Ελλάδα φίλοι μου. Η χώρα που έτρωγε και συνεχίζει να τρώει τα καλύτερα παιδιά της. Οι μεγάλοι Έλληνες, εκείνοι που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στις σελίδες της ιστορίας αυτού εδώ του τόπου, ή δεν τιμήθηκαν ποτέ όπως τους άξιζε (Βύντρα, Μπούρμπος, Αλέκος Τάτσης) ή ακόμα χειρότερα οδηγήθηκαν στης φυλακής τα σίδερα, επειδή ακριβώς ήταν λεβέντες.
Ένας τέτοιος ήρωας είναι και ο αδικημένος Βαγγέλης Μαρινάκης. Δυστυχώς η πολύπλευρή προσφορά του προέδρου του Ολυμπιακού στον πολιτισμό και το ποδόσφαιρο δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα από το σύνολο της κοινωνίας. Αλλά τι περιμένει κανείς από έναν λαό που στο δίλημμα Γκρανκάσες ή χάος, επιλέγει χάος;
