Παρατηρούσαμε χθες τον Μάρκους Μπεργκ να εφορμά από τα πλάγια, να οσμίζεται τις λανθασμένες επαναφορές των αντιπάλων του δημιουργώντας φάσεις για γκολ, να κατεβαίνει χαμηλά και με την άριστη αίσθηση γηπέδου που διαθέτει να βγάζει τους συμπαίκτες του φάτσα με τον τερματοφύλακα.
Θυμηθήκαμε γιατί ο Γιάννης Αναστασίου ζητούσε ογκώδη στράικερ, απαίτηση που γέννησε απορίες δεδομένης της ύπαρξης Μπεργκ, Πέτριτς, Καρέλη στο ρόστερ. Αν ο τελευταίος παραχωρηθεί στη Γκενκ και τελικά αποκτηθεί ο Χάρης Μαυρίας τότε τον Γενάρη ίσως η ομάδα επανέλθει με στόχο, «εννιάρι» με πιο «ωμό» τρόπο παιχνιδιού θέλοντας να εκμεταλλευτεί την άριστη γνώση των βασικών του αθλήματος του Σουηδού.
Ο Παναθηναϊκός μετά τις «σφαλιάρες» στα ευρωπαϊκά του παιχνίδια νίκησε πειστικά σε μια από τις δυσκολότερες έδρες της λίγκας με Αμπέντ, Εσιέν, Κλωναρίδη εκτός αποστολής, παιδιά που μπορούν να τον μεταμορφώσουν όταν θα είναι 100% έτοιμοι. Στο Αγρίνιο μας έζωσαν τα φίδια μετά το 1-0 και την τεράστια ευκαιρία που χάνει ο Κάπελ λίγο πριν το ημίχρονο, αλλά στην επανάληψη ο Παναιτωλικός έπαιξε ακριβώς όπως ήθελε ο Αναστασίου για ν’ αναδείξει τα δικά του όπλα.
Με την άμυνα των οικοδεσποτών στη σέντρα, ο Μπεργκ οπισθοχώρησε αφήνοντας στη θέση του τον τρεχαλατζή Καρέλη. Είναι τέτοια η ποιότητα του Σκανδιναβού που αν πάρει τόπι με πρόσωπο προς την εστία δεν τον σταματά ούτε κράμα Χένρικσεν-Μέλμπεργκ. Με την τοποθέτηση Σάντσεθ στην άμυνα και το ανέβασμα Κουτρουμπή στον άξονα ο κόουτς βρήκε κι άλλα στηρίγματα για σωστή μεταφορά μπάλας, κάτι που απελευθέρωσε τον Πράνιτς που πάτησε πολύ περιοχή στηρίζοντας και τον Νάνο που είχε κουραστεί κάνοντας όργια ως το 60΄.
Στο πρωτάθλημά μας «μιλούν» συχνά-πυκνά οι προσωπικότητες οι οποίες «καθαρίζουν» σε βραδιές που οι υπόλοιποι δεν είναι σε καλό φεγγάρι. Με τον Ζέκα να μην παίρνει πρωτοβουλίες, τον Μπούρμπο να καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να σταθεί στα πόδια του, τον Καρέλη να τρέμει στην όψη του τέρματος, η ομάδα πήρε το τρίποντο χάρις τον οίστρο του κορυφαίου παίκτη της λίγκας. Όταν ο Μπεργκ είναι καλά παρασύρει τους συντρόφους του, αλλά το καλύτερο για όλους είναι να βοηθήσουν σύντομα Αμπέιντ, Σάντσεθ, Εσιέν.
«Οχυρώνοντας» την άμυνά του με τον Γκανέζο (που λογικά θα είναι ΑΠΟΛΥΤΑ έτοιμος μετά τη διακοπή) ο Αναστασίου θα δοκιμάσει άφοβα τα αγαπημένα του επιθετικά συστήματα κοιτώντας να χωρέσει στο σχήμα τους γρήγορους πλάγιους που διαθέτει (Κλωναρίδη, Καλτσά). Τον Βίκτωρα τον ξέρουμε, ο «νέος» ήταν από τους κορυφαίους στα φιλικά, οι συγκεκριμένοι προσφέρουν ταχύτητα, έκρηξη, καλό τρέξιμο με τη μπάλα, δυνατότητα σκέψης κι εκτέλεσης πάνω στην κίνηση, στοιχείο που λείπει π.χ από τον Καρέλη εξού κι η αφλογιστία στα τελευταία παιχνίδια.
Χθες ο Νικόλας θύμισε τον «παλαιστή» που λατρέψαμε κάνοντας όλες τις κουταμάρες που μπορεί να κάνει ένας φορ φάτσα με το γκολ μαζεμένες. Παραμένει, ωστόσο, καλοπροπονημένος, δεν φοβάται τίποτα και ταιριάζει καλύτερα με τον Μάρκους μπροστά. Το αναφέρουμε γιατί πέρσι στο ξεκίνημα της σεζόν ο Αναστασίου προσπάθησε να «παντρέψει» Μπεργκ-Πέτριτς και στους αγώνες με τη Σταντάρ «κουτουλούσαν».
Η ομάδα μπορεί να μην πήρε τ’ αποτελέσματα που ήθελε αλλά οι εμφανίσεις της -λαμβάνοντας υπόψη τι μήνα έχουμε- δεν ήταν άσχημες (ακόμα και στο Βέλγιο ο ΠΑΟ ήταν καλός ως το ημίχρονο) μ’ εξαίρεση στο Μπακού που ο κόουτς επέλεξε να πάει συντηρητικά κι οι αμφισβητίες του τον «ξέσκισαν».
Το ρόστερ είναι καλό αναλογιζόμενοι ότι το μπάτζετ παραμένει μικρό για Παναθηναϊκό κι η δυνατότητα παικτών να προσφέρουν σε περισσότερες από μια θέσεις θα δώσουν πολλές ενδιαφέρουσες βραδιές. Ήδη είδαμε Πράνιτς αριστερό μπακ, Μπεργκ επιθετικό μέσο, στα φιλικά τον Καλτσά «εννιάρι», τον Μαρινάκη στόπερ κι αριστερό μπακ και έπεται συνέχεια…
