Λίγες ώρες πριν το ματς της Κυριακής στη Λεωφόρο, με την Καλλονή, πολλοί περίμεναν με ανυπομονησία την έναρξη της αναμέτρησης, με το ενδιαφέρον στραμμένο στην κερκίδα και στο πως αυτή θα αντιδρούσε.
Η ομάδα είχε περάσει σε… δεύτερη μοίρα, όχι γιατί δεν ενδιέφερε το αποτέλεσμα, ωστόσο το κάζο με τη Γκαμπάλα είχε ντροπιάσει τους φίλους του Παναθηναϊκού, οι οποίοι εκτός των επισκέψεων στο «Γ. Καλαφάτης», θα αντιδρούσαν και… επίσημα, στο γήπεδο.
Η ωριμότητα και ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε ο κόσμος του Παναθηναϊκού (οι οργανωμένοι ιδιαίτερα), ήταν αν μη τι άλλο πρωτόγνωρος και εντυπωσιακός. Επί 86 περίπου λεπτά, ουδείς κουνήθηκε από τη θέση του.
Έβλεπε κάποιος το ματς και νόμιζε πως βρισκόταν σε ένα θέατρο, μια παράσταση. Οι φίλοι της ομάδας έδειξαν με τον πλέον σαφή τρόπο, τη δυσαρέσκεια τους για αυτό που συνέβη την Πέμπτη το βράδυ, με τους Αζέρους.
Ήταν αυτός ο κόσμος που χειροκροτούσε την ομάδα μετά από ήττες, μετά από γκέλες, ακόμα και μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο. Ο κόσμος στήριξε και δεν έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό, μετά από τον αποκλεισμό από την Ξάνθη στο κύπελλο. Ο κόσμος στήριξε και έμεινε κοντά στην ομάδα μετά από την ήττα-κάζο, από κάποια Εστορίλ στην Πορτογαλία.
Την Πέμπτη το βράδυ το ποτήρι ξεχείλισε. Ο «λεκές» στην ιστορία του Παναθηναϊκού, που ακούει στο όνομα, Γκαμπάλα, θα ακολουθεί τον κόσμο στον αιώνα τον άπαντα. Και μετά από όλα αυτά και ενώ θα περίμενε κανείς στιγμές «απείρου κάλλους», η Θ.13 διαλέγει έναν πρωτότυπο τρόπο για να στείλει το μήνυμά της. Ανοχή τέλος, στήριξη (έτσι όπως την ξέρατε και την απολαύσατε) τέλος. Αναλάβετε όλοι τις ευθύνες σας.
Αυτό το μήνυμα εστάλη την Κυριακή το βράδυ και καλά θα κάνουν παίκτες και προπονητές (δεν μπορούν και αλλιώς…) να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Η στήριξη έτσι όπως την ξέρατε, μόλις τελείωσε. Ο κόσμος έδωσε (πολλά), θα συνεχίσει να δίνει (γιατί αγαπάει τον Παναθηναϊκό), αλλά πλέον ήρθε η ώρα και να πάρει και το ζήτησε αυτό με έναν τρόπο που μόνο αυτός ξέρει. Πλέον δεν θα υπάρχουν χειροκροτήματα και επευφημίες μετά από ήττες, με τη Λεωφόρο να μην είναι κολαστήριο μόνο για τους αντιπάλους, αλλά και για τους ίδιους τους παίκτες της ομάδας.
Ο κόσμος μίλησε και το έκανε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ώρα να μιλήσει η ομάδα. Αν μπορεί η όχι, θα φανεί. Στον Παναθηναϊκό, όποιος δεν μπορεί, αποχωρεί… Αυτός είναι ο δρόμος και είναι μονής κατεύθυνσης…