Επιστροφή στο ρόμβο λοιπόν. Ένα σύστημα που αποτέλεσε σημείο αναφοράς στον Παναθηναϊκό τα τελευταία 2,5 χρόνια με τον Γιάννη Αναστασίου στο τιμόνι της ομάδας.
Που είχε καλές (με κορυφαία σαφώς την επιβλητική κατάκτηση του Κυπέλλου την πρώτη σεζόν) και κακές εφαρμογές και γενικώς σήκωσε πολλή κουβέντα. Ειδικά στις “στραβές”, ως είθισται στη χώρα μας.
Δίχως μεγάλη ουσία, κατά την ταπεινή μου άποψη, καθώς δεν πιστεύω ότι το (όποιο) σύστημα αποτελεί πανάκια ούτε ότι μπορεί να αλλάξει δραματικά την εικόνα μιας ομάδας από μόνο του.
Σημειολογικά, με ρόμβο είχε πάρει πανάξια το νταμπλ ο Παναθηναϊκός επί Σουμ το 2004 (με Γκονζάλες πίσω από Κωνσταντίνου-Παπαδόπουλο, Ζουτάουτας 6άρι και Μπασινά, Σαπάνη εσωτερικούς), με ρόμβο έφτασε πέρυσι η Γιουβέντους στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (με Πίρλο 6άρι, Πογκμπά και Μαρκίσιο εσωτερικούς και τον Βιδάλ πίσω από Τέβες και Μοράτα). Το 4-2-2-2 είναι… άλλη ιστορία.
Διαβάστε περισσότερα στο SDNA.gr
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
