To οχρεωτικό ξεκίνημα οποιουδήποτε κειμένου αναφέρει τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετστην Ελλάδα: “Η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987 από την Εθνική μας ομάδα, γέμισε τα ανοιχτά γήπεδα με πιτσιρικάδες και γαλούχησε τις επόμενες γενιές παικτών”.
Ωραία, τώρα που βγάλαμε το απαραίτητο κλισέ απ’ τη μέση, ας περάσουμε στο ψητό. Φαντάζομαι ότι θα έχεις βρεθεί κι εσύ έστω και μια φορά στη ζωή σου σε ένα από τα δεκάδες ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ της χώρας. Μπορεί να είσαι ταλεντάρα που αν δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά στα 16 θα έπαιζε επαγγελματικά και θα έφτανε μέχρι το ΝΒΑ, μπορεί πάλι όταν σουτάρεις η μπάλα να φεύγει μόνη της απ’ το γήπεδο σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μικρή σημασία έχει.
Κρατάμε ότι έχεις περάσει κάποιες ώρες απ’ τη ζωή σου σε ένα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, παίζοντας μονό, σουτάροντας μπει-δεν μπει και μαλώνοντας για το αν το παιχνίδι θα γίνει με κανόνες μονού ή διπλού.
Ωραία. Επομένως δεν μπορεί, θα έχεις παρατηρήσει τους φανταστικούς τύπους που συχνάζουν στα ανοιχτά, αφήνοντας τον τίμιο ιδρώτα τους στα τσιμέντα. Έλα, αυτό το επικό video θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι εννοώ.
Υπέροχα. Με έμπνευση λοιπόν το παραπάνω, ας δούμε τις μορφές που συχνάζουν στα ελληνικά ανοιχτά γηπεδάκια, τα οποία έχουν γεμίσει χάρη στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ απ’ την Εθνική το 1987 (επίσης υποχρεωτική επανάληψη).
Αυτός που σουτάρει μόνο τρίποντα
Απ’ τις πιο εκνευριστικές φιγούρες των γηπέδων. Κατασκηνώνει έξω απ’ τη γραμμή των 6,75 (πλέον) και δεν κουνιέται από εκεί ούτε με (Κίκι) κλαρκ. Δεν μαρκάρει, δεν κάνει μπάσιμο, δεν παίρνει ριμπάουντ, δεν δίνει πάσα ούτε με αίτηση, όμως με κάποιο μαγικό τρόπο καταφέρνει να έχει ευστοχία στα τρίποντα αντίστοιχη με αυτή του Κλέι Τόμπσον. Αν πατήσει πάλι μέσα απ’ τη γραμμή, χάνει αυτομάτως τη δύναμή του και αποκτά χρησιμότητα αντίστοιχη με αυτή ενός κομοδίνου.
Ηλικία: 30-40.
Τι φοράει: Φόρμα και εμφάνιση ΝΒΑ.
Ο μεσήλικας που τρέχει πιο πολύ από σένα
Επέλεξες να τον μαρκάρεις νομίζοντας ότι θα κάνεις πάρτι και τελικά κατέληξες να τον κυνηγάς και να σε ξεφτιλίζει, αφού και πιο γρήγορα από σένα τρέχει και μεγαλύτερες αντοχές έχει. Αγέλαστος, με θανατηφόρο σουτ, έστω κι αν σουτάρει με τα δυο χέρια. Ζητάει φάουλ σε κάθε επαφή και όταν το αμφισβητείς απλά σε κοιτάζει χαμογελαστός.
Ηλικία: 40-60.
Τι φοράει: Λευκό αμάνικο και περικάρπιο.
Ο ψηλός που δεν έχει ιδέα από μπάσκετ
Επειδή έχει ύψος πάνω από 1,95 κάποιος του είπε ότι πρέπει να παίζει μπάσκετ. Κανείς δεν του είπε όμως ότι πρέπει να μάθει έστω τα βασικά. Μαζεύει τα ριμπάουντ, μοιράζει τάπες, όμως είναι εκνευριστικά άστοχος, αδέξιος κι άτεχνος, σε σημείο που η ομάδα σου καταλήγει να τον αφήνει μόνο του. Κρίμα το μπόι του.
Ηλικία: 17-28.
Τι φοράει: Μπασκετικό σορτσάκι, καινούρια παπούτσια, αμάνικο.
Ο “πρότεινε, πρότεινε”
Ο λεγόμενος και διπλωμάτης. Κάθε φορά που προκύπτει μια αμφισβητούμενη φάση (συνήθως κάθε τριάντα δευτερόλεπτα) σπεύδει να σβήσει τη φωτιά και τον επερχόμενο τσακωμό με τις μαγικές λέξεις “πρότεινε, πρότεινε”, προκαλώντας τον αντίπαλο να σουτάρει για ένα μπει-δεν μπει, το γνωστό κι ως τη θεία δίκη του μονού.
Ηλικία: 22-50.
Τι φοράει: Μπλουζάκι από βενζινάδικο, σορτσάκι δεκαετίας και σκισμένα παπούτσια.
Ο “χαρίζει η ομάδα”
Συμπαίκτης του “πρότεινε, πρότεινε”. Κάθε φορά που το μπει-δεν μπει δεν καταλήγει υπέρ της ομάδας του ή οι αντίπαλοι επιμένουν και παίρνουν το “σφύριγμα” που ζητάνε, κατεβάζει το κεφάλι και μονολογεί το επικό “χαρίζει η ομάδα”. 9 στις 10 φορές έχει κάνει ο ίδιος βήματα, φάουλ και όποια παράβαση υπάρχει στο βιβλίο των κανονισμών, αλλά σημασία έχει ότι “χαρίζει η ομάδα” γιατί είμαστε ανώτεροι και σας έχουμε κι έτσι. Θεούλης.
Ηλικία: 15-50.
Τι φοράει: Εμφάνιση της αγαπημένης του ομάδας στην Ελλάδα με το όνομα του πιο άκυρου παίκτη των τελευταίων 15 ετών.
