Μετανιωμένος για τα περσινά, αποφασισμένος να «σβήσει» την παρένθεση όπου τα «τσιγαράκια» του «κρέμασαν» την προσπάθεια του μόνιμου πρωταθλητή για ένα ακόμα νταμπλ εμφανίστηκε ο Τζέιμς Γκιστ με δηλώσεις του σε ισπανική ιστοσελίδα. Ασχέτως αν πολλοί απόρησαν με την απόφαση του προέδρου να κρατήσει τον δυναμικό φόργουορντ στο ρόστερ ακόμα κι αν ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έπρεπε να τον περιμένει ως το 2016 (βέβαια η ποινή αποκλεισμού «έπεσε» στο μισό), η ταπεινή μας γνώμη είναι πως ο ιδιοκτήτης έπραξε άριστα που δεν τον «έστειλε».
Ας μην ξεχνάμε τι «βουνό» κλήθηκε να διαβεί πέρσι η ομάδα καλούμενη να βρει αντί-Λάσμε, έτερο ήμισυ του Τζέιμς ως οι κυριότεροι εκφραστές της άμυνας «take no prisoners» που ενίσχυσε ακόμα περισσότερο το κόμπλεξ κατωτερότητας του Ολυμπιακού. Χωρίς τον Γκιστ στο γήπεδο οι Πειραιώτες έπαιζαν μόνοι τους και το 0-3 ήρθε φυσιολογικά.
Συμπεραίνουμε μ’ όσα είπε ο παίκτης στους Ίβηρες πόσο καλό του έκανε η παραμονή στην Αθήνα όπου δίπλα στον Αργύρη Πεδουλάκη σταμάτησε να είναι ένας ακόμα θεαματικός ψηλός μα δούλεψε με τις ώρες πάνω σε πνευματική/ψυχική σκληράδα, τακτική προσήλωση που «πακέτο» με τα αθλητικά του προσόντα πρόσφεραν έναν από τους κορυφαίους «πάουερ» στην ήπειρό μας.
Ως αντίπαλος είναι ανεπιθύμητος γιατί παίζει σκληρά απέναντι στον οποιοδήποτε, είτε αυτός είναι περιφερειακός, είτε ψηλός. Με ελάχιστο λίπος στο σώμα και πρόσθετο μυϊκό όγκο για να μπορεί να ανταπεξέλθει στο ξύλο που πέφτει στη ρακέτα (αφού σε κάμποσα παιχνίδια κλήθηκε να βοηθήσει και στο «5») αν και απέχει απ’ το να χαρακτηριστεί ογκώδης. Η ενέργεια της διοίκησης να του ανανεώσει το συμβόλαιο χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό μιας και τέτοια κελεπούρια δεν φυτρώνουν στα δέντρα, χώρια που Ισπανοί, Ρώσοι, Τούρκοι τον έβλεπαν και ξερογλείφονταν.
Ο Γκιστ από παίκτης streetball έφτασε ν’ αντιμετωπίζει όλη την προσοχή της άμυνας παίζοντας διαρκώς με ένταση. Χάρη στο μεγάλο άνοιγμα χεριών, το εξωπραγματικό άλμα και τη δύναμή του θα μπορούσε να φτάνει πιο εύκολα στο καλάθι μέσω διείσδυσης αν βελτίωνε το χειρισμό ή αν δούλευε κι άλλο στο παιχνίδι με πλάτη στη στεφάνη. Κατά τ’ άλλα δεν του παίρνει πάνω από 4 δεύτερα για να κάνει coast to coast, ακόμα και πιεζόμενος.
Όταν τον βλέπεις να ξεχύνεται στον αιφνιδιασμό είναι σαν να αλλάζει ταχύτητα εν ριπή οφθαλμού, plus ότι καρφώνει στα μούτρα οποιουδήποτε αθλητή στην Ευρώπη. Υπέπεσε σε απίστευτη χαζομάρα την άνοιξη μα τέτοιο καλαθοσφαιριστή δεν τον χαρίζεις εύκολα! Πως και πως περιμένουμε την εξέλιξη του «παντρέματός» του με τον Ραντούλιτσα!
