Μολονότι η ψυχολογία της ομάδας δεν ήταν και στα… καλύτερα της (μία ισοπαλία και μία ήττα στις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος) η ομάδα μας ήταν καλύτερη σε όλη τη διάρκεια του αγώνα κερδίζοντας με χαρακτηριστική ευκολία.
Από τρία γκολ πέτυχαν τα αστέρια της ομάδας, Πάνος Καραουλάνης και Χρήστος Σταυρακάκης, με τους Βασίλη Μοιρώτσο και Μάριο Μανιό να σημειώνουν τα υπόλοιπα στο επιβλητικό 9-2.
Πέρα από τους σκόρερ, διακρίθηκαν στην άμυνα οι «ογκόλιθοι» Θάνος Νικολογιάννης και Παύλος Κουστέρης που δεν επέτρεψαν στους αντιπάλους να απειλήσουν ιδιαίτερα την εστία μας, πράγμα φυσικά έτσι κι αλλιώς αδύνατο μια και ο «κέρβερος» των 170 εκατοστών Σήφης Γαρυφαλάκης ενέπνεε πάντα ασφάλεια και σιγουριά σε όλη την ομάδα.
Ο Διονύσης Δεσύλλας όργωσε τη δεξιά πλευρά, σαν ένα δεξί μπακ – χαφ των ονείρων μας, ενώ ο Πάνος Φραγκουλάκης θύμισε σε όλους μας γιατί στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και… αόρατα τείχη. Εργαλείο ο Σωκράτης Μπάκας, με καίριες τοποθετήσεις.
Βέβαια, ίσως τίποτα από αυτά να μην είχε συμβεί αν δεν είχε φέρει τύχη η παρουσία του Τάσου Νικολογιάννη στις εξέδρες του γηπέδου, που παρέα με τον Σταύρο José Χονδροθύμιο έστησαν το δικό τους μικρό καφενείο των φιλάθλων, φωνασκώντας αδιάκοπα «Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα» προς τους ποδοσφαιριστές μας.
Η βραδιά συνεχίστηκε με ξεχωριστό τρόπο, στους “Κοτοπουλάδες” για τα επινίκια. Πάντα τέτοια…
