Το μόνο βέβαιο είναι πως εκτός από 3-4 παίκτες για άξονα και αριστερό άκρο άμυνας (κατά τ΄ άλλα υλικό υπάρχει και μάλιστα είναι ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟ) το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός καλείται να βρει στελέχη που θα προασπίσουν δυναμικά τα συμφέροντά του και θα μπολιάσουν τα αποδυτήρια με πνεύμα νικητή!
Για το Νίκο Νταμπίζα είχε διαρρεύσει πως την πρώτη χρονιά διαχειρίστηκε άψογα τα αποδυτήρια, σβήνοντας «φωτιές» εκεί που πήγαν να δημιουργηθούν Το 2004 ο Βέλιμιρ Ζάετς είχε τους πάντες «σούζα», με τον Παναθηναϊκό να κάνει νταμπλ. Το 2010 με τόσες ισχυρές μαζεμένες προσωπικότητες στα αποδυτήρια ήταν επόμενο να γίνει το «2Χ2» στους εγχώριους στόχους, ειδικά με μπροστάρηδες Σισέ, Ζιλμπέρτο, Λέτο που έφταναν και περίσσευαν ώστε καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν τα μάτια όλων να γυαλίζουν.
Άπαξ και ποδοσφαιριστές δεν δύνασαι να χρυσοπληρώσεις, επιβάλλεται να βρεις ανθρώπους που θα ξεριζώσουν τη νοοτροπία «πάμε χαλαρά κι όπου βγει» απ’ τα ενδότερα του κλαμπ. Βόκολος, Φύσσας από τότε που έπαιζαν μπάλα ήταν υπερβολικά low profile για να μπορούσαν σήμερα να μπήξουν καμιά φωνή όποτε οι ανάγκες το επέβαλλαν.
Ο μυθικός Δημήτρης Σαραβάκος «μιλούσε» στο γήπεδο, έξω από τις τέσσερις γραμμές ποτέ δεν ήταν για πολλά-πολλά, ούτε του άρεσε ν’ «ακούγεται», το ίδιο ο υπεύθυνος της ακαδημίας, Γιάννης Σαμαράς όπως κι οι άμεσοι συνεργάτες του Γιάννη Αλαφούζου. Όταν οι αντίπαλοι χαλάνε τον κόσμο, προσπαθώντας να μας βγάλουν όλους τρελούς, είναι αδιανόητο να επιμένεις στους χαμηλούς τόνους ως οργανισμός.
