Θέμα χρόνου είναι…
Από τη στιγμή που χάθηκε το συναισθηματικό δέσιμο εξέδρας-ομάδας τα πράγματα δείχνουν μη αναστρέψιμα. Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.
Μανιασμένες αποδοκιμασίες την ώρα εισόδου του Τριανταφυλλόπουλου. Άγρια γιούχα τη στιγμή της αποχώρησης του προπονητή. Σφυρίγματα και …διαδήλωση στο 20΄ με το αποτέλεσμα να παραμένει στο 0-0. Όλα αυτά απέναντι στην χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος που με την απόδοσή της έστειλε μήνυμα στους προσεχείς αντιπάλους που θα πατήσουν Λεωφόρο. «Κρατήστε το μηδέν στα πρώτα λεπτά κι αφήστε τους μετά να…φαγωθούν μεταξύ τους».
Ο αποκλεισμός-σοκ από την Καμπάλα έχει δώσει τελειωτικό χαρακτήρα στη σεζόν πριν καν αυτή ξεκινήσει. Τα 20 χρόνια στη φάπα κι η αδυναμία της διοίκησης να υψώσει πειστική αντιδραστική φωνή στα κέντρα αποφάσεων έχουν δημιουργήσει ασσύληπτη ηττοπάθεια στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που βλέπει ΠΑΝΤΟΥ φαντάσματα. Εσχάτως διαβάσαμε ότι η πηγή του κακού είναι οι…selfies που βγάζουν οι ποδοσφαιριστές.
Η ομάδα νοσεί και παιδιά που σ’ ένα ΚΑΝΟΝΙΚΟ Παναθηναϊκό θα ήταν με το ζόρι στην αποστολή καλούνται να σηκώσουν τους ώμους τους το βάρος του πρωταθλητισμού, αδυνατώντας να σκεφτούν καθαρά.
Ο Στιλ σήμερα έκανε ρεκόρ επαφών με τη μπάλα αφού η τελευταία περισσότερο γύριζε στα δικά του καρέ παρά κυκλοφορούσε σε αυτά του Ολιμπά. Η «παγωμένη» έκφραση του Μπεργκ σε κάθε χαμένη ευκαιρία, τα απίστευτα νεύρα του Ζέκα, η απροθυμία των παικτών να πανηγυρίσουν το (λυτρωτικό) γκολ του Ατζαγκούν κι η παραδοχή του κόοουτς για την απίστευτη πίεση που βιώνουν οι πράσινοι μόνο καλοί οιωνοί δεν είναι ενόψει Πηγαδιών όπου η Ξάνθη σ’ έχει πιάσει «πελάτη». Αλλά γι αυτό το παιχνίδι υπάρχουν μέρες μπροστά μας…