Πάει κι αυτό. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε όπως έπρεπε και όσο έπρεπε ώστε να φύγει νικητής από την Λιβαδειά με ένα καθαρό και κρυστάλλινο 2-0. Το τελευταίο έχει και την αξία του καθώς βλέπετε ότι κάποιοι δεν… ησυχάζουν ακόμη και όταν όλα έχουν κριθεί. Συνεχίζουν να προκαλούν όσους έχουν απομείνει και ασχολούνται, εξακολουθούν να βιάζουν τη λογική και το άθλημα..
Σε ένα παιχνίδι όπου το τριφύλλι έπαιξε μονότερμα τον αντίπαλό του και όπου βασικά είχες πολλά «πράγματα» να δεις από μια ομάδα φουλ επιθετική τα πάντα ήταν ζήτημα του «πρώτου γκολ». Ο Παναθηναϊκός είχε δύο καλά δεκάλεπτα στο πρώτο μέρος, στην αρχή και στο τέλος του, όμως η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι να μπει μέσα.
Στην επανάληψη μετά το γκολ του Μπεργκ που του έδωσε στο πιάτο ο Μπουμάλ, υπήρξε ένα μικρό διάστημα που κακώς κάθισες και έδωσες δικαιώματα, όμως το ξεπέρασες γρήγορα και με την γκολάρα του Εσιέν η σεμνή τελετή πήρε τέλος.
Σε ατομικό επίπεδο κρατάμε το γκολ που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έβαλε ο Μάρκους (χτύπησε κιόλας, ευτυχώς ελαφρά), αλλά και ο Εσιέν που το κυνήγαγε τρελά. Μην περιμένετε να το διαβάσετε από πολλούς γιατί το όνομα αυτό κάνει «τζιζ» από τη μέρα που ήρθε με το γνωστό πρόβλημα, ΟΜΩΣ ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής συνεχίζει να κάνει τη διαφορά στον τρόπο που παίζει η ομάδα.
