Παρατηρούσαμε χθες Καλάθη-Διαμαντίδη να οργιάζουν δημιουργικά και τον Γκιστ να γίνεται πρώτος μάγκας καρφώνοντας με μανία τη μπάλα ανεβάζοντας τους αγκώνες του ακόμα και πάνω από τη στεφάνη.
Σκεφτείτε τι θα έχει αν αποφασίσει να πάρει ο Τζόρτζεβιτς ευκίνητο ψηλό που θα σβήσει το μειονέκτημα των περιορισμένων αθλητικών προσόντων Παπαγιάννη, Ραντούλιτσα, Κούζμιτς. Καλοί, χρυσοί και άγιοι οι τελευταίοι μα αδυνατούν ν’ ακολουθήσουν τους ρυθμούς επίθεσης του «γκαζωμένου» Νικ και του ασύλληπτα εγκεφαλικού αρχηγού ο οποίος μονίμως δείχνει μια φάση ταχύτερος από συμπαίκτες/αντιπάλους.
Μια προσεκτική επιλογή ξένου κι η ομάδα θα είναι έτοιμη για εκτόξευση, εδώ τα προηγούμενα χρόνια μ’ ένα σωρό underachievers έφτανε μια ανάσα από το φάιναλ-φορ, πραγματοποιώντας τεράστιες νίκες. Πλέον με Καλάθη, Πάβλοβιτς, «Ράντου», Φώτση, Διαμαντίδη οι προσωπικότητες πλήθυναν.
