Κοιτάς την οθόνη. Ψάχνεις έναν τίτλο. Έναν πρόλογο. Κάτι ρε αδερφέ για να κάνεις σέντρα. Ή μάλλον… τζάμπολ. Γράφεις, σβήνεις, ξαναγράφεις, ξανασβήνεις. Μα ότι και να πεις, ότι και να γράψεις, σου μοιάζει λίγο. Και εσύ φαίνεσαι τόσο μικρός για να περιγράψεις το συγκεκριμένο μεγαλείο.