Ρούλα Στεφανάκη

Δεν θα είναι κάθε μέρα του Αι Γιαννιού

Δεν θα είναι κάθε μέρα του Αι Γιαννιού

Ο Παναθηναϊκός για τρίτο παιχνίδι τη φετινή σεζόν… χαμογέλασε στο τέλος εξαιτίας ενός σουτ. Ενός «καρυδάτου», αναμφισβήτητα, τρίποντου του Φελντέιν, που λύτρωσε το τριφύλλι στο φινάλε της αναμέτρησης με τη Μάλαγα και σημείωσε την πρώτη του νίκη στο φετινό top16 της Ευρωλίγκας. Γράφει η Ρούλα Στεφανάκη.

Μεγάλη η χάρη του Άγιου Ιωάννη, τον οποίο γιορτάσαμε μία ημέρα πριν. Δεν θα είναι όμως κάθε μέρα του Αι Γιαννιού. Κάποια στιγμή δεν θα μπει το σουτ στο φινάλε. Κάτι που επισήμανε και ο Τζόρτζεβιτς στη συνέντευξη Τύπου.

Για να μη φτάνει όμως στο σημείο ο Παναθηναϊκός να προκαλεί την τύχη του κάθε φορά, χρειάζεται να βελτιώσει αρκετά πράγματα και το βασικότερο τα λάθη που και πάλι έκαναν αισθητή την εμφάνισή τους. Λάθη αβίαστα, απερίσκεπτα, χαζά λάθη και μάλιστα από έμπειρους παίκτες τα οποία επέτρεψαν στην ομάδα του Πλάθα να ονειρεύεται «διπλό» στο ΟΑΚΑ.

Ας είναι καλά το μεγάλο σουτ του Φελντέιν, οι ενέργειες του Γκιστ στα τελευταία λεπτά (διότι σε γενικές γραμμές δεν ήταν καλός), αλλά περισσότερο η συνεισφορά του ξεχωριστού σε όλα του, Δημήτρη Διαμαντίδη. Τι να πούμε για τον άνθρωπο που στη δύση της καριέρας του, παλεύει σαν έφηβος και παίρνει στις πλάτες του όλη την ομάδα όταν δεν τραβάει.

Είναι παντού και πάντα εκεί που πρέπει για να κάνει ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του με χαρακτηριστικότερη φάση την ασιστ στον Παπαγιάννη που προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο μόλις είδε τον νεαρό σέντερ να καρφώνει εντυπωσιακά. Σε ένα παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός έπρεπε να μπει και να το καθαρίσει με συνοπτικές διαδικασίες είδε το… χάρο με τα μάτια του.

Δεν δικαιολογείται να μπλοκάρει στην άμυνα ζώνης της αντιπάλου του η οποία σημειωτέον αγωνιζόταν χωρίς το βασικό επιθετικό «όπλο» της τον Κουζμίνσκας αλλά και τον Μάρκοβιτς και να κάνει τόσα λάθη σε κρίσιμα σημεία.

Ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Μάλαγα δεν έπιασε καν τα βασικά στάνταρ στην απόδοσή του, καθώς η πλειοψηφία των παικτών ήταν σε κακή βραδιά, χωρίς ενέργεια, χωρίς πάθος. Ο μόνος που ένιωθες ότι κρατούσε την ομάδα «ζωντανή» ήταν ο Διαμαντίδης. Με το που ξεκουραζόταν στον πάγκο, η εικόνα του παιχνιδιού των «πρασίνων» άλλαζε τελείως. Γι’ αυτό ακόμη και όταν έκανε λάθος, αποθεωνόταν. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Σε γενικές γραμμές αυτό που αξίζει να κρατήσει κάποιος από το παιχνίδι με την ισπανική ομάδα είναι η νίκη και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός ακόμη και στο κακό του βράδυ, απέφυγε τη… γκέλα στην έδρα του. Δεν είναι από τους αγώνες που προσφερόταν να απολαύσεις μπάσκετ και σίγουρα δεν θα σου μείνει αξέχαστο λόγω της εμφάνισης της ομάδας. Ήταν όμως ένα ματς που μπορεί να σου διδάξει πολλά ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Exit mobile version