Με κάθε λεπτομέρεια περιγράφουν οι κάτοχοι διαρκείας της θύρας 11 της Λεωφόρου, όσα έζησαν το βράδυ του Σαββάτου (22/11) στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που δεν έγινε ποτέ και κάνουν λόγο για «στημένο» το όλο σκηνικό από την ΕΛ.ΑΣ, με σκοπό να γίνει κόλαση το γήπεδο, πριν ανακοινώσει τη ματαίωση του ματς, ο διαιτητής Ανδρέας Παππάς.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Και τώρα που ο Παναθηναϊκός δέχτηκε και το τελευταίο ολοκληρωτικό χτύπημα από τις «ανεπηρέαστες», «ακριβοδίκαιες» και «αδέκαστες αρχές», τώρα που ο ντόρος και η φασαρία καταλάγιασε, τώρα που τα γκλοπ της ελληνικής δημοκρατίας της «πρώτης φοράς αριστερά» μπήκαν ξανά στις θήκες τους, τώρα που οι πένες των «έγκριτων» δημοσιογράφων τοποθετήθηκαν ξανά στα γραφεία τους αφού ολοκλήρωσαν τη αποστολή τους, τώρα που οι βαρύγδουπες δηλώσεις της πολιτικής και αθλητικής εξουσίας μπήκαν στο αρχείο μέχρι την επόμενη ξεφτίλα του πολύπαθου ελληνικού ποδοσφαίρου, τώρα μάλλον είναι η καλύτερη ώρα να μιλήσουμε και εμείς που δεχτήκαμε την βαναυσότητα των αστυνομικών δυνάμεων…
Ποιοι είμαστε εμείς; Είμαστε εμείς που κάτσαμε στις (ακριβοπληρωμένες) θέσεις μας για να παρακολουθήσουμε άλλο ένα επεισόδιο της φαρσοκωμωδίας που λέγεται σούπερ-λίγδα, που λοιδορηθήκαμε από ένα συνονθύλευμα στημένων, άσχετων και υποταγμένων δημοσιογράφων, που για ένα ακόμα ντέρμπι με τον διορισμένο ψευτοπρωταθλητή ήταν σαν να είμαστε φιλοξενούμενοι στο γήπεδό μας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή προσπαθώντας να περιγράψουμε τα όσα τραγελαφικά βιώσαμε σε ένα (ακόμα) μαύρο Σάββατο για το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό και τη νοημοσύνη μας.
Κατηφορίζοντας, λοιπόν, για την ιστορική μας έδρα, για να βρεθούμε στο πλάι της αγαπημένης μας ομάδας αντικρίσαμε ένα θέαμα όχι και τόσο πρωτόγνωρο, αφού τα τελευταία χρόνια επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό όποτε μας επισκέπτεται η ομάδα του κατηγορούμενου ως διευθυντή εγκληματικής οργάνωσης. Χιλιάδες αστυνομικοί στα πράσινα και στα μπλε να απαγορεύουν την είσοδο στο γήπεδο σε όσους είχαν εισιτήρια στις θύρες 7-12 (το μισό γήπεδο δηλαδή) για περίπου 1,5 ώρα (από τις 5.00 έως τις 6.30) και μέχρι να πατήσει στο γήπεδο με ασφάλεια η αποστολή του διορισμένου ψευτοπρωταθλητή.
Η οδός Παναθηναϊκού αποκλεισμένη από κλούβες των ΜΑΤ, όπου για να εισέλθεις στις θύρες 13-14 έπρεπε να περάσεις ανάμεσα στις ασπίδες παρατεταγμένων ΜΑΤατζήδών που… «ευγενέστατα» (Τι; Δεν το πιστεύετε;;;) αφήνανε να περάσει 1 άνθρωπος το λεπτό… Λογικό και επόμενο να σπάσουν τα νεύρα και του πιο ήρεμου και ψύχραιμου…
Και ο… Γκάντι αν αντίκριζε αυτή την κατάσταση, όπου για να μπεις σε ένα γήπεδο έπρεπε να συνωστιστείς για 1,5 ώρα με χιλιάδες κόσμου, θα «έσπαγε»…
Όταν έσπασαν τα νεύρα αρχίσανε τα σπρωξίματα με τα ΜΑΤ σαν μια πίεση για να γίνει πιο γρήγορα η διαδικασία… Εκεί τα ΜΑΤ -που θα καταργούσε η κυβέρνηση της «αριστεράς»- απάντησε με αφοπλιστικά «επιχειρήματα»….
Δε μας έφτανε που είχε κλείσει όλο το κέντρο της Αθήνας λες και ήταν πορεία Πολυτεχνείου, δε μας έφτανε ο συνωστισμός, δε μας έφτανε η οργή μας για την δράση της εγκληματικής οργάνωσης, είχαμε και την «επιχειρηματολογία» των ΜΑΤ…
Δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, γκλοπιές αδιακρίτως στο πλήθος, βρισιές και απειλές σε όποιον είχε το «θράσος» να παραπονεθεί για τα τεκταινόμενα… Εκτός από τους «συνήθεις υπόπτους που ψάχνονται για μανούρα», σύμφωνα με τους Τσάρληδες, από τη μανία των φρουρών της τάξης και την αστυνομική βία δεν τη γλίτωσαν ούτε οικογενειάρχες, ούτε γυναίκες, ούτε καν παιδιά… Αδιακρίτως τα δακρυγόνα και οι γκλοπιές μοιράστηκαν προς όλους… «Κομμουνισμός»… Αποτέλεσμα; Δηλητηριασμένος αέρας και αίματα στο δρόμο από τραυματισμένους φιλάθλους συνέθεσαν ένα σκηνικό που πιο πολύ είχε σχέση με το Παρίσι των προηγούμενων 15 ημερών παρά με αθλητικό γεγονός.
Όταν τελικά απελευθερώσανε τον κόσμο και επιτράπηκε η είσοδός μας στις κερκίδες του γηπέδου συναντήσαμε τον απόλυτο εμπαιγμό… Ενώ φτάνοντας στην θύρα μας αρχίσαμε να βγάζουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα για να είναι πιο γρήγορος ο έλεγχος, διαπιστώσαμε για πρώτη φορά στα χρονικά ότι δεν υπήρχε έλεγχος! Μέσα, όμως, η κατάσταση ήταν διαφορετική σε σχέση με τις πόρτες αλλά ίδια με τους γύρω δρόμους. Ξαφνικά, και ενώ έχουμε σκυλοβαρεθεί (αφού δε συνέβαινε τίποτα στο γήπεδο) περιμένοντας την ομάδα του δημοσίου να βγει για προθέρμανση, αστυνομικοί απρόκλητα άρχισαν να μας απωθούν με παρατεταμένες ασπίδες και γκλομπ για να μας στοιβάξουν σαν ζώα σε μαντρί ώστε να ανοίξει ο χώρος πάνω από τη φυσούνα.
Χτυπάγαν στο σωρό για να ανοίξουν χώρο για να έρθουν ακόμα περισσότεροι αστυνομικοί τη στιγμή που ήδη ο συνωστισμός ήταν τεράστιος. Αυτό το σκηνικό χρησιμοποιήθηκε από την ΕΛ.ΑΣ. και το διαιτητή ως απόδειξη της «τεταμένη ατμόσφαιρας»…
Ένα σκηνικό στημένο από την ΕΛ.ΑΣ μπας και καταφέρει να γίνει κόλαση η Λεωφόρος πριν ανακοινωθεί η διακοπή για να τους κάναμε πιο εύκολη την απόφαση… Αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς μείναμε μόνο στις σπρωξιές και στο ξύλο που φάγαμε… Είναι τελείως περιττό, για οποιοδήποτε άνθρωπο που δεν είναι παντελώς αστοιχείωτος, να αναφέρουμε ότι είμαστε άνθρωποι που γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, καθώς είμαστε κάτοχοι διαρκείας στην θύρα 11 από την επιστροφή της ομάδας στην Λεωφόρο ως σήμερα, ότι είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε το ποδόσφαιρο και τη ομάδα μας, ότι είμαστε άνθρωποι που δίνουμε αρκετά χρήματα με μεγάλη δυσκολία μέσα σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία για να εξασφαλίζουμε θέση δίπλα στην ομάδα μας.
Αλλά είμαστε και άνθρωποι με αξιοπρέπεια, που δεν αφήνουμε κανέναν να την τσαλαπατά κατά το δοκούν. Και επειδή πολλά ακούστηκαν και πολλά γράφτηκαν καλούμε όποιον θέλει να δει τα «χουλιγκάνια», τα «πρεζόνια» ή όπως αλλιώς μας αποκάλεσαν οι κωλοφυλλάδες και ο κάθε δημοσιογραφίσκος υπάλληλος της διαφθοράς, να έρθει στην θύρα 11 και να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι μαζί μας.
Επειδή, όμως έχουμε ανάγκη και υποχρέωση να πούμε και να θίξουμε και άλλα θέματα για να ολοκληρώσουμε την αναφορά μας στο «θεάρεστο» έργο της αστυνομίας, θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ, αλλά και της εκάστοτε κυβέρνησης, ότι έργο της δεν είναι να συλλαμβάνει και να προσαγάγει όποιον φοράει διακριτικά του Παναθηναϊκού ακόμα και αρκετή ώρα μετά την αποχώρηση και των τελευταίων φιλάθλων. Έργο της είναι να συλλαμβάνει αυτούς που δολοφονούν, να συλλαμβάνει τους εμπόρους ναρκωτικών, να κάνει ενέργειες για να πατάξει την διαφθορά (ψιλά γράμματα όμως αυτά για σας).
Ακόμα πιο εύκολο έργο είναι να διεξάγει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα χωρίς να συζητιέται την επόμενη μέρα ως αρνητικός πρωταγωνιστής. Εκτός αν ορισμένους Ανωτάτους Αξιωματικούς δεν τους ενδιαφέρει πια η εικόνα και το έργο της ΕΛ.ΑΣ. αλλά τους ενδιαφέρει μετά τη συνταξιοδότησή τους να βολευτούνε αυτοί και τα παιδιά τους στην ΠΑΕ Ολυμπιακός…
Έτσι όπως έγινε με τον υπεύθυνο των μέτρων ασφαλείας στη Ριζούπολη κ. Τσιρώνη που λίγα χρόνια μετά το έγκλημα της Ριζούπολης, προσελήφθη σαν υπεύθυνος ασφαλείας στον Ολυμπιακό και αργότερα προσελήφθη και ο γιος του στην ΠΑΕ Ολυμπιακός ενώ λίγο μετά ο γιος του κατέβηκε και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος…
Τα τελευταία χρόνια γίνεται ένα ντέρμπυ για το ποιος θα επικρατήσει στη μάχη για το ποιος είναι πιο ξεφτίλας… Με διαφορά πάντα κερδίζει ο έλληνας διαιτητής αυτή τη μάχη… Στη δική μας περίπτωση μιλάμε για έναν διαιτητή, που αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και ειλικρινείς, κονταροχτυπήθηκε τούτη την φορά για αυτή την ιδιότητα με την ΕΛΑΣ και με άλλους.
Εντέλει όμως κατάφερε να νικήσει στο photofinish και να βάλει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην πιο γελοία και πιο στημένη απόφαση που πάρθηκε ποτέ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Ε μάλιστα, αυτό είναι κατόρθωμα! Κατάφερε να ακυρώσει ένα παιχνίδι 1 ώρα μετά από την υποτιθέμενη του έναρξη, για κάτι που είχε συμβεί 2 ώρες πριν από τη υποτιθέμενη του έναρξη σε ένα γήπεδο-εκκλησία που δεν γινόταν το παραμικρό για περίπου 3 ώρες (από τη στιγμή που έπεσαν τα στυλό μέχρι την ανακοίνωση της διακοπής). Είχε μάλιστα το θράσος να κάνει λόγο για τεταμένη ατμόσφαιρα εξαιτίας κάποιων συνθημάτων που ακούστηκαν στα 15 δευτερόλεπτα που ήρθε να δώσει την παράσταση του στον αγωνιστικό χώρο… Αλήθεια θυμάται κανείς το αθηναϊκό ντέρμπι για τον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας στις 02/02/2011στο ΟΑΚΑ με γηπεδούχο την ΑΕΚ στο 65’ όταν οι κιτρινόμαυροι οπαδοί εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο; Μαντέψτε ποιος ήταν ο διαιτητής της συγκεκριμένης αναμέτρησης και ποια υπερευαισθησία δεν τον είχε πιάσει τότε… Ποιες εγγυήσεις δεν του είχε δώσει η αστυνομία, αν το παιχνίδι συνεχίστηκε κτλ. Από τον Παππά μέχρι τον Μποροθρύλο (διαιτητή της Ριζούπολης-πρόεδρος της σούπερ λίγδας), από τον Γιάχο και τον Αρετόπουλο μέχρι τον Καζναφέρη και τον Παπουτσέλη και από τον Μήτσιο και τον Καλογερόπουλο μέχρι τον Καλόπουλο και τον Ευθυμιάδη παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές.
Πέναλτι, κόκκινες κάρτες, ανάποδα σφυρίγματα, μονομέρεια στις αποφάσεις, μαϊμού οφσάιντ, μένος σε ότι φορά πράσινο, αγάπη για ότι φορά κόκκινο ή εξυπηρετεί το κόκκινο. Υπάλληλοι και υποταγμένοι για ένα κομμάτι ψωμί, επικίνδυνα πιόνια σε ένα στημένο σκάκι 20ετίας.
Λέξεις όπως «επαγγελματισμός» και «τιμή» (όχι όχι αυτή που καταλαβαίνετε εσείς. Υπάρχει και μία άλλη, αλλά είναι από το χωριό, δεν την ξέρετε), σας είναι παντελώς άγνωστες και εχθρικές προς την κουλτούρα και τον χαρακτήρα σας. Οπότε Παππά ούτε μας προξενεί καμία εντύπωση η χυδαία και αντιπαναθηναϊκή σου στάση, ούτε είχαμε καμία αυταπάτη ότι μπορείς να φερθείς σαν επαγγελματίας διαιτητής τηρώντας τους νόμους καιτους κανονισμούς.
Αλήθεια, αφού διαιτητής και ΕΛ.ΑΣ είχαν αποφασίσει από την ώρα που έπεσαν οι φωτοβολίδες να μην γίνει το παιχνίδι, γιατί άραγε δεν το αποφάσισαν αυτόματα και έπρεπε να περάσουν δυο ώρες από τότε; Γιατί δεν αποφασίστηκε την ώρα που στο γήπεδο ήταν μόλις 2-3000 κόσμου, άρα εύκολα θα εκκενωνότανε το γήπεδο; Γιατί έπρεπε να μπει μέσα και ο υπόλοιπος κόσμος που ταλαιπωρήθηκε από ξύλο και δακρυγόνα και μετά να αποφασιστεί η διακοπή; Μήπως γιατί με 2-3000 κόσμο το ξέρανε πως «ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ» δε θα γινότανε τίποτα ενώ με γεμάτο γήπεδο σίγουρα θα τσίμπαγε κόσμος και θα γινότανε μπάχαλο; Μήπως γιατί αλλιώς πουλάει η εικόνα ενός άδειου γηπέδου που θα πέφτανε 10 μπουκάλια και μετά θα άδειαζε και αλλιώς η εικόνα μιας γεμάτης Λεωφόρου που λόγω της άδικης απόφασης ήταν δεδομένο ότι θα έπαιρνε φωτιά; Μήπως αυτό θέλανε; Μήπως αυτό πετύχανε ώστε να εξοντώσουν τον Παναθηναϊκό μας αφού ο μέσος τηλεθεατής νομίζει ότι κάηκε η Λεωφόρος και μετά δικαίως διακόπηκε το παιχνίδι…
Όλα στο βωμό της γαυροπροπαγάνδας λοιπόν… Γι’αυτό δεν είχαμε και καμία αυταπάτη για τον ρόλο των ΜΜΕ, που κάνουν σαν απατημένοι σύζυγοι για την βία, όταν οι ίδιοι φέρουν μεγάλο κομμάτι ευθύνης για αυτή. Αυτοί που στηλιτεύουν καθημερινά την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου του Παναθηναϊκού (και όχι μόνο), αλλά δεν βρήκαν τον χρόνο ή το μελάνι να γράψουν μισή αράδα για την εγκληματική οργάνωση, το Κoriopolis, την παράγκα του μπαρμπά Θωμά, τον βιασμό της ανθρώπινης λογικής από ένα σύστημα που λυμαίνεται τον χώρο του ποδοσφαίρου εδώ και 20 χρόνια.
Είναι οι ίδιοι που αποθεώνουν τον «πύρινο» (γελάει ο κόσμος με τους ανύπαρκτους) κόσμο της ομάδας του δημοσίου στη ζούγκλα της Ριζούπολης, οι ίδιοι που μίλαγαν και προπαγάνδιζαν για νεκρό αστυνομικό έξω από την Λεωφόρο στη θύρα 12 δημιουργώντας κλίμα και εντυπώσεις στην φίλαθλη κοινή γνώμη, οι ίδιοι που όποτε δεν τους συμφέρει δεν βλέπουν και δεν ακούν. Και κάτι τελευταίο που αφορά συγκεκριμένους πολυγραφότατους «πράσινους» δημοσιογράφους. Ξέρετε αυτούς που καλούν την εκάστοτε διοίκηση «να φτιάξει ομάδα που θα κερδίζει και τους διαιτητές», αυτούς που παρακαλάνε να γυρίσει ο ραλίστας, αυτούς που όταν ο κόσμος είτε γκρινιάζει είτε χειροκροτεί αναφωνεί σημαίνει γι’ αυτούς την συρρίκνωση του συλλόγου.
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ούτε κοντή μνήμη έχει, ούτε πρόβατο είναι, ούτε φοβάται. Εδώ τα βάλαμε με το οικονομικό μεγαθήριο της χώρας, με την ξακουστή και τρανή Οικογένεια, λέτε να κάνουμε πίσω με σας; Συνεχίστε να εργάζεστε με μεράκι για την διάλυση του Παναθηναϊκού. Να είστε σίγουροι, όμως, ότι και εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την πλήρη και οριστική απομόνωσή σας.
Από το παζλ, βέβαια, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα μπουμπούκια, οι πιο καλοί υπηρέτες, τα γρανάζια του εκσυγχρονισμένου γαυροσυστήματος. Ο κλόουν με τις τσιρίδες και τις κλάψες (αυτή την ώρα, πού λέτε να δηλώσει ότι τραυματίστηκε ο παίκτης του Ολυμπιακού;;;), ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΟΣΦΠ (αυτός ο άλλοτε «αντικειμενικός» δημοσιογράφος που δήλωνε… Τσέλσι και έκανε πλύση εγκεφάλου στους φιλάθλους με το μότο «φτιάξε ομάδα αλλιώς μη μιλάς») με τις συνεχείς προκλήσεις και προσβολές προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού, τα άσβερκα παιδιά του προέδρου που τραβούσαν φωτογραφίες και βίντεο από τις κερκίδες τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού (γιατί άραγε;), ο βλαχοχίπστερ παίκτης του ΟΣΦΠ που για να αποδείξει την πειραιώτικη «μαγκιά» του έβγαζε σέλφι στην εκκενωμένη με τη βία θύρα 13, θυμίζοντας τις φωτογραφίες των Ναζί στην Ακρόπολη μετά την κατάληψη της Αθήνας…
Ο μηχανισμός της εξόντωσης του Παναθηναϊκού μας είχε στηθεί και ήταν σε πλήρη διάταξη με διπλό στόχο: να μην αγωνιστεί η εγκληματική οργάνωση και να εξοντωθεί ο ΠΑΟ. Δυστυχώς για σας, ευτυχώς για μας δεν μοιάζουμε καθόλου. Ακόμα και στην Ριζούπολη βγήκαμε και παίξαμε μπάλα, ακόμα και αν αυτό μας στέρησε έναν τίτλο. Ο πρωταθλητής της χαρτούρας και των δικαστηρίων, όμως, δεν δέχεται όχι να χάσει αλλά καν να αγωνιστεί ρισκάροντας μήπως χάσει ενώ έχει στημένα από τα σημαιάκια του κόρνερ μέχρι δικαστές…. ΕΠΟ, ΣΟΥΠΕΡΛΙΓΔΑ, παρατηρητές, διαιτητές, αστυνομία, υπουργός όλοι στις διαταγές του μεγάλου. Τα πακιστανικά τηλέφωνα πήραν φωτιά και έγιναν όλες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε οι διαταγές να «κουμπώσουν» (πολύ φορεμένη λέξη τώρα τελευταία).
Μετά από καταγγελία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός που ζήτησε το άνοιγμα του τηλεφώνου του «κύριου» Κοντονή για να δούμε με ποιους μίλησε την ώρα των διαπραγματεύσεων για την τύχη του αγώνα, ο ίδιος ο υφυπουργός δήλωσε δημόσια την επόμενη μέρα πως είχε μιλήσει με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού κύριο Βαγγέλη Μαρινάκη… Οι ερωτήσεις εύλογες, οι απαντήσεις προφανείς δυστυχώς. Γιατί ο υπουργός συνομιλεί με έναν άνθρωπο που του έχει απαγορευτεί η ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο; Γιατί ο υπουργός συνομιλεί με έναν άνθρωπο που εκκρεμούν τόσες κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες εναντίον του; Λογικά το κράτος, η κυβέρνηση και ο υπουργός θα επιδείκνυαν την ίδια αντιμετώπιση και την ίδια συμπεριφορά για τον οποιονδήποτε από όλους εμάς (γνωρίζετε, τον απλό κόσμο…) που θα μας βάραιναν οι ίδιες κατηγορίες και θα είχαμε δεχθεί τις ίδιες ποινές… Θυμόμαστε κύριε υφυπουργέ τι ψήφισαν στην περιβόητη επιτροπή άνθρωποι της δικιά σας επιρροής, σύμβουλοί σας…
Όπως θυμόμαστε και τις δηλώσεις σας μετά το πέρας των ψηφοφοριών αυτής. Όσον αφορά τις διαρροές σας στον τύπο για ενδεχόμενο κλείσιμο της θύρας 13 να σας τονίσουμε ότι το να κάνετε μαθήματα για την βία στον οργανωμένο και μη φίλαθλο κόσμο του Παναθηναϊκού εσείς κύριε υπουργέ είναι τουλάχιστον υποκριτικό και γελοίο…
Όλοι γνωριζόμαστε σε αυτή τη μικρή χώρα… Και επειδή πολύς λόγος έχει γίνει και πολλή λάσπη έχει αφεθεί στον ανεμιστήρα, οφείλουμε και εμείς από την πλευρά μας να απαντήσουμε στους «και καλά προοδευτικούς», σε αυτούς που λοιδορούν ότι δεν καταλαβαίνουν, σε όλους αυτούς που κάνουν αφ’ υψηλού κριτική με όρους ελιτίστικους και επίκλησης στη σοβαρότητα. Ατάκες χιλιοειπωμένες σε ένα έργο χιλιοπαιγμένο. «Ε με τα ποδόσφαιρα κάθεστε και ασχολείστε τώρα; Τσακώνεστε για 22 τύπους που κυνηγάνε μια μπάλα; Πηγαίνετε εσείς για να πλουτίζουν οι διοικήσεις! Καλά τσαντίζεστε και νευριάζετε με την μπάλα όταν γίνονται όλα αυτά στον τόπο;».
Καταρχάς δεν θα απολογηθούμε σε κανέναν για το πώς και που επιλέγουμε να περνάμε τον χρόνο μας όταν δεν είμαστε στην εργασία μας ή με τις οικογένειες μας. Δεν θα απολογηθούμε σε κανέναν γιατί είμαστε ερωτευμένοι με τον αθλητισμό και την ομάδα μας, με τον ίδιο τρόπο που είναι κάποιος με το θέατρο, τον κινηματογράφο ή με τις βόλτες. Θα αναρωτηθούμε, όμως, από πού εξαγάγετε το συμπέρασμα ότι εμείς που πάμε στο γήπεδο δεν έχουμε ενεργό ρόλο στην κοινωνία, δεν πονάμε σαν τον υπόλοιπο λαό, δεν παλεύουμε το ίδιο, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και πολίτες αυτής της χώρας. Μάλλον από την ανάγκη να επιβεβαιωθεί η επιφανειακή αποψάρα τους. Θα αναρωτηθούμε, επίσης, σεβόμενοι απολύτως προφανώς τις επιλογές του καθενός, τι θα έκανε ένας φίλος του κινηματογράφου αν έπαιρνε τους φίλους του κάθε Σάββατο βράδυ και πήγαινε στον κινηματογράφο, αγόραζε το εισιτήριό του, το αναψυκτικό και το σνακ του και στα 10 πρώτα λεπτά της ταινίας ανάβανε τα φώτα και οι πόρτες από τους ταξιθέτες. Κάθε Σάββατο. Για 20 χρόνια. Δεν θα νευρίαζε; Δεν θα ένιωθε αδικημένος; Θα του έλεγε κανείς «έλα μωρέ τώρα τι πας εκεί; Για να πλουτίζεις τα ODEON και τα VILLAGE;». Θα τον κατηγορούσε κανείς ότι είναι αμέτοχος στα προβλήματα της κοινωνίας αν διαμαρτυρόταν για αυτό που του συνέβαινε;
Πριν κάνετε κριτική για πράγματα που δεν καταλαβαίνετε, προσπαθήστε να βάλετε λίγο τους εαυτούς σας σε αυτή την θέση. Νιώστε λίγο τι πραγματικά συμβαίνει εδώ και τόσα χρόνια γύρω σας και δίπλα σας. Κοινωνία είναι και αυτό και μάλιστα στην πιο αηδιαστική της μορφή. Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι εμείς από το δικό μας μετερίζι, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια για τα Παναθηναϊκά ιδεώδη και πάντα στο πλάι του συλλόγου δεν θα ησυχάσουμε αν δεν αποκατασταθεί η αδικία. Δεν θα ηρεμήσουμε αν δεν ηττηθεί η βρωμά και η μπόχα που μπολιάσανε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω από το σωστό και το δίκιο.
Ο κόσμος του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ μην καρτεράτε να λυγίσει… Δεν θα σκύψει το κεφάλι, δεν θα υποταχθεί. Θα πολεμήσει με ακόμα μεγαλύτερη μανία και θα απαιτήσει δικαιοσύνη και ισονομία. Όσο θα μας χτυπάτε τόσο θα μας ατσαλώνετε. Όσο θα νομίζετε ότι υποχωρούμε τόσο θα αντεπιτιθέμαστε. ΩΣ ΕΔΩ! Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!
Υ.Γ.1: Όλοι στο συλλαλητήριο όποτε και αν αυτό γίνει. Ο Παναθηναϊκός σε χρειάζεται!
