Ο μεγάλος αρχηγός, ο μεγάλος ηγέτης, ο άνθρωπος που έδωσε και πήρε τα πάντα από τον Παναθηναϊκό. Στο φιλικό αγώνα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο κλειστό του ΟΑΚΑ και μπροστά σε 20 χιλιάδες κόσμο, στις 11 Οκτωβρίου του 2009 ο Φραγκίσκος Αλβέρτης φόρεσε για τελευταία φορά την φανέλα με το τριφύλλι και έδωσε τη «σκυτάλη» στον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Ήρθε στον Παναθηναϊκό το 1990 και για 19 συνεχόμενα χρόνια αγωνίστηκε με τον αγαπημένο του σύλλογο, τον οποίο ακόμα υπηρετεί από άλλο πόστο. Η φανέλα με το νούμερο 4 κρεμάστηκε για πάντα στην οροφή του ΟΑΚΑ και ο κόσμος του «τριφυλλιού» αποθέωσε τον «Φράγκι», όπως του άξιζε σε ένα βράδυ που κανένας Παναθηναϊκός δε μπορεί να ξεχάσει.
«Πριν από 19 χρόνια, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιος αθλητής θα μπορούσε να νιώσει τέτοια συναισθήματα, τέτοιες συγκινήσεις και να γνωρίσει κόσμο σαν κι εσάς. Τώρα να σας πω ότι νοιώθω συγκινημένος και σας ευχαριστώ, δεν έχει νόημα, το ξέρετε πολύ καλά… Ξέρετε τι αισθάνομαι για εσάς και την ομάδα και πως πονάμε και χαιρόμαστε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Απλά θέλω να σας πω και να είστε σίγουροι ότι αν μπορούσα να ξεκινήσω από την αρχή και να σας ανταποδώσω ότι μου έχετε δώσει, θα το έκανα αυτή τη στιγμή. Να είστε πάντα καλά. Σας ευχαριστώ για όλα και να θυμάστε. Και στις χαρές και στις λύπες μαζί. Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πολύ», δήλωσε εκείνο το βράδυ ο άνθρωπος που κατέκτησε τα πάντα με τον Παναθηναϊκό.
11 πρωταθλήματα Ελλάδος (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009), 8 Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009), 5 Ευρωπαϊκα (1996, 2000, 2002, 2007, 2009) και 1 Διηπειρωτικό (1996). Μία ζωή γεμάτη τίτλους, μία ζωή γεμάτη με Παναθηναϊκό.
Η στιγμή της βραδιάς. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης αγκαλιάζει τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει το όνομα του επόμενου μεγάλου αρχηγού και ο «Φράγκι» κάνει το ίδιο. Αλλά ας μιλήσει καλύτερα η εικόνα.
