Ο Γιάννης Αλαφούζος -χρόνια τώρα- δείχνει μεγάλη πίστη στους προπονητές του εν αντιθέσει με τους τεχνικούς διευθυντές τους οποίους θεωρεί… αναλώσιμους. Το αφεντικό της ΠΑΕ δεν δίστασε να καρατομήσει το Νίκο Νταμπίζα μήνες μετά την εξαιρετική δουλειά του τελευταίου τη σεζόν 2013-2014, με την δικαιολογία ότι ήταν υπερβολικά συγκεντρωτικός, δεν έδινε λόγο πουθενά και δεν ήταν…συζητήσιμος.
Το δίδυμο Φύσσα-Βόκολου παύτηκε με συνοπτικές διαδικασίες προ εβδομάδων παρότι τον Ιούλιο ο «mr SKAI» άφηνε να φανεί η εξαιρετική του διάθεση επειδή το ντουέτο για πρώτη φορά στα χρονικά είχε ολοκληρώσει τις μεταγραφές από τον Ιούλη έχοντας να διαχειριστεί δύσκολες υποθέσεις (Σάντσεθ-Εσιέν).
Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα –ασυζητητί- είναι η κορυφαία προσωπικότητα που εμπιστεύεται ο σύλλογος τις τύχες του, πλην όμως ο Βραζιλιάνος εκτός από το ότι βουτά σε αχαρτογράφητα ύδατα θα χρειαστεί ν’ αλλάξει και τη νοοτροπία που επικρατεί στη χώρα μας και θέλει τον τεχνικό διευθυντή περίπου ως… διακοσμητικό αν και παντού θεωρείται ο υπεύθυνος χάραξης της πολιτικής του συλλόγου.
Στην Ελλάδα οι λέξεις «πλάνο», «στρατηγική», «οργανόγραμμα» δεν συγκινούν όσο το αποτέλεσμα της Κυριακής, αν η ομάδα νικά όλα καλά, αν όχι τότε όλοι «ψάχνονται». Το θετικό με τον Βραζιλιάνο είναι ότι ο κόσμος τον υπερεκτιμά κι είναι βέβαιο πως θα τον αγκαλιάσει περισσότερο απ’ τον… γαύρο «Ντάμπι» και το δίδυμο της… Πλατείας που άρχισε να ενοχλεί αρκετό κόσμο όταν άρχισαν τα υπερβολικά (Γιαννακόπουλος, Ρισβάνης, Ευαγγέλου, Μπαρμπαλιάς) πάρε-δώσε με τον Πανιώνιο, διαχρονικά πιστό σύμμαχο του Ολυμπιακού!
