Σαφώς και ο αντίπαλος δεν ήταν μεγάλης δυναμικής, ωστόσο αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι αν ο Εσιέν θα… περνούσε τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλο… άλλωστε δεν είναι και στο ρεπερτόριο του.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και με αντίπαλο μια ομάδα χαμηλής δυναμικότητας, μπορεί κανείς να διακρίνει αν ένας ποδοσφαιριστής έχει τρεξίματα, είναι σε καλή κατάσταση κλπ…
Ο Γκανέζος έπαιζε απλά, έδινε τη μπάλα είτε με τη μία, είτε κρατώντας τη ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου, έδειχνε πως ήξερε ανά πάσα ώρα και στιγμή που βρισκόταν ο κάθε συμπαίκτης του, δείγμα του ότι παίζει με το κεφάλι ψηλά.
Βρισκόταν ακριβώς μπροστά από τα δύο σέντερ μπακ, έπαιρνε όλες τις πρώτες μπάλες, μοιράζοντας είτε προς τα άκρα, είτε συνδυαζόμενος με τον Ζέκα, έπαιζε από τον άξονα.
Έδειξε ότι έχει καλή απαλλαγή από τον αντίπαλο (αν και σε μία φάση στο πρώτο ημίχρονο πούλησε τη μπάλα και έκοψε εν συνεχεία τον αντίπαλό του), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, έψαχνε συμπαίκτη του με μακρινή μπαλιά, όχι… γιόμα, αλλά μπαλιά που υπό προϋποθέσεις, μπορούσε να βγάλει κάποιον άλλον «πράσινο» σε θέση, επίθεσης.
Ο Εσιέν δεν… κατάπιε χιλιόμετρα, περιορίστηκε στο πεδίο δράσης του, ενώ μόνο στα στημένα προωθούνταν. Είναι δεδομένο ότι έχει καλά πόδια και θα βρίσκεται στα πέριξ της αντίπαλης περιοχής συχνά-πυκνά, για να πάρει κάποιο… ριμπάουντ και να σουτάρει (αν και δεν συνέβη αυτό σήμερα).
Φάνηκε βαρύς, έτρεχε συνετά, χωρίς να σπαταλά ενέργεια, κάτι που φυσικά επέτρεπε και ο αντίπαλος, πατούσε καλά σε γενικές γραμμές, ωστόσο δεν είναι ακόμα στο 100%.
Δεν μπήκε σε δυνατά μαρκαρίσματα, δεν δέχτηκε άλλωστε και κάποια σοβαρή πίεση ο Παναθηναϊκός, κάτι που θα πρέπει να δούμε, στα πιο δύσκολα ματς της Σούπερ Λιγκ, όπου θα πρέπει να βάζει τα πόδια του στη φωτιά και να τρέχει περισσότερο.
Σε ένα σχήμα με Ζέκα και Αμπεντ στο κέντρο να τον βοηθούν στο… τρέξιμο και όταν φτάσει στο 100%, ο Γκανέζος θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, ωστόσο χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει και θα πρέπει, από την επόμενη Τετάρτη κιόλας, ο Γιάννης Αναστασίου να αρχίσει να χρησιμοποιεί τον Εσιέν και στα επίσημα ματς.
Ο Αφρικανός δεν είναι και δε ήταν ποτέ θεαματικός ποδοσφαιριστής. Τον χαρακτηρίζει η απλότητα (θύμιζε Ζιλμπέρτο…) και θα αποτελεί τον συνδετικό κρίκο άμυνας και επίθεσης, αφού όλες οι μπάλες θα περνούν από τα πόδια του.
Αυτό που μένει να δούμε, είναι τον Εσιέν στα… δύσκολα, όπου πραγματικά θα τον χρειαστεί η ομάδα, καθώς η ομάδα της Ελευσίνας, δεν θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστική.
Ο Εσιέν δεν είχε ούτε θετικό ούτε αρνητικό πρόσημο, απόψε. Έπαιξε απλά και συνετά. Ο ρυθμός είναι ένα ζητούμενο, ωστόσο φαίνεται ότι ακόμα είναι βαρύς και πρέπει γρήγορα να βρει τον εαυτό του και τα πατήματά του. Ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά απ’ αυτόν…
