Ποιοι ήταν οι αρνητικοί παράγοντες; Α) Η υπερβολικά καθυστερημένη πρόσληψη προπονητή. Αποτελεί κανόνα επιτυχίας τα ρόστερ (ή έστω οι βασικές γραμμές τους) να σχεδιάζονται πριν ολοκληρωθεί ο Μάιος και ως τα μέσα Ιουνίου να έχουν πραγματοποιηθεί οι σημαντικότερες μεταγραφικές κινήσεις. Ωστόσο φθάσαμε τέλος Ιουνίου (27/6) για γίνει το ραντεβού με τον εκπρόσωπο του προπονητή που επιλέχθηκε να καθοδηγήσει τη νέα ομάδα και στις 30 Ιουνίου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Σάσα Τζόρτζεβιτς.
Β) το μπάτζετ της ομάδας δεν συγκρίνεται με τα προηγούμενα χρόνια κι αυτό δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη δημιουργία αξιόλογου ρόστερ, ειδικά κι όταν ισχύει το Α.
Γ) σε συνδυασμό με τα δύο προηγούμενα, ο Παναθηναϊκός επένδυσε ένα υπερβολικά -εκ του αποτελέσματος- ποσό για να υπογράψει τον Νικ Καλάθη. Η επιλογή είναι ΑΡΙΣΤΗ, ΟΛΟΣΩΣΤΗ και μπορεί να αποδειχθεί η πιο καθοριστική για τη νέα τάξη πραγμάτων του Παναθηναϊκού, ωστόσο ο χρηματοδότης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρης Γιαννακόπουλος στάθηκε -από τις συγκυρίες- άτυχος με τους συσχετισμούς της αγοράς εφέτος και τις εξελίξεις της. Ο Παναθηναϊκός είχε «δικαίωμα», όπως λένε στα χαρτιά, για τον Καλάθη από πέρυσι. Επιβεβαίωσε από την αρχή του καλοκαιριού την περσινή προσφορά και δεσμεύτηκε για αυτήν, με αποτέλεσμα να κάνει δικό του τον Έλληνα γκαρντ «εγκλωβίζοντας» από το μπάτζετ του ένα μεγάλο μέρος για ένα συμβόλαιο που εν τέλει ο Καλάθης δεν θα έβρισκε πουθενά. Με άλλα λόγια, ο Παναθηναϊκός πήρε τον παίκτη που ήθελε όμως από τις συγκυρίες σπατάλησε ίσως και διπλάσιο ποσό από ότι θα μπορούσε να δεσμεύσει. Αυτό, μαζί με τα Α και Β έκαναν ακόμη πιο δύσκολη τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού ρόστερ.
