Δεν το είδα το ματς της Πάτρας για καθαρά προσωπικούς λόγους. Δεν έχασα και τίποτα. Αρκούσε μια μόνο φάση για να δεις τα πάντα. Όχι για τον συγκεκριμένο αγώνα αλλά για ολόκληρη τη σεζόν. Και δεν αναφέρομαι φυσικά στα γκολ, ούτε καν στη γελοιότητα με την οποία μείωσε η Παναχαϊκή και ήταν οφσάιντ… και μήνυμα! Αλλού είναι το ζουμί.
Το θέμα το έχω θίξει ξανά, όμως αυτή τη φορά τα όρια ξεπεράστηκαν και η ΑΛΗΤΕΙΑ δεν έχει προηγούμενο. Αναφέρομαι στον Μπεργκ τον οποίο έχει βάλει ΣΗΜΑΔΙ το σύστημα. Κάθε φορά θα επιστρατέψει ένα τσεκούρι – αντίπαλο και έναν θρασύ διαιτητή με σκοπό να πετύχουν… ένα από τα δύο.
