Βλέπαμε τον Γιώργο Κουτρουμπή να σφίγγει τις γροθιές του και να χαμογελά μετά το σφύριγμα της λήξης στα Γιάννενα κι αμέσως πήγε ο νους μας στην κατηγορία που απευθύνεται προς τους παίκτες ότι είναι «λίγοι» στα παιχνίδια που εμπεριέχουν πίεση.
Ως συνήθως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο σύλλογος δεν χωλαίνει από απουσία προσωπικοτήτων στα αποδυτήρια που θα πουν μια κουβέντα παραπάνω και θα σπρώξουν ψυχικά τους συμπαίκτες τους (γι αυτό άλλωστε η ΠΑΕ έσπευσε να φέρει πίσω τον Σεμπάστιαν Λέτο).
Την πρώτη χρονιά του restart του, με μηδενικό μπάτζετ κι ένα σωρό εφήβους ο ΠΑΟ ήταν εξαιρετικός στα μεγάλα ματς. Ήττα στο γκολ στην Τούμπα (έχοντας χάσει νωρίτερα πέναλτι με τον Μπεργκ), θρίαμβος στο Φάληρο, 100% άδικη ήττα στο 90 από τον ΟΣΦΠ στη Λεωφόρο, «πνίξιμο» του ΟΦΗ στον ημιτελικό κυπέλλου, διάλυση του ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ.
Πέρσι 2/2 νίκες με την Μίντιλαντ, τρελός αποκλεισμός από την Σταντάρ (με δύο δοκάρια) εντός έδρας, «γλέντι» του Ολυμπιακού και παλικαρίσια εμφάνιση στο Φάληρο όπου έχασες με διαιτησία κόντρα και χωρίς Μπεργκ στο τερέν.
Φέτος; Νίκη με ανατροπή επί της Μπριζ, μάγκικες εμφανίσεις σε Πηγάδια, Περιστέρι (στο πρωτάθλημα) πλην όμως η Καμπάλα κι ο αποκλεισμός στο κύπελλο δίνουν αφορμές για αμέτρητα σχόλια που πάνε να «κάψουν» άλλη μια φουρνιά παικτών.
