Η αλήθεια είναι τους παλιούς, παραδοσιακούς Παναθηναϊκούς τους ξενίζει η φανέλα με το Νο10 στην πλάτη του Κάρλος Ζέκα. Πώς να συνηθίσουν ένα νούμερο που παλιότερα πρόβαραν κολοσσοί (Δομάζος, Μπορέλι) ή εξαιρετικοί παίκτες (Γεωργακόπουλος, Φραντζέσκος, Ρότσα) να το φέρει ο μαχητής, Πορτογάλος;
Ώσπου έρχονται ματς σαν τα χθεσινά και όλοι οι οπαδοί -ανεξαρτήτως γούστων- υποκλίνονται στην καρδιά του. Δεκαπέντε λεπτά έπαιξε στην αφύσικη γι αυτόν θέση του δεξιού μπακ-χαφ κι «έφαγε» το γήπεδο παρότι απ’ τα μέσα του β΄ ημιχρόνου κούτσαινε.
Σάμπως πέρσι στο εντός έδρας ματς με την Αϊντχόφεν το ίδιο δεν έκανε; Του φώναζε ο προπονητής του να γίνει αλλαγή αλλά εκείνος με χαρακτηριστικές κινήσεις του έλεγε ότι δεν άφηνε την ομάδα με 10, όσο πάλευε για το 3-3! Με τη Λεωφόρο να «βράζει» βγήκε μπροστά, πήγε μπροστά στη 13 σέρνοντας το λαβωμένο του πόδι, ενώ η φόρτισε τον έκανε να πλαντάξει στο κλάμα.
Μπορούμε να θυμηθούμε πολλούς ποιοτικότερους από αυτόν χαφ στα πράσινα, αλλά απειροελάχιστοι δέθηκαν τόσο γρήγορα με τον σύλλογο, τιμώντας στο ακέραιο το περιβραχιόνιο και την φανέλα.
