κάποια Γκαμπάλα από το Αζερμπαϊτζάν. Σε νορμάλ συνθήκες, λες ότι οι «πράσινοι» είναι στους ομίλους του Europa League και βάζουν στα ταμεία τους κάτι παραπάνω από 4 εκατ. ευρώ, μειώνοντας τη χασούρα από τον αποκλεισμό από την Κλαμπ Μπριζ. Σε… τωρινές συνθήκες, όμως, δεν το λες. Σε καμία περίπτωση!

Τα παιχνίδια με την Γκαμπάλα και ιδίως το πρώτο στο άγνωστο για πολλούς, αλλά πανέμορφο και αναπτυσσόμενο Μπακού (σ.σ. θεωρείται το Παρίσι της Ανατολής), είναι άκρως επικίνδυνα. Αν θυμηθούμε στο παρελθόν, ανάλογες περιπτώσεις, θα επιβεβαιωθεί το παραπάνω. Δεν είναι λίγες οι φορές που ελληνικές ομάδες και φυσικά ο Παναθηναϊκός παρ’ ολίγον να την πατήσουν ή εν τέλει την πάτησαν (Μακάμπι για παράδειγμα), επειδή πήγαν να αγωνιστούν με τον αέρα του φαβορί και με μια… καλοκαιρινή διάθεση. Ομάδες τύπου Γκαμπάλα, σε τέτοια παιχνίδια, μπορούν να σε πληγώσουν ανεπανόρθωτα…

Η προσεχής αντίπαλος του «τριφυλλιού» βλέπει ως μια μεγάλη ευκαιρία τα ματς με το «τριφύλλι», ειδικά, ξαναγράφω, μέσα στην έδρα της, για να τα δώσει όλα. Να βγάλει ενθουσιασμό, πάθος και στην ανάγκη να παίξει και ξύλο, με σκοπό την υπέρβαση. Αν τα καταφέρει, θα αποθεώνεται από όλη την Ευρώπη. Αν όχι, δεν θα της πει κανένας τίποτα. Εκεί, λοιπόν, είναι το «κλειδί».

Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να παρουσιαστεί σοβαρός και αποφασισμένος. Και αν θέλετε… υποψιασμένος γι’ αυτό που θα συναντήσει. Απαγορεύεται κάθε διαφορετικού τύπου αντιμετώπιση από την ομάδα του Γιάννη Αναστασίου. Η πρόκριση είναι απαραίτητη και λάθη ή χαλαρώσεις δεν χωρούν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Σε περίπτωση, άλλωστε, μη πρόκρισης η χρονιά θα είναι από νωρίς καταστροφική. Για όλους…

Υ.Γ: Συλλυπητήρια και κουράγιο στην οικογένεια του Γιάννη Ξενάκη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει…