Δημήτρης Στρατής

Το διδακτικό story του Κυράστα

Η ιστορία του αείμνηστου δείχνει πως η μοίρα του προπονητή σε κλαμπ πρωταθλητισμού ορίζεται και από τους τομείς καταλληλότητα/timing. Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Περισσότερο απ’ το αποτέλεσμα του χθεσινού φιλικού, τον Εσιέν και τον Λάμπρου συζητήθηκε το πανό των οπαδών  που… αποχαιρετούσε τον Γιάννη Αναστασίου. Ας αφήσουμε κατά μέρος τακτικές, ερωτήματα τύπου «πότε πρέπει ν’ απομακρύνεις ένα προπονητή;» κι ας θυμηθούμε την ιστορία του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα:

Καλοκαίρι του 1999 ο Παναθηναϊκός τσακισμένος απ’ τον Ολυμπιακό (2/2 ήττες στο πρωτάθλημα κι άλλη μία στο κύπελλο όπου ο «αιώνιος» έπαιζε μία ώρα με παίκτη λιγότερο) πάει στη λύση του παλαίμαχου αρχηγού του που απ’ τον «Φίλαθλο» ερμηνεύεται ως «λευκή πετσέτα» απέναντι στους νταμπλούχους των Μπάγεβιτς, Ζιοβάνι, Ζάχοβιτς.

Τις προηγούμενες σεζόν ο σύλλογος με τιμονιέρη τον Βασίλη Δανιήλ έχει πραγματοποιήσει καλούτσικες σεζόν, προσπαθώντας ν’ αφήσει πίσω την «λαίλαπα» Ζάετς-Καρούλια (1996-1997), έχοντας ταυτόχρονα προωθήσει κάμποσα φυντάνια από την ακαδημία του (Γκούμας, Χαλκιάς, Μπασινάς, Αλεξόπουλος, Καραγκούνης).

Ο Κυράστας αποβιβάζεται στην Παιανία έχοντας στις αποσκευές του αξιοπρεπέστατες δουλειές σε μικρομεσαίους αντιπάλους μα ο κόσμος «παγώνει» στο άκουσμα του ονόματός του, κυρίως γιατί η πρόσληψή του αναμειγνύεται τις μεταγραφικές «χυλόπιτες» Σταν Κόλιμορ-Στεφάν Σαπουϊζά την ώρα που οι άλλοι έχουν ήδη δημιουργήσει πάταγο με τις υπογραφές των σταρ από Μπαρτσελόνα, Πόρτο.

Η αγωνιστική περίοδος ξεκινά με τον κόσμο να διαβάζει στις εφημερίδες τη θέληση του κόουτς να δημιουργήσει ομάδα που θα τρέχει ασταμάτητα και θα σκοράρει κατά ριπάς, μα αρχικά το κλαμπ δεν «βγάζει μάτια». Η πλάκα είναι πως ούτε άσχημα απέδιδε! Νικά «επαγγελματικά» τα Τρίκαλα 2-0 (0-0 το ματς ως το 60΄), φέρνει 1-1 με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, ιδρώνει να λυγίσει στη Καισαριανή τον Αστέρα (1-1 ως το 89΄), ηττάται 2-1 από κάποια ΓΚΑΚ στην Αυστρία (στην Αθήνα την αποκλείει στο 90΄ χάρις εύστοχο πέναλτι του Πφλίπσεν), στο «Ριαθόρ» τρώει «τεσσάρα» από τη Λα Κορούνια. Από την άλλη κερδίζει την ΑΕΚ (2-1), διαλύει 5-0 την Καβάλα και 3-0 τον Ηρακλή!

Με το που μπαίνει ο Νοέμβρης το τριφύλλι «γαζώνει»! Ο Ολυμπιακός κι η Λα Κορούνια από τεράστια δόση τύχης γλυτώνουν τις «πεντάρες», η Παναχαϊκή μαζεύει εφτά, ο ΟΦΗ τέσσερα στην Κρήτη, η Ξάνθη τρία στα Πηγάδια, άλλα τόσα ο Άρης στο Στάδιο μέσα σε 15 λεπτά! Όποιος φίλαθλος ή ρεπόρτερ τολμούσε να προβάλλει αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις για την ομάδα τη μία Κυριακή, την επομένη κατάπινε τα λόγια του και τούμπαλιν!

Παρότι οι Παναθηναϊκοί εκτίμησαν δεόντως την προσπάθεια δεν αντάμειψαν την ομάδα με μαζική προσέλευση στο ΟΑΚΑ κυρίως γιατί λύσεις τύπου Βίλα (!), Σιπνιέφσκι, Κόλα, Νασιόπουλου, Σίγκουρντσον αποτελούσαν απόδειξη του πόσο «φτηνός» ήταν ο Παναθηναϊκός απέναντι σε Ζιοβάνι, Αλεξανδρή, Ζάχοβιτς, Χούτο, Τζόρτζεβιτς.

Ωστόσο η μεθοδολογία Κυράστα άφησε μόνο φίλους στο κλαμπ που τον υποδέχθηκε με ευχαρίστηση εκ νέου στις τάξεις του καλοκαίρι του 2001 όταν η οικογένεια Βαρδινογιάννη τα έσκασε «χοντρά» για να φέρει στη Λεωφόρο, Κωνσταντίνου, Κόλκα που μαζί με Σόουζα, Βλάοβιτς, Χένρικσεν, Νικοπολίδη, Βαζέχα, «Λύμπε», Μπασινά, Ολιζαντέμπε, Σεϊταρίδη έφτιαξαν το δυνατότερο ρόστερ της νεότερης ιστορίας του Παναθηναϊκού.

Η ιστορία εκτυλίχθηκε ακριβώς όπως της σεζόν 1999-2000. Σπουδαίοι ευρωπαϊκοί θρίαμβοι τη μία (νίκες με Σλάβια Πράγας, Αρσεναλ, Σάλκε, Μαγιόρκα) μαζεμένες γκέλες στο πρωτάθλημα (Πανιώνιος, ΑΕΚ, Ατρόμητος, Ηρακλής, ΠΑΟΚ) με τον Κυράστα να «χαιρετά» τέλη Νοέμβρη και το «κυβερνητικό» Derby να του εύχεται… «καλό ψάρεμα»!

Τι κι αν επί των ημερών του παλαίμαχου λίμπερο το σωματείο έπαιξε απίστευτο ποδόσφαιρο (ειδικά το 2000), τι κι αν Σεπτέμβρη του 2001 ανακηρύχθηκε κορυφαία ομάδα του κόσμου (!) απ’ τη διεθνή υπηρεσία στατιστικής ποδοσφαίρου, τι κι αν μέτρησε πέντε σερί ευρωπαϊκές νίκες, τι κι αν εξασφάλισε την πρόκρισή του στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ από την 5η αγωνιστική, πηγαίνοντας στις Βαλεαρίδες μονάχα για τουρισμό; Με το που παρατηρήθηκε κατηφόρα στον θαυμαστό κόσμο της Σούπερ Λιγκ ουδείς προσπάθησε να τον «σώσει», μάλιστα ο παναθηναϊκός Τύπος τον ειρωνεύτηκε κιόλας!

Που θέλουμε να καταλήξουμε: Όταν χρειαστεί να κριθεί ξανά ο Αναστασίου, ο Γιάννης Αλαφούζος εκτός από γνώσεις, προσωπικότητα, ικανότητες καλό είναι να σκεφτεί και τους τομείς «καταλληλότητα»-«timing». Ικανούς τεχνικούς βρίσκεις, κατάλληλους είναι το ζόρι!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Exit mobile version