Με 2-3 μεταγραφικές κινήσεις κι ένα μικρό σερί νικών είδατε πως αλλάζει η ψυχολογία; Έβραζε η εξέδρα εναντίον της Φενέρ παρασέρνοντας με την ενέργειά της τους παίκτες κι αν για τους παλιούς καμία έκπληξη δεν δημιουργήθηκε οι καινούργιοι «τα είδαν όλα».
Στις δηλώσεις του ο Ουίλιαμς είχε να λέει για την επίδραση των φιλάθλων που ήδη στρέφουν την προσοχή τους στη Μάλαγα. Με «διπλό» στη «Μάρτιν Καρπένα» μιλάς πλέον με μεγαλύτερες πιθανότητες για πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά (εκεί που κόντευες να μελαγχολήσεις με το 1-3 στο ξεκίνημα του τοπ-16).
Όλα ντόμινο είναι, κάτι η καλύτερη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού, κάτι η γρήγορη προσαρμογή των Αμερικανών (μακάρι να εμφανιστεί τόσο ετοιμοπόλεμος ο Χάντερ στην Ισπανία) κι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται καβάλα στο άλογο.
Στις 3 Μαρτίου πρέπει να επαναλάβει το μάθημα του τελευταίου παιχνιδιού κλειδώνοντας (αλά Ντατόμε) τον Μιντάουτας Κουζμίνσκας (με 12.7 πόντους μ.ο είναι ο πιο επικίνδυνος παίκτης, ευτυχώς ήταν απόντας στη δύσκολη νίκη του τριφυλλιού στον πρώτο γύρο) και να προσέξει τα μπλοκ-άουτ όταν αμύνεται μιας κι οι αντίπαλοι έχουν έφεση στο επιθετικό ριμπάουντ (13.3 κατεβάζουν ανά αγώνα).
Απομένουν έξι αγώνες, οι τέσσερις είναι εκτός (Μάλαγα, Ερ.Αστέρας, Νταρουσάφακα, Εφές) ακόμα το πράγμα έχει ανήφορο, αλλά τουλάχιστον η μαυρίλα που υπήρχε πάνω από το Μαρούσι -μετά το κακό ξεκίνημα- εξαφανίστηκε.
