Επέτειος του «τελικού του αιώνα» χθες, μας ήρθαν στο νου διάφορα από το «Βαρδινογιάννης vs Κοσκωτά»που έλαβε χώρα την άνοιξη του 1988, «μονομαχία» που επισκίασε τους παίκτες, πλην ενός. Ο Νίκος Σαργκάνης εκείνη τη βραδιά ρίζωσε για τα καλά στις καρδιές των Παναθηναϊκών τόσο με τις αποκρούσεις του στη «ρώσικη ρουλέτα» (στις εκτελέσεις Χατζίδη, Φούνες) αλλά κυρίως μ’ όσα …εκστόμισε την ώρα που περνούσε μπροστά από τον «καπετάνιο» στην απονομή.
Ποτέ άλλοστε ποδοσφαιριστής που πέρασε από τους «αιώνιους» δεν γνώρισε την (σιωπηρή ή μη δεν έχει σημασία) αποδοχή και των δύο ΚΟΣΜΩΝ. Το «φάντομ» το 1985, λίγους μήνες πριν την υπογραφή συμβολαίου με τον Παναθηναϊκό δήλωνε πως γι αυτόν ο ΟΣΦΠ είναι θρηκεία. Μετά απ’ όσα προσβλητικά εκστόμισε για τους Κοσκωτάδες και την προσπάθεια που κατέβαλλαν να «πουλήσει» το φοβερό εκείνο ντέρμπι θα περίμενε κανείς οι απέναντι να του γυρίσουν την πλάτη, έλα όμως που ως σήμερα αγωνίζεται με τους «ερυθρόλευκους» παλαίμαχους δίχως το παραμικρό πρόβλημα.
Ο Σαργκάνης παρότι είχε σκληρό ανταγωνισμό με τον Αντώνη Μήνου και δεν ήταν πάντα βασικός, πρωταγωνίστηκε στην πορεία-όνειρο ως το νταμπλ του 1986. Με τις αποκρούσεις του στις προσπάθειες Φίτος, Κόβατς συνέβαλλε τα μέγιστα στην επική ανατροπή του 2-5 από τη Χόνβεντ (πολλοί είπαν ότι δικαιωματικά έπρεπε να παίξει και στα παιχνίδια με Μπριζ, όπου η κακή κατάσταση του Μήνου κόστισε την πρόκριση στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ), πήρε το κύπελλο του 1988 και του 1989, ήταν βασικός στο πρωτάθλημα του 1990 κι η δημοφιλία του στις τάξεις των πράσινων οπαδών άγγιξε υψηλότατα επίπεδα. Στο μοντέρνο μπαρ-καφέ («1+1») που άνοιξε στου Ζωγράφου (απ’ τις πιο σκληροπυρηνικές περιοχές παναθηναϊκών πιστών) στα τέλη εκείνης της δεκαετίας γινόταν καθημερινά λαϊκό προσκύνημα (και) από φιλάθλους που δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα με τον αθλητή ο οποίος ποτέ του δεν έκρυψε τα φιλοολυμπιακά του αισθήματα.
Η απόκτησή του («πακέτο» με το Νίκο Βαμβακούλα) είχε προκαλέσει αίσθηση στον κόσμο αφού απέναντι στον «καπετάνιο» δεν ήταν μόνο ο Σταύρος Νταϊφάς αλλά κι η ομάδα εφοπλιστών (Χανδρής-Καραγιώργης-Γουρδομιχάλης-Νομικός-Χατζηιωάννου) που συνείσφεραν οικονομικά, ασχέτως αν το 1985 το ελληνικό νηολόγιο διερχόταν κρίση κι η πλουτοκρατία αντιμετώπιζε σοβαρά θέματα με την κυβέρνηση. Λεγόταν τότε πως το «φάντομ» είχε δυσαρεστηθεί με τα χρήματα που έπαιρνε ο σταρ, Μίλος Σέστιτς και περίμενε προσφορά στο τέλος της πενταετίας του που θα έφτανε τα 12.000.000 δρχ για να υπογράψει, οι Πειραιώτες δεν του έδιναν περισσότερα από δέκα. Με το που ολοκληρώθηκε η μετακίνησή του στον ΠΑΟ ο παίκτης παραχώρησε συνέντευξη Τύπου όπου βουρκωμένος (!) τόνισε πως το ποδόσφαιρο ήταν πια μπίζνες κι οι αλλαγές φανέλας αναμενόμενες.
Στο πρώτο του ντέρμπι απέκρουσε πέναλτι του Σέστιτς, ο ΠΑΟ κέρδισε εύκολα 2-1, πανηγύρισε έντονα μπροστά στο πέταλο των φανατικών Ολυμπιακών, μη ξεχνώντας προφανώς ότι μήνες νωρίτερα ο ΟΣΦΠ προσπαθούσε να τον πιέσει να υπογράψει με ευνοϊκούς για την ΠΑΕ όρους, «απειλώντας» τον ότι ήδη είχε στα σκαριά τις μεταγραφές των Μουκέα, Γκιτσιούδη, των…αναπληρωματικών τερματοφυλάκων Εθνικού, Ηρακλή αντίστοιχα. Ήταν η κίνηση που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής του Σαργκάνη κι αρκούσε για να στείλει στην αγκαλιά του τριφυλλιού τον κορυφαίο σύγχρονο Έλληνα τερματοφύλακα όλων των εποχών!
