Κάτω από την θύρα 1 του γηπέδου «Απόστολος Νικολαΐδης», στεγάζεται το ιστορικό τμήμα άρσης βαρών του Παναθηναϊκού. Tο τμήμα έβγαλε αθλητές όπως τον Χρήστος Ιακώβου, αλλά και τον Λεωνίδα Σαμπάνη και ιδρύθηκε το 1959. Το Panathinaikos24.gr, λοιπόν, θα σας γνωρίσει τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν σαν στόχο το τμήμα, να γνωρίσει τις δόξες που είχε και στο παρελθόν.
Έφορος του τμήματος είναι ο κ. Παναγιώτης Ροδίτης και προπονητής ο κ. Κώστας Σαλπιγγίδης, ενώ τον ρόλο του τεχνικού συμβούλου έχει αναλάβει εδώ και δύο χρόνια, ο πολύπειρος στον χώρο της άρσης βαρών, αλλά και παλιότερα αθλητής του συλλόγου κ. Χρήστος Ιακώβου, ο οποίος είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό 12 φορές.
Το τμήμα έχει προσελκύσει τα τελευταία χρόνια παιδιά μικρής ηλικίας, όπως ο 7χρονος μικρός Νικόλας αλλά και ο 15χρονος Έκτορας Αποστόλου, ο οποίος μετά από δύο χρόνια εκπαίδευσης, εκπροσώπησε τον Παναθηναϊκό μετά από 6ετή απουσία του συλλόγου, σε πανελλήνια διοργάνωση. Παρόλο που ήταν η πρώτη του συμμετοχή σε αγώνες, άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις δείχνοντας πως στο τμήμα άρσης βαρών του Παναθηναϊκού γίνεται ποιοτική και σωστή δουλειά.
Το panathinaikos24.gr μίλησε με τον νεαρό αρσιβαρίστα.
Πως αποφάσισες να επιλέξεις την άρση βαρών και να έρθεις στον Παναθηναϊκό;
O πατέρας μου και ο αδερφός μου είχαν ασχοληθεί με την άρση βαρών και μου άρεσε και μένα. Επίσης είναι ένα άθλημα το οποίο γυμνάζει όλα τα μέρη του σώματος και έτσι πήρα την απόφαση να το δοκιμάσω. Μου άρεσε και το συνέχισα, επέλεξα τον Παναθηναϊκό γιατί είναι η ομάδα που αγαπώ.
Στα δύο χρόνια που βρίσκεσαι στην άρση βαρών τι οφέλη σου έχει προσφέρει;
Μου έχει μάθει πως αν βάλεις ένα στόχο και δουλέψεις σκληρά μπορείς να τον πετύχεις. Έχω εξασκηθεί επίσης και πνευματικά καθώς πριν από τους αγώνες μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι το άγχος που έχεις. Η άρση βαρών είναι ατομικό άθλημα και είσαι μόνο εσύ και η μπάρα στο πλατό, οπότε πρέπει εκτός από την σωματική, να έχεις κυρίως την πνευματική δύναμη ούτως ώστε να μπορέσεις να σηκώσεις τα κιλά που έχει η μπάρα.
Μίλησε μου λίγο για τις διακρίσεις που είχες στην πρώτη σου συμμετοχή σε πανελλήνιο πρωτάθλημα.
Στους προκριματικούς Παίδων είχα έρθει στην δεύτερη θέση, στους Έφηβους στην τρίτη θέση και στους πανελλήνιους, βγήκα στην έκτη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Παίδων και έκανα τρία ατομικά ρεκόρ. Θα μπορούσα να βγω στην τέταρτη θέση όμως είχα έναν τραυματισμό και έτσι δεν τα κατάφερα.
Θα πρότεινες σε παιδιά συνομήλικα με σένα, να ασχοληθούν με την άρση βαρών;
Ναι γιατί είναι ένα άθλημα το οποίο γυμνάζει όλο το σώμα και επίσης σου μαθαίνει η άρση βαρών πως αν βάλεις ένα στόχο στη ζωή σου και δουλέψεις σκληρά, μπορείς να τον πετύχεις. Επίσης να πω για τον μύθο ότι η άρση βαρών σε αφήνει κοντό. Έχουν γίνει αρκετές έρευνες οι οποίες δείχνουν πως η άρση βαρών δεν σε αφήνει κοντό. Στην Γερμανία είχε γίνει ένα πείραμα με δίδυμα όπου το ένα είχε ασχοληθεί με την άρση βαρών και το άλλο με τον στίβο και μετά από χρόνια είχαν ακριβώς το ίδιο ύψος.
Από τη Λιβαδειά στην Αθήνα για το «τριφύλλι»
Η Χαρά Καρανάσου η οποία επέλεξε το τμήμα της άρσης βαρών και είναι στο τμήμα του Παναθηναϊκού περίπου ένα χρόνο τώρα. Με μια ιδιαιτερότητα, η Χαρά μένει μόνιμα στην Λιβαδειά, ωστόσο αυτό δεν την αποτρέπει από το να έρχεται στην Αθήνα για να προπονηθεί με την ομάδα του Παναθηναϊκού.
Πως επέλεξες να ασχοληθείς με την άρση βαρών;
Ξεκίνησα με τις περσινές εγγραφές που είχαν γίνει στο τμήμα και έτσι αποφάσισα να μπω στην άρση βαρών. Έψαχνα ένα δυναμικό άθλημα καθώς ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό και έτσι πήρα την απόφαση να γίνω μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού. Αγάπησα αυτό το άθλημα, είναι αρκετά δυναμικό για μια γυναίκα και δεν είναι δύσκολο. Δεν χρειάζεται να είσαι πολύ δυνατή για να σηκώσεις τα κιλά αλλά να έχεις καλή τεχνική.
Πολλές γυναίκες ωστόσο μπορεί να θεωρούν πως με την ενασχόληση με το άθλημα μπορεί να χάσουν την θηλυκότητα τους.
Καμία σχέση. Το γυναικείο σώμα αποτελείται πιο πολύ από οιστρογόνα άρα όση γυμναστική και να κάνει μια γυναίκα δεν μπορεί ο σωματότυπός της να χαλάσει. Με σωστή διατροφή και καλή εκγύμναση με την ενασχόληση με το άθλημα θα μπορούσε να έχει μια πολύ καλή σιλουέτα και θα το συνιστούσα σε όποια κοπέλα θέλει να γυμναστεί έτσι ώστε να έχει καλύτερο και πιο γυμνασμένο σώμα.
Παρόλο που μένεις στην Λιβαδειά, αυτό δεν σε απέτρεψε από να έρχεσαι στην Αθήνα για να ασχοληθείς με το τμήμα…
Στην Λιβαδειά δεν υπάρχει κάποιος σύλλογος που να ασχολείται με την άρση βαρών. Είδα την κίνηση του Παναθηναϊκού και αποφάσισα να το δοκιμάσω και όσο αντέξω. Το δοκίμασα, μου άρεσε πάρα πολύ και έπειτα είχα ισχυρότερη θέληση για να το συνεχίσω. Πλέον ανυπομονώ για τις ημέρες που έχουμε προπόνηση. Υπήρχαν φορές που έφευγα από Λιβαδειά στις τρεις το μεσημέρι και επέστρεφα λίγο πριν τα μεσάνυχτα και ωστόσο μου άρεσε, έφευγα «γεμάτη» 100%.
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο ενασχόλησης με το τμήμα, βγήκες στην τέταρτη θέση και έχασες το μετάλλιο στις λεπτομέρειες…
Είχα λίγο χρόνο προπονήσεων και επίσης οι αθλήτριες που συμμετείχαν ήταν πολύ πιο έμπειρες. Ένας άλλος παράγοντας ήταν το άγχος που δεν μπορούσα να διαχειριστώ όσο θα ήθελα, καθώς ήταν η πρώτη μου διοργάνωση, όπως και η πρώτη μου εμπειρία από τον αθλητισμό, ωστόσο δεν τα πήγα άσχημα και βγήκα στην τέταρτη θέση.
Τι έχεις αποκομίσει με την ενασχόλησή σου με την άρση βαρών;
Είναι πολλά ωστόσο αυτά που με έμαθε περισσότερο, είναι να έχω πολύ υπομονή αλλά και επιμονή όσον αφορά τους στόχους μου.
Ο «μαέστρος», Κώστας Σαλπιγγίδης
Ο έμπειρος προπονητής Κώστας Σαλπιγγίδης ο μετρά 20 χρόνια στον χώρο της άρσης βαρών με πολλούς τίτλους όντας αθλητής και πλέον βρίσκεται στην οικογένεια του τμήματος του Παναθηναϊκού ως προπονητής.
Πόσα χρόνια είστε στον χώρο της άρσης βαρών;
Ξεκίνησα ως αθλητής το 1994 και άνηκα στον Πανελλήνιο μέχρι το 2005 όπου ανέλαβα χρέη προπονητή και αργότερα ως πρώτος προπονητής μέχρι το 2007 και μετά επανήλθα ως αθλητής στον Πανελλήνιο έως το 2010 και αυτό γιατί αγαπούσα την άρση βαρών και ήθελα να ξανασυμμετέχω σε αγώνες. Το 2011 κατέκτησα το πρωτάθλημα Ελλάδος. Έχω κατακτήσει ως αθλητής πρωταθλήματα Παίδων, Νέων, Εφήβων στους Άντρες έχω βγει αρκετές φορές σε θέσεις που μου απέφεραν μετάλλια.
Το 2013 έφυγα από τον Πανελλήνιο και μου έγινε πρόταση τον Μάιο του 2015, από τον κύριο Ροδίτη να αναλάβω προπονητής στον Παναθηναϊκό την οποία και αποδέχθηκα.
Ποιος είναι ο στόχος του τμήματος;
Θέλουμε να έχουμε νέα παιδιά που θα είναι «γέννημα – θρέμμα» του Παναθηναϊκού. Να βγάλουμε δικούς μας αθλητές και ιδανικότερη ηλικία για να ασχοληθεί ένα παιδί με την άρση βαρών είναι από τα 12ά του και έπειτα. Στόχος επίσης είναι αυτά τα παιδιά να εκπροσωπούν τον Παναθηναϊκό σε πανελλήνια πρωταθλήματα και να καταλαμβάνουν θέσεις μεταλλίων και ως ομάδα αλλά και ως ατομικές διακρίσεις .
Όπως παραδείγματος χάριν ο Έκτορας ο οποίος είναι σχεδόν τρία χρόνια στο τμήμα και εκπροσώπησε τον Παναθηναϊκό. Έκανε τρία ατομικά ρεκόρ στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Παίδων και τερμάτισε στην έκτη θέση. Η διάκριση και μόνο είναι μεγάλο κατόρθωμα και για τον Έκτορα αλλά και για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος είχε να εκπροσωπηθεί σε πανελλήνιο πρωτάθλημα από αθλητή του, γύρω στα 8 χρόνια τώρα.
Ο στόχος της επόμενης χρονιάς είναι να έχουμε πλήρης ομάδα και με προσέλευση νέων παιδιών αλλά και με μεταγραφές. Έχουμε κάνει ήδη 4 μεταγραφές, (3 άντρες 1 γυναίκα)και όσο μπορούμε να αναπτύξουμε το τμήμα του Παναθηναϊκού και να φτάσει αντάξιες δόξες όπως και τα υπόλοιπα τμήματα του Ερασιτέχνη.
Το τμήμα κουβαλά μεγάλη ιστορία μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό.
Η άρση βαρών του Παναθηναϊκού είναι ένα από τα παλαιότερα τμήματα και το 1964 ήταν η πρώτη ομάδα που διοργάνωσε το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα στον «Τάφο του Ινδού» όπως επίσης είναι και το πρώτο τμήμα όπου σύλλογος είχε στο δυναμικό του ολυμπιονίκη αθλητή και μιλώ για τον Λεωνίδα Σαμπάνη ο οποίος είχε «σπάσει» και παγκόσμιο ρεκόρ αλλά και ήταν κάτοχος ολυμπιακών μεταλλίων. Επίσης είχε και τον Χρήστο Ιακώβου ο οποίος είχε πολλά παγκόσμια ρεκόρ αλλά είχε κατακτήσει επίσης πολλά παγκόσμια αλλά και ελληνικά πρωταθλήματα. Ο κ. Ιακώβου αποτελεί και τεχνικό σύμβουλο του τμήματος και έχουμε πολύ καλή συνεργασία. Έχει φέρει και εκείνος πολλούς αθλητές και τον «πονάει» τον Παναθηναϊκό και έτσι βοηθάει πάρα πολύ το τμήμα. Είναι επίσης ο λόγος που πέρυσι είχαμε πλήρη ομάδα 10 αθλητών ο οποίος αριθμός απαιτείται από την ομοσπονδία για να συμμετέχουμε σε αγώνες.
Η ομοσπονδία βοηθά με κάποιο τρόπο το τμήμα;
Όσο μπορεί και της το επιτρέπει η δύσκολη περίοδος που περνάμε ως χώρα βοηθάει το τμήμα. Μας έχει παρέχει μερικές μπάρες αλλά τα οικονομικά της δεν είναι όπως παλιότερα. Υπάρχει καλή συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών όμως το οικονομικό πρόβλημα της ομοσπονδίας αποτρέπει να γίνονται αγώνες σε συχνό διάστημα κάτι πολύ σημαντικό που χρειάζονται οι αθλητές τόσο για να αποκτούν εμπειρίες αλλά και να αγωνίζονται και γενικά να έχουν κίνητρο. Είναι πολύ σημαντικό για ένα αρχάριο αθλητή να αγωνίζεται. Να τονίσουμε επίσης πως έχουμε πολύ καλή σχέση με την ομοσπονδία.
Ο Ερασιτέχνης βοηθάει το τμήμα;
Υπάρχει πολύ μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά του Ερασιτέχνη και βοηθάει στο μέτρο που μπορεί όμως δεν φτάνει. Είναι κρίμα που για οικονομικούς λόγους το τμήμα δεν μπορεί να επανακτήσει την παλιά του αίγλη και να αναπτυχθεί. Χρειάζονται χορηγοί για να μας βοηθήσουν. Η άρση βαρών έχει δώσει αρκετές διακρίσεις στην Ελλάδα και είναι κρίμα ένα άθλημα σαν αυτό να μένει στάσιμο. Μόνο αν ευαισθητοποιηθεί κάποιος και μπορεί να βοηθήσει είτε οικονομικά είτε με παροχή εξοπλισμού (ρουχισμό, παπούτσια).
Σε ποια ηλικία μπορεί να ξεκινήσει ένα παιδί την άρση βαρών και πως θα το ωφελήσει ως άθλημα;
Η κατάλληλη ηλικία είναι από 12 ετών όπου έχουν το χρονικό περιθώριο να μάθουν σωστά την τεχνική για ένα χρόνο και από 13 χρονών και άνω, σηκώνουν μπάρα με κιλά και μπορούν να συμμετέχουν σε διοργανώσεις.
Εμείς βέβαια έχουμε και ένα παιδάκι 7 ετών -ο μικρός Νικόλας- ο οποίος μαθαίνει χωρίς να σηκώνει βάρη την τεχνική του αθλήματος.
Για το δεύτερο σκέλος να τονίσουμε πως ο μύθος ότι η άρση βαρών κονταίνει τα παιδιά απλά δεν ισχύει. Να σημειώσουμε επίσης πως η άρση βαρών είναι η βάση για όλα τα αθλήματα. Σε όλα τα αθλήματα ως βοηθητική άσκηση χρησιμοποιούν τα βάρη, εδώ θα μάθουν πώς να σηκώνουν τα βάρη σωστά. Οπότε όταν μάθει αυτό ένα παιδί τότε το παιδί αυτόματα κάνει σωστότερη εκγύμναση. Ακόμα και αν ξεκινήσει ένα παιδί με την άρση βαρών μάθει την τεχνική και αργότερα στο μέλλον πάψει να τον ενδιαφέρει το άθλημα θα έχει μάθει τουλάχιστον τον σωστό τρόπο να γυμνάζεται με βάρη. Είναι ένα άθλημα το οποίο δίνει την μεγαλύτερη εκρηκτικότητα, έχει πολύ ελαστική κίνηση παρόλο που κάποιος μπορεί να πιστεύει πως το κορμί ενός αθλητή άρσης βαρών είναι σφιχτό. Επίσης βοηθάει πολύ σε πνευματικό επίπεδο. Το να είναι ο αθλητής μόνος του με την μπάρα και να πρέπει να συγκεντρωθεί σε ένα επίπεδο που θα πρέπει να εναρμονιστεί το σώμα του σε μια κίνηση ώστε να σηκώσει τα κιλά και για να κάνει αυτή την κίνηση, θέλει πολύ συγκέντρωση άρα και πολύ πειθαρχία κάτι που θα βοηθήσει ένα παιδί στην καθημερινή ζωή του. Το πώς θα παλεύεις με τον εαυτό του πως θα βάλεις πειθαρχημένα τον εαυτό του σε μια σειρά.
Πόσο πολύ δοκιμάζει τα όριά του ένας αθλητής άρσης βαρών;
Κάθε μέρα δοκιμάζεις τα όριά σου. Είτε αυτό είναι θέμα επανάληψης ασκήσεως είτε το να σηκώνεις τα κιλά που είναι στην μπάρα αυξάνοντας τα κιλά κάθε φορά. Μερικές φορές έχουν πολύ δύναμη αλλά όχι και απαιτούμενη συγκέντρωση για να δώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους και να σηκώσουν τα κιλά που είναι στην μπάρα. Η άρση βαρών έχει να κάνει και με την ψυχολογία. Όταν ο αθλητής βρίσκει την αυτοσυγκέντρωση που χρειάζεται μπαίνει σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Κάθε φορά που ξεπερνάς τα κιλά που σήκωνες αυτό σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις αλλά και δύναμη στην καθημερινότητα της ζωής του. Αν μάθεις στην άρση βαρών να ξεπερνάς τα όριά σου και ειδικά σε νεαρή ηλικία αυτό είναι μεγάλο μάθημα για ένα νεαρό παιδί.
Θα ήθελα να μιλήσω για την Χαρά, η οποία έρχεται από πολύ μακριά και αυτό δείχνει πως έχει δίψα και όρεξη τόσο για το άθλημα όσο και για τον Παναθηναϊκό. Στο διάστημα που την έχω ως αθλήτρια έχουμε κάνει συσσωρευμένα δύο μήνες προπονήσεων και μέσα σε αυτό το διάστημα έχω δει μεγάλη βελτίωση από εκείνη. Κάνει εκγύμναση κοντά στο σπίτι της και στην προπόνηση καλύπτουμε τεχνικά κομμάτια και με αυτό το ρυθμό έχουμε καταφέρει πολλά. Τον επόμενο χρόνο στην συμμετοχή της στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πιστεύω πως θα έχουμε μετάλλιο από την Χαρά. Το πιστεύω πάρα πολύ γιατί αυτό φαίνεται από το πείσμα της να γίνεται καλύτερη κάθε φορά. Αν το διοχετεύσει στο πλατό θα έχουμε μετάλλιο.
Πως ήταν ο χώρος πριν αναλάβει το τμήμα ο κ. Ροδίτης;
Ο χώρος ήταν σε άθλια κατάσταση και ανακαινίστηκε πριν από δύο χρόνια με την έλευση του έφορου. Τώρα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση και ο χώρος αν και μικρός είναι αρκετός. Θέλουμε να μεγαλώσει το τμήμα και να μικρύνει ο χώρος γιατί θέλουμε να έχουμε πολλά νέα παιδιά στην ομάδα. Θα ήθελα να κάνω ένα κάλεσμα σε γονείς αλλά και σε όσα παιδιά 12-13 ετών θέλουν, να έρθουν και να δοκιμάσουν το άθλημα και αν επιθυμούν να το συνεχίσουν. Ξεκινάμε προπονήσεις από τις 17:30 έως τις 20:30 καθημερινά εκτός Πέμπτης.
Είδα κατόπιν προπόνησης πως ήρθαν και τα παιδιά από το τμήμα της πάλης για να προπονηθούν, υπάρχει καιρό αυτή η συνεργασία;
Υπάρχει γενικά συνεργασία με τα άλλα τμήματα του συλλόγου, ο Παναθηναϊκός είναι οικογένεια. Βοηθάμε τα παιδιά δίνοντας τους τον χώρο αλλά και καθοδήγηση για να προπονηθούν και γενικά υπάρχει ένα οικογενειακό κλίμα ανάμεσα στα δύο τμήματα. Εμείς χρειαζόμασταν ένα στρώμα για να κάνουμε διατάσεις παραδείγματος χάριν και μας το έδωσε η Πάλη. Γενικά καλό θα ήταν αυτό να καθιερωθεί και με τις ακαδημίες κάποιων άλλων τμημάτων όπως βόλεϊ – μπάσκετ, ώστε τα παιδιά αυτά να έρχονται για εκγύμναση στο τμήμα, όπου οι κινήσεις της άρσης βαρών βοηθούν πολύ στην ταχύτητα και εκρηκτικότητα αλλά και στα άλματα που θα χρειάζονται στο άθλημα τους. Αν κάποια στιγμή στο μέλλον τα παιδιά θα θελήσουν να συνεχίσουν στην άρση βαρών θα μπορούν να το κάνουν. Καλό θα ήταν να μην χάνουμε παιδιά ως Παναθηναϊκός και να γίνεται έτσι «ανακύκλωση» μέσα στον σύλλογο και τα νέα παιδιά να μην φεύγουν από αυτόν.
Το όραμα του Παναγιώτη Ροδίτη
Μιλήσαμε επίσης και με τον έφορο του τμήματος κ. Παναγιώτη Ροδίτη για να μας μιλήσει για τους στόχους αλλά και το όραμά του για την άρση βαρών.
Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το τμήμα της άρσης βαρών;
Μπήκα το καλοκαίρι του 2012. Το τμήμα δεν είχε έφορο και μου προτάθηκε να αναλάβω το τμήμα και αποδέχθηκα για να βοηθήσω όσο μπορώ. Τις πρώτες μέρες που ήμουν έφορος του τμήματος με έπιασε απογοήτευση. Ο Παναθηναϊκός δεν υπήρχε σαν τμήμα στην άρση βαρών. Ο χώρος προπόνησης επίσης ήταν σε άθλια κατάσταση. Δεν είχε ντουζιέρες αλλά ούτε καν βρύση για να πίνουν οι αθλητές νερό. Οι αθλητές φορούσαν μπλούζες που τους είχε δώσει σύνδεσμος φίλων του Παναθηναϊκού που τους τις είχαν δώσει πριν από έξι χρόνια.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Παναγιώτη Πάνου ο οποίος ξεκίνησε ως αθλητής στον Παναθηναϊκό και συνέχισε έπειτα ως προπονητής για το τμήμα άρσης βαρών του τμήματος. Υπήρξε ο τελευταίος αθλητής του Παναθηναϊκού που συμμετείχε σε πανελλήνιο πρωτάθλημα και τον ευχαριστώ για τα χρόνια υπηρεσίας του στο τμήμα για τον Παναθηναϊκό.
Για ένα χρόνο και με αρκετή βοήθεια κατάφερα να δώσω πνοή στο τμήμα και να δώσω κίνητρο στους αθλητές για να συνεχίσουν να είναι στην ομάδα. Το καλοκαίρι του 2012 ξεκίνησε στη Λεωφόρο η ανακαίνιση των χώρων προπόνησης των τμημάτων και από τους πρώτους χώρους που ανακαινίστηκαν από τον Ερασιτέχνη, ήταν και ο χώρος προπόνησης της άρσης βαρών. Οι Mad Boys και ο έρανος που πραγματοποίησαν οι Panathinaikos Abroad βοήθησαν οικονομικά ώστε να αποκτήσουν ρουχισμό οι αθλητές μας. Μετά την ανακαίνιση του χώρου, οι αθλητές έμειναν έκπληκτοι με την διαφορά.
Εφόσον ανακαινίστηκε ο χώρος σκεφτήκαμε να φέρουμε στον τμήμα τον Χρήστο Ιακώβου ο οποίος είναι μεγάλη φυσιογνωμία στον χώρο της άρσης βαρών και να μας βοηθήσει να στήσουμε το τμήμα. Ήμασταν τυχεροί που δέχθηκε την πρότασή μας και όντως η βοήθειά του ήταν καθοριστική. Η έλευσή του αλλά και ο ανακαινισμένος χώρος βοήθησε πολύ στο να έρθουν στην ομάδα μας αθλητές. Έχουμε 20 ενεργούς αθλητές και όλα αυτά μέσα σε τρία μόλις χρόνια και με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στον Ερασιτέχνη. Παρόλα αυτά τα έχουμε καταφέρει. Στους πρώτους αγώνες που συμμετείχαμε με πλήρη ομάδα 10 αθλητών που ορίζει η ομοσπονδία το 2012, με στολές της ομάδας και τον Χρήστο Ιακώβου, τότε κατάλαβαν όλοι ότι υπάρχει Παναθηναϊκός στην άρση βαρών.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το τμήμα;
Μετά από πάρα πολλά χρόνια καταφέραμε να έχουμε δικαίωμα ψήφου στην ομοσπονδία κάτι πολύ καλό γιατί χρειάζεται να έχεις δικαίωμα γνώμης. Μετά από έξι χρόνια καταφέραμε να βγάλουμε αθλητή στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και αυτός είναι και ο στόχος μας για τα επόμενα δύο χρόνια. Φέτος όπως φαίνεται θα περάσουν αθλητές μας σε έξι κατηγορίες στον τελικό των προκριματικών του πανελληνίου πρωταθλήματος που θα διεξαχθούν τον Φεβρουάριο. Στόχος μας λοιπόν είναι να έχουμε 5-7 αθλητές στον τελικό του πανελληνίου πρωταθλήματος φέτος και όλα αυτά τα έχουμε καταφέρει μέσα σε τρία χρόνια σε πολύ δύσκολες οικονομικές περιόδους.
Γενικά οι εποχές που διανύουμε είναι πολύ δύσκολες για να βρεθούν χορηγοί αν και δεν ζητάμε τίποτα εξωφρενικό. Εξοπλισμό για τους αθλητές μας κυρίως (Ρουχισμό – υποδήματα).
Επίσης στόχος μας είναι να διοργανώσουμε έναν αγώνα στον «Τάφο του Ινδού» έτσι ώστε να προβληθεί ακόμη περισσότερο η άρση βαρών αλλά κάτι τέτοιο χρειάζεται και την βοήθεια της ομοσπονδίας.
Υπάρχει βοήθεια από τον Ερασιτέχνη;
Ο Ερασιτέχνης βοηθάει όπως και τα υπόλοιπα 22 τμήματα του συλλόγου. Βοηθάει στο μέτρο που μπορεί. Είναι δύσκολα τα πράγματα για τον Ερασιτέχνη. Έχει αρκετά χρέη και πρωταρχικός στόχος της διοίκησης είναι να τα ελαττώσει και έπειτα να βοηθήσει ουσιαστικά τα τμήματά του. Ο Ερασιτέχνης παλεύει για να δώσει μια αξιοπρεπή εικόνα για όλα τα τμήματα του συλλόγου και να δείχνουν σημάδια ανόδου κάθε χρονιά που περνάει.
