Δεν υπάρχουν λόγια για το χάλι που είδαμε στο Περιστέρι. Η λέξη ντροπή είναι λίγη γι’ αυτό το «πράγμα» που κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο και που Παναθηναϊκό τον έκανε μονάχα η τριφυλλάρα στο στήθος. Ντροπή δεν είναι μόνο ο αποκλεισμός από τον τελευταίο στόχο που σου είχε απομείνει. Μπάλα είναι, όλα συμβαίνουν και μπράβο στον Ατρόμητο. Μεγαλύτερη ντροπή είναι ο τρόπος με τον οποίο αποκλείστηκες.
Με κάτω τα χέρια και χωρίς ΚΑΜΙΑ δικαιολογία. Η εικόνα παιδικής χαράς που εμφάνισες μέσα στο γήπεδο και το γεγονός ότι σε δύο ρημάδια παιχνίδια που έπαιζες όλη σου τη χρονιά δεν έκανες ούτε μισή φάση. Ακόμη και μετά το γκολ που δέχτηκες, εκεί που η λογική (η ποια;) έλεγε ότι θα σκυλιάσεις, η εικόνα ήταν τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε πουλόβερ.
