Τα 24.58” που έδωσε ο κόουτς στον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο χθες είναι ο μεγαλύτερος χρόνος που έμεινε στο παρκέ μέχρι σήμερα ο νεαρός φόργουορντ. Πριν μια βδομάδα ο Τζόρτζεβιτς κράτησε τον μικρό 23.58” στο Λαύριο, διατηρώντας τον στο βασικό σχήμα ακόμα κι όταν οι οικοδεσπότες απειλούσαν σοβαρά τον μόνιμο πρωταθλητή με ήττα-κάζο.
Ο πιτσιρικάς ανεβαίνει γοργά τα σκαλιά, δεν είναι λίγοι όσοι στο πρόσωπό του βλέπουν τον μελλοντικό ηγέτη του τριφυλλιού (με πρώτο και καλύτερο τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο) ασχέτως αν ήδη έχει δημιουργηθεί ντόρος μαζί του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι Αμερικάνοι τον βλέπουν στο ντραφτ του 2017, οι Πίστονς τον έχουν στα υπόψη τους, έχουμε την εντύπωση πως αν του χρόνου το παιδί κάνει το «μπαμ» στην Ευρωλίγκα οι πιέσεις για να δηλώσει συμμετοχή στην «λοταρία» θ΄ αυξηθούν. Οι σκάουτερ τον έχουν σταμπάρει μετά τα όργια που έκανε το καλοκαίρι στο Βόλο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα u-18 και τα ταξίδια τους στο ΟΑΚΑ θ’ αυξηθούν τους προσεχείς μήνες.
Ο Βασίλης έχει την ατυχία να βρίσκεται σε χώρα όπου τα πρωταθλήματα υποδομών είναι χαμηλού επιπέδου, προπονούμενος τέσσερα χρόνια με Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή, Ματσιούλις, Γκιστ, Λάσμε φαντάζει ήδη κολοσσός μπροστά στους συνομηλίκους του. Η διοίκηση κι οι προπονητές τον περιβάλλουν με εμπιστοσύνη επιλέγοντας να ωριμάσει σταδιακά μέσα σ’ ένα από τα καλύτερα προγράμματα της Ευρώπης αντί να τον δώσουν κάπου δανεικό. Π.χ ο Κώστας Σλούκας είχε καλή θητεία στον Άρη και πήρε πράγματα που τον βοήθησαν να κερδίσει Ευρωλίγκες και συνάμα θέση στην ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Εκτός, όμως, των δύο μεγάλων της Θεσσαλονίκης (που διαθέτουν φανέλα, παράδοση, μπασκετικό κοινό, μεγάλα γήπεδα) δεν υπάρχει άλλη ομάδα που να εγγυάται την ομαλή ανάπτυξη των φυντανιών. Το διακύβευμα για τον Παναθηναϊκό είναι σε 2-3 χρόνια οι «97ρηδες», Χαραλαμπόπουλος, Παπαγιάννης (αν δεν διαλέξουν να φύγουν για τα ξένα) κι ο «98άρης» Λούντζης ν’ αποτελούν στελέχη της 12άδας, εντός rotation για αγώνες Ευρωλίγκας όπου ως τώρα υπολογίζεται μόνο ο Βασίλης που ιδρώνοντας χρόνια στο ΟΑΚΑ υπερέχει αγωνιστικά-παικτικά-ψυχολογικά των παιδιών της γενιάς του.
Του χρόνου -αν τελικώς δεν πειστεί να συνεχίσει την καριέρα του ο μέγας Καστοριανός -τα φώτα της δημοσιότητας θα πέσουν στη generation next, της οποίας ηγούνται ο Παππάς κι η αφεντιά του, αυτοί «γυαλίζουν» περισσότερο στον κόσμο, ο πρώτος λόγω ιδιοσυγκρασίας, ο δεύτερος λόγω των χαρισμάτων που του χάρισε απλόχερα ο Θεός κι ουδείς γνωρίζει ποιο είναι το ταβάνι τους.
Το καλοκαίρι πήρε το μάτι μας μια ανάλυση που αναφερόταν στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων 1987, τότε που ανέτειλε το αστέρι του Τόνι Κούκοτς, με τον «ροζ πάνθηρα» να ξεχαρβαλώνει με 11 τρίποντα τους Αμερικάνους στον τελικό. Το σημάδι του Κροάτη μπήκε φαρδύ πλατύ σ’ εκείνη την διοργάνωση και υπήρξε σύγκριση με το ανάλογο «κομμάτι» του Μπίλι στο Βόλο όπου ο MVP της διοργάνωσης χάζεψε τα λαγωνικά των συλλόγων με την τεχνική του αρτιότητα και την πρωτόγνωρη αντίληψη του παιχνιδιού.
Ακόμα είναι νωρίς για να μαντέψουμε τι θα κάνει στην καριέρα του ο ταλαντούχος αθλητής αν κι ήδη φαίνονται κάποια ψήγματα του χαρακτήρα του, στοιχείο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για ν’ αγαπηθεί στον Παναθηναϊκό. Την ώρα που εκεί κάτω λατρεύεται ως …σημαία (!) μια ποντικομαμή που το μεγαλύτερό της επίτευγμα είναι η πισώπλατη σφαλιάρα που έχωσε στον Ντέγιαν Μποντιρόγκα, στο τριφύλλι λατρεύτηκαν αθληταράδες που συνάμα διακρίθηκαν για το ήθος τους.
Παρακολουθείστε σε βίντεο την απονομή στους πρωταθλητές Ευρώπης έφηβους και το νεύμα που κάνει ο Βασιλάκης στους συμπαίκτες του να σηκώσουν όλοι μαζί την κούπα, δείγμα χαρακτηριστικό της ψυχοσύνθεσής του. Βρίσκεται σε σωστό δρόμο ώστε μελλοντικά (πρώτα ο Θεός) η μορφή του να δεσπόζει σε κάποιο μπάνερ στον ουρανό του ΟΑΚΑ! Άλλωστε ο ιδιοκτήτης πριν από μήνες το διέπραξε βάζοντας δημοσίως στοίχημα ότι σε πέντε χρόνια η ομάδα θα φέρει στην Αθήνα ευρωπαϊκό με τον Βασίλη κάπτεν!
