Η είδηση έγινε γνωστή το απόγευμα της Τρίτης. Όχι με διαρροές ή πληροφορίες. Ούτε μέσω φημολογίας. Αλλά απ’ ευθείας από τον ίδιο τον Κώστα Κατσουράνη. Με ένα λιτό μήνυμα στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, ανακοίνωσε το τέλος της πλούσιας ποδοσφαιρικής του καριέρας, μην παραλείποντας να ευχαριστήσει κάθε ομάδα στην οποία έπαιξε και κάθε προπονητή με τον οποίο συνεργάστηκε. Απλός, ευθύς, κατανοητός. Ετσι ήταν, έτσι είναι κι έτσι θα’ ναι, αυτός ο «προπονητής των τεσσάρων γραμμών», που για κάποιους ήταν «ποδοσφαιρική ευφυΐα» και για άλλους «περιπατητής»…
Ποτέ του δεν ήταν ένα «μηχανάκι» στον χώρο του κέντρου. Και ποτέ καμία ομάδα δεν τον πήρε για να έχει αυτό τον ρόλο στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Ήταν, όμως, ξεχωριστός, μοναδικός και ιδιαίτερος σ’ αυτό που έκανε. Με… μυαλό ξυράφι, τεχνική κατάρτιση άψογη, και ηγετικά χαρακτηριστικά, ο «Κατσούρ» εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους μέσους της Ελλάδας την τελευταία 20ετία, αν όχι ο καλύτερος στη θέση του, αγνοώντας τις διάφορες φωνές περί «περιπατητή», «προβληματικού», «νταβατζή των αποδυτηρίων» και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όσοι πιστεύουν τα τελευταία, καλό θα είναι να ρωτήσουν πρώην συμπαίκτες του Κατσουράνη, για το τι ακριβώς χαρακτήρας είναι…
Εκτός από τα σπουδαία ποδοσφαιρικά του προσόντα, ο «Κατσούρ» είχε και έχει, φυσικά, και κάτι ακόμη που τον έκανε ξεχωριστό: Είναι ευθύς. Λέει πάντα αυτό που πιστεύει, δίχως να στρογγυλέψει τον λόγο του, δίχως να ωραιοποιήσει πράγματα και καταστάσεις και δίχως ποτέ του να πουλήσει φτηνό οπαδιλίκι.
Ακόμη θυμάμαι την πρώτη συνέντευξη που έδωσε ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Οι δημοσιογράφοι που ήμασταν απεσταλμένοι στο Ιβερντόν της Ελβετίας, για να καλύψουμε την προετοιμασία του «τριφυλλιού», μιλήσαμε μαζί του για τη νέα σελίδα που άνοιξε στην καριέρα του. Αναλύσαμε τα ποδοσφαιρικά, τους στόχους του ίδιου και της ομάδας και κάποια στιγμή η κουβέντα πήγε στο πιο προσωπικό.
Ως γνωστόν, ο Κατσουράνης ήταν Παναθηναϊκός «άρρωστος» από τα παιδικά του χρόνια. Αγωνιζόμενος, όμως, με επιτυχία στην ΑΕΚ «δέθηκε» με την «Ένωση» και δεν το έκρυψε ποτέ. Όταν, λοιπόν, ρωτήθηκε για την ένταξή του στην «παιδική του αγάπη», δεν μάσησε, δεν πούλησε Παναθηναϊκοφροσύνη, δεν τα γύρισε, απαντώντας: «Είναι γνωστό ότι από μικρός υποστηρίζω μια ομάδα. Αλλά και στην ΑΕΚ αγαπήθηκα και την αγάπησα. Τώρα παίζω στον Παναθηναϊκό και ελπίζω να με αγαπήσουν κι εδώ το ίδιο…».
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Κώστα Κατσουράνη. Ένα «ευχαριστώ» για όλα όσα μας χάρισε όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίστηκε στα ελληνικά γήπεδα και φυσικά φορώντας και τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Υποκλινόμαστε όλοι στην αξία του, την ευθύτητά του και την ξεχωριστή του προσωπικότητα…
Κώστα, καλή συνέχεια…
