Ακούγαμε το μεσημέρι της Πέμπτης (19/11) τον Γ.Χ Γεωργιάδη στην ΕΡΑ Σπορ να υποστηρίζει ότι δεν τρέφει συμπάθεια σε καμιά ομάδα οπαδικά κι ευθυμήσαμε αφού ο «μπέμπης» πάντα μια (ανομολόγητη) αγάπη προς τον ΠΑΟΚ την είχε.
Σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν ήταν σαν τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη (που με το που υπέγραψε στο τριφύλλι ξεκαθάρισε ότι η καρδιά του ανήκει στον Δικέφαλο, εξέλιξη που εκτίμησαν οι πράσινοι πιστοί). Ο Γεωργιάδης έχοντας πάει στο ίδιο γυμνάσιο με τον Θοδωρή Ζαγοράκη στη Καβάλα, καταγόμενος από γεωγραφικό χώρο όπου εκτός κωμοπόλεων οι 8/10 είναι «ασπρόμαυροι» έπιασε από τα μαλλιά την ευκαιρία που του έδωσε ο Ίβιτσα Όσιμ ζητώντας τον από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη το χειμώνα του 1992.
Η πλάκα είναι πως όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, η «Αθλητική Ηχώ» είχε γράψει πως ο νεαρός προοριζόταν για αντάλλαγμα προς τον ΠΑΟΚ ώστε να κατηφορίσει στην Παιανία ο Γιώργος Τουρσουνίδης, μεταγραφή που δεν έγινε ποτέ αφού ο «καπετάνιος» πίστευε φανατικά στην αξία του Χουάν Μπορέλι παρότι δύο προπονητές (Δανιήλ, Όσιμ) τον σνόμπαραν επιδεικτικά.
Όταν ο Αργεντινός βρήκε τον άνθρωπό του στο πρόσωπο του Χουάν Ρότσα, μαζί με Δώνη, Βαζέχα, Γ.Χ δημιούργησαν το πιο χορταστικό επιθετικό καρέ που έχουν δει τα μάτια μας. Ο μυθικός Κένι Νταλγκλίς είχε πάθει πλάκα μαζί του, τον έπεισε ν’ ανηφορίσει στην Αγγλία αλλά μετά από λίγες εβδομάδες ο παλαίμαχος σταρ της Λίβερπουλ απομακρύνθηκε κι ο αντικαταστάτης του (Ρουντ Γκούλιτ) ποτέ δεν τον είδε με καλό μάτι.
Ο Γεωργιάδης είχε ένα αδιάφορο πέρασμα από τον Ολυμπιακό, έπαιξε και στον ΠΑΟΚ όπου εξακολούθησε να συγκεντρώνει την συμπάθεια των «πρασίνων», ειδικά όταν σκόραρε εναντίον του ΟΣΦΠ (π.χ στην επική «τεσσάρα», το 2001, στον τελικό της Ν.Φιλαδέλφειας). Ακόμα κι αν δεν παραδέχεται την οπαδική του ταυτότητα στους Παναθηναϊκούς παραμένει συμπαθής.
Μέχρι το 1998 αγωνίστηκε με τους «πράσινους» σε 176 παιχνίδια α’ εθνικής και πέτυχε 60 γκολ, κατακτώντας μαζί τους δυο πρωταθλήματα (1995 και 1996) και ισάριθμα κύπελα (1994 και 1995). Για χάρη του ο «Στράους» κράταγε στον πάγκο κοτζάμ Σαραβάκο και Μπορέλι με τον ταχύτατο μεσοεπιθετικό να βγάζει γρήγορα ασπροπρόσωπο τον Βόσνιο. Πότε με το… «3» στην πλάτη σε ρόλο… αριστερού μπακ-χαφ, πότε ως εξτρέμ, ως στράικερ ή στήριγμα του Κριστόφ Βαζέχα ο Γεωργιάδης πρόλαβε μέσα σε πέντε χρόνια ν’ ανέβει στην εκτίμηση των Παναθηναϊκών.
