Δημήτρης Στρατής

Ποιος έχει ανάγκη ποιον;

Ποιος έχει ανάγκη ποιον;

Αμφιβάλλουμε αν ο προπονητής απολυόταν από χθες, δεν θα τα άκουγε χοντρά και ο Γιάννης Αλαφούζος. Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Το τέλος του προπονητή είχε δρομολογηθεί μετά τον αποκλεισμό απ’ την Καμπάλα, εδώ που τα λέμε και πολύ άντεξε! Όποιος κι αν είναι ο αντικαταστάτης λογικά θα κρατήσει τους παίκτες «τσίτα» για κανένα δίμηνο, θα πάρει πάνω του ο κόσμος μ’ ενδεχόμενη νίκη επί του Ολυμπιακού και μετά το «σύστημα» θα σε «καθαρίσει» σε 2-3 σερί ματσάκια σπέρνοντας ανάμεσα στους πράσινους πιστούς την αμφιβολία για το πόσο… επαρκής είναι ο κόουτς σε μια λίγκα που πρωταθλητής έχει στεφθεί κάθε πικραμένος! Το έχουμε σπουδάσει το παραμύθι σε σημείο να μας φαίνεται αστεία κάθε συζήτηση που καταπιάνεται με την επάρκεια ενός επαγγελματία που όσο …άσχετος κι αν είναι δεδομένα γνωρίζει για την ομάδα ΤΟΥ 5-10 πράγματα παραπάνω απ’ τον πιο καταρτισμένο δημοσιογράφο-ποδοσφαιρόφιλο.

Το γεγονός της χθεσινής μέρας ήταν η στοχοποίηση του Γιάννη Αλαφούζου από σημαντικό μέρος της εξέδρας δίνοντας την καλύτερη πάσα στους επικοινωνιακούς μηχανισμούς των λιμανίσιων να στήσουν χορούς! Οι αποδοκιμασίες αποτελούν συνέχεια μιας έντονης γκρίνιας που εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα με αφορμή την μεταγραφή Εσιέν κι ότι οι άλλοι -μ’ ένα σωρό κατηγορίες κακουργηματικών πράξεων να τους βαραίνουν -κάνουν «παρέλαση» ΠΑΝΤΟΥ. Έχουν ,όμως, νόημα τ’ αναθέματα άπαξ και τη δεδομένη στιγμή ο ΠΑΟ δείχνει να έχει μεγαλύτερη ανάγκη τον Αλαφούζο σε σχέση με τ’ αντίθετο;

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι σύνδεσμος φιλάθλων όπως αυτοί εκεί κάτω, ούτε… Άρης για να διοικηθεί από τους οπαδούς του! Ακόμα κι αυτή τη λύση να αναλύαμε γρήγορα θα καταλήγαμε πως το εγχείρημα θα ήταν αδύνατον να στεφθεί με επιτυχία μιας κι οι πιστοί της από δω πλευράς τα τελευταία χρόνια είναι χωρισμένοι σε αμέτρητα «φέουδα», αναλόγως της προτίμησης που έχουν στα πρόσωπα των επιχειρηματιών που ασχολήθηκαν πρόσφατα με την ΠΑΕ.

Σαν να μην έφτανε το αγωνιστικό πρόβλημα ο Γιάννης Αλαφούζος έχει μπροστά του το βραχνά του διακανονισμού των χρεών (που δεν δημιούργησε αυτός), χωρίς να προσδοκά μεγαλύτερη βοήθεια από τον κόσμο, εκτός των «τρελών» 8.500 που είναι γραμμένοι στη Συμμαχία. Η δύναμη του τριφυλλιού το τελευταία διάστημα ήταν πως στάθηκε ενωμένο σαν γροθιά καταφέρνοντας ισχυρότατα χτυπήματα στο κατεστημένο που δεν περίμενε σύνολο με πιτσιρικάδες κι άγραφους ξένους να διεκδικήσει με καλές προϋποθέσεις το πρωτάθλημα.

Ο ΠΑΟ, όμως, είναι ομάδα στόχων και διακρίσεων έτσι μετά από δύο χρόνια αναμονής (όπου πήρες κύπελλο κι αδικήθηκες σκανδαλωδώς για να μην κατακτήσεις πέρσι την «καλή» κούπα) θεωρήθηκε πρέπον από διοικούντες-προπονητή ν’ ανεβάσουν τους τόνους καλοκαιριάτικα παρότι δεν είχε γίνει το παραμικρό παρασκηνιακά για να διαλυθεί η εγκληματική οργάνωση. Ήρθε και το πατατράκ με τους Αζέρους κι ο ασύλληπτα νευρικός οπαδός (ποτισμένος ως το μεδούλι ηττοπάθεια/μιζέρια λόγω των προηγούμενων τραυματικών 20 ετών) δεν ήθελε πολύ να τα κάνει όλα…Κούγκι!

Αρκετές φορές από τον Αύγουστο αναφέρθηκε, γράφτηκε, συζητήθηκε πως το μέταλλο του κλαμπ δεν είναι για να χαροποιεί κάθε «χωριό» της γηραιάς ηπείρου και πως οι φίλαθλοι ονειρεύονταν κάτι καλύτερο μετά τις πολυδάπανες μεταγραφές Εσιέν-Σάντσεθ. Σωστό από μια πλευρά μόνο που εκτός από τα όνειρα σε κάθε έκφραση της ζωής μας υπάρχουν κι οι εφιάλτες.

Η κριτική στις ομάδες πρωταθλητισμού σαφώς κι είναι καθημερινή/ανελέητη, πολλές φορές και άδικη αφού ο οπαδός δεν σκέφτεται με λογική δικαστή που θα εξετάσει επί ώρες δεδομένα μέχρι να βγάλει ετυμηγορία. Όποιος πληρώνει επί βδομάδες για να παρακολουθήσει την καψούρα του καμιά φορά «ξεφεύγει». Ο ΠΑΟ προφανώς κι έχει προβλήματα αλλά δεν νομίζουμε οι άνθρωποι που πληρώνουν για το σωματείο να γνωρίζουν λιγότερο καλά απ’ τους «απέξω».

Ιδέα δεν έχουμε αν ο Αλαφούζος αγαπά παθολογικά τον Παναθηναϊκό, πάντως έχουμε την εντύπωση πως αν δεν τ’ άκουγε χοντρά χθες ούτε σήμερα θα είχε αποφασίσει την καρατόμηση του «Ολλανδού». Ο τελευταίος είναι ακόμα ένα εξιλαστήριο θύμα μπροστά στην αδυναμία/ανικανότητα της διοίκησης να προασπίσει ΔΥΝΑΜΙΚΑ τα συμφέροντα του μεγαλύτερου αθλητικού οργανισμού του τόπου. Για τον Αλαφούζο, πάντως, δεν νομίζουμε ότι του αρμόζουν τσιτάτα «σήκω φύγε» που ακούστηκαν χθες. Με τα χρέη να τρέχουν και τους υπόλοιπους λεφτάδες να παρακολουθούν από μακριά, ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να τον έχει ανάγκη! Όπως κι αν μεταφράζεται αυτό…

 

Exit mobile version