Δημήτρης Στρατής

Ευτυχώς που είναι Γενάρης

Ευτυχώς που είναι Γενάρης

Ότι σου έδωσε η τύχη στις τελικές προσπάθειες στο πήρε πίσω με τους τραυματισμούς των φορμαρισμένων παικτών. Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Επειδή στο πρωτάθλημα παίζεις για να δοκιμάσεις παίκτες/τακτικές ενόψει πλέι-οφ, κυπέλλου, νέας σεζόν οι τραυματισμοί Μπουμάλ, Τελάντερ έρχονται σε δύσκολο σημείο, πάνω που δίνεις κομβικό ματς στο Περιστέρι.

Ο δεύτερος τη τάξει θεσμός είναι η μοναδική ευκαιρία να «φτιάξεις» κάπως τον κόσμο μετά από μια τραγική σεζόν. Οι οπαδοί ζεστάθηκαν μετά τις τελευταίες εξελίξεις σε μεταγραφικά/εξωαγωνιστικά κι αν έρθει ο Σεμπάστιαν Λέτο προβλέπονται… εκρήξεις! Απαραίτητη προϋπόθεση για να μην σβήσει η κάψα των φιλάθλων είναι να ξεπαστρέψεις σε λίγες μέρες τους παίκτες του Δέλλα.

Τα καλά νέα είναι πως εκτός Λεωφόρου αρχίζεις κι αποκτάς ρυθμό. Τα κακά ότι βγήκε εκτός ο Ράσμους Τελάντερ που έτσι κι αλλιώς ευπάθεια στους τραυματισμούς έχει αν διαβάσεις προσεκτικά το βιογραφικό του. Άσχημο κι αυτό που συνέβη στον χαρισματικό Μπουμάλ μα τον Καμερουνέζο κουτσά-στραβά τον αναπληρώνεις έχοντας ένα σωρό εφεδρείες. Π.χ αυτός ο Εβανζελίστα μπορεί και σήμερα να έπαιξε λίγο, αλλά -όπως κόντρα στον Ατρόμητο- φανέρωσε πως έχει ποδοσφαιρική σκέψη και χαϊδέματα της μπάλας.

Στο περίμενε βρίσκονται ακόμα Βλαχοδήμος, Βιγιαφάνες, Μαμούτε, Λέτο (;) όμως το θέμα της αμυντικής γραμμής είναι που καίει αφού έμεινε διαθέσιμος μονάχα ο Στάθης Ταυλαρίδης ο οποίος κάνει τραγική σεζόν. Διαρκώς λανθασμένο timing στον αέρα, πολλά νεύρα, αχρείαστα φάουλ σε επικίνδυνες θέσεις, συνεπώς προσευχές να «βγει» ο Μολέδο.

Ο Ατρόμητος αναγκαστικά θα παίξει επιθετικά σπίτι του συνεπώς στους κενούς χώρους μπορεί να χτυπήσεις αφού η ταχύτητα κι η ικανότητα στο «1 vs 1» κάθε άλλο παρά λείπουν μετά τα ψώνια στην χειμερινή περίοδο. Επίσης θα ήταν ψέματα να γράφαμε ότι δεν μας…ανησύχησε η ικανοποιήση του κόουτς για την εμφάνιση του Μλάντεν Πέτριτς πίσω από τον Κλωναρίδη.

Ο Κροάτης έδειξε την κλάση του μοιράζοντας σε ορισμένες περιπτώσεις ιδανικά τη μπάλα αλλά ήρθε μετρημένες φορές σ’ επαφή με αυτήν. Χωρίς την παραμικρή βοήθεια από τον εκνευριστικό Πράνιτς και την ανυπαρξία Εσιέν στο κέντρο καθόλου περίεργο δεν ήταν που ο Μεχντί Αμπέιντ ζητούσε στο τέλος αλλαγή αποκαμωμένος από τα συνεχή πάνω-κάτω!

Exit mobile version