Ο καλός Παναθηναϊκός, ο κακός Σιδηρόπουλος και ο άσχημος οπαδός

Αποφεύγω τις υποθέσεις τόσο στο ποδόσφαιρό όσο και γενικότερα στη ζωή. Αυτή τη φορά θα ενδώσω στον πειρασμό. Αν τελοσπάντων το ματς στο Αγρίνιο χθες, ολοκληρωνόταν χωρίς το «παιδικό» λάθος της άμυνας του Παναιτωλικού στο ’85 και το «τριφύλλι» επέστρεφε με τον έναν βαθμό: Πόσο κακός θα ήταν ο Αναστασίου; Πόσο πολύ θα κραυγάζαμε να μας αδειάσει τη γωνιά;

Το ματς

Ο Παναθηναϊκός αδίκησε ακόμα μια φορά τον εαυτό του. Η διαφορά ήταν ότι αυτή τη φορά γλύτωσε τα χειρότερα. Όταν ένα ματς μπορείς να το πας στο 1-4 ή στο 2-5 και τελικά μένεις με μια οριακή νίκη που πήρες κατά τύχη στο ’84, αυτό το λες αποτυχία. Σε όλο το ματς και ειδικότερα στο β’ μέρος η ομάδα βρήκε όλους τους κενούς χώρους που ήθελε. Σε αυτό φυσικά βοήθησαν και οι Αγρινιώτες που κυνήγησαν το ματς και δεν κλείστηκαν.

Το «τριφύλλι» έβγαλε ενέργεια, αντίδραση και έδειξε χαρακτήρα. Ο ηγέτης Μάρκους Μπεργκ ακόμα μια φορά είχε καθοριστική συμβολή. Άνοιξε διαδρόμους, δημιούργησε φάσεις για τους συμπαίκτες του και τέλειωσε όπως έπρεπε τη φάση του γκολ. Ο Στιλ την ίδια ώρα, είναι ο τερματοφύλακας που κάνει τη διαφορά. Εμπνέει εμπιστοσύνη και σιγουριά. Αυτά τα ματς λοιπόν, δεν είναι ματς για 1-2 στο ’84…

Ο Σιδηρόπουλος

Έχω κουραστεί να βασανίζω τον εαυτό μου: Δόλος ή ανθρώπινο λάθος; Έλλειψη σεβασμού ή ανικανότητα; Όπως και να έχει, αν το πέναλτι που καταλόγισε χθες, σφυριζόταν σε κάθε περίπτωση, σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα θα έπρεπε να σφυρίζονται 15, 20, 25 πέναλτι. Όσο για το γκολ-οφσάιντ του Μαρκόφσκι, δεν υπάρχει συζήτηση.

Και το καφενείο

Κλείνω όπως άρχισα: Πάντα όταν βλέπω Παναθηναϊκό παρακολουθώ παράλληλα τα σχόλια και τις αντιδράσεις των οπαδών στα social media. Είναι το σύγχρονο καφενείο σε τεράστια κλίμακα. Ε δεν υπάρχει ο έλληνας οπαδός! Μαζί σας και πρώτος εγώ, να ασκήσουμε κριτική στον κόουτς και σε ότι στραβό γίνεται στην ομάδα αλλά στην προκειμένη περίπτωση να πούμε τι; Όταν η ομάδα παίζει με τέτοιο τρόπο και σου βγάζει δέκα ευκαιρίες για γκολ πώς να πω μισή κουβέντα για τον προπονητή;

Όταν ο Νίκος Καρέλης μόνο έχει σπαταλήσει πέντε ΚΑΘΑΡΕΣ ευκαιρίες για να σκοράρει, τι σου φταίει ο Αναστασίου; Ακόμα και για τη διαχείριση που κάνει στο ρόστερ, όταν μέσα σε δέκα ημέρες παίζεται όλη η χρονιά (Γκαμπάλα εκτός, Γκαμπάλα εντός και οι δυο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος) πως είναι δυνατόν Αύγουστο μήνα να μη κάνει διαχείριση και αλλαγές στην ενδεκάδα.

Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει να δώσει πολλά. Με την επιστροφή του Εσιέν και την είσοδο του Αμπέϊντ στην ομάδα, τα καλύτερα είναι μπροστά. Χρυσή η κριτική, χρήσιμη και απαραίτητη αλλά μόνο κακό κάνει όταν φτάνει στα επίπεδα του καφενείου και της γραφικότητας.