Ο Αργύρης Πεδουλάκης, πήρε το… πορτοφόλι του συναδέλφου του, έκανε τα αδύνατα, δυνατά, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα άλλαξε την εικόνα της ομάδας και είναι αυτός ο οποίος γνωρίζει πολύ καλύτερα απ’ όλους, πως θα διατηρήσει την ηρεμία και τη νηφαλιότητα μέσα στην ομάδα.
Η σειρά πάει πλέον στο ΟΑΚΑ-το οποίο ούτως η άλλως θα ήταν κατάμεστο-με το «τριφύλλι» να έχει την ευκαιρία, να κάνει το 2-0 και να βάλει γερά θεμέλια για ένα ακόμα πρωτάθλημα.
Η επιρροή του «Άρτζι»
Οι παίκτες είναι οι πρωταγωνιστές, αυτοί κερδίζουν και χάνουν, ωστόσο ο ρόλος του προπονητή, ειδικά στο μπάσκετ, είναι κομβικός.
Ο Παναθηναϊκός ξανά-διαβάζει πλέον τον αντίπαλο, το τεχνικό τιμ «σκοτώνεται» στη μελέτη του αντιπάλου, οι επιλογές είναι ορθολογικές, με συγκεκριμένη στόχευση. Όποιοι παίκτες μπαίνουν στο παρκέ, ξέρουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν και ακολουθούν το πλάνο πιστά.
Η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων κάθε παίκτη, στο ακέραιο, αποτελεί επίσης ένα σημαντικό στοιχείο. Άσχετα από την έκβαση του αποτελέσματος (θα μπορούσε να χάσει χθες ο Παναθηναϊκός, άσχετα αν δεν το άξιζε), ο Παναθηναϊκός ξανά-δείχνει πως είναι ομάδα με αρχή-μέση-τέλος.
«Έκρυψε» Ραντούλιτσα-Ουίλιαμς
Ο Αργύρης Πεδουλάκης γνωρίζει πολύ καλά, πως για να υπηρετήσει το αμυντικό του πλάνο, έπρεπε να «κρύψει» τις αδυναμίες κάποιων παικτών του. Ο Ραντούλιτσα μπορεί να αποτελεί ένα επιθετικό υπερ-όπλο, ωστόσο τα αργά του πόδια, δε βοηθούν στην άμυνα.
Άμυνα σε όλα τα σκριν (αλλαγές) και γρηγοράδα στις περιστροφές, ήταν το σημείο «κλειδί», κάτι που υπηρετήθηκε εξαιρετικά, από την τριάδα Γκιστ-Φώτση-Χάντερ και δε θα μπορούσε να «βγει» με τον Σέρβο στο παρκέ.
Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι ο «Μίρο» θα μείνει εκτός εξίσωσης στα εναπομείναντα ματς. Κάθε άλλο. Ο Πεδουλάκης έχει αποδείξει πως χρησιμοποιεί τους κατάλληλους, σε κάθε αγώνα. Μόνο εκείνος ξέρει, πως θα αξιοποιήσει τον Σέρβο, αναλόγως και με τι θα του «δώσει» και ο αντίπαλος, μέσα στο παρκέ.
Από την άλλη πλευρά, ο Έλιοτ Ουίλιαμς, έπαιξε και αυτός λίγο. Όχι μόνο λόγω της εξαιρετικής εμφάνισης του Φελντέιν, αλλά κυρίως διότι ο ενθουσιασμός και το αλά-ΝΒΑ παιχνίδι του Αμερικανού, είναι «ευχή και κατάρα», ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδια, αυτού του επιπέδου. Μέσα στο ΟΑΚΑ, μπορεί να είναι αλλιώς…
Το βάρος στην ψυχολογία
Ο «Άρτζι» έχει εκπονήσει το πλάνο του, αυτό είναι δεδομένο. Έχει δουλέψει στο μυαλό του και στο παρκέ, όλες τις πιθανές καταστάσεις, για όλη τη σειρά. Έχει-επί της ουσίας-επιλέξει, πως θα κερδίσει και πως θα χάσει. Κοινώς έχει πάρει τα ρίσκα του, διότι έτσι είναι το μπάσκετ.
Αυτό που μετράει πάνω απ’ όλα όμως, είναι να μπορέσει ο Περιστεριώτης τεχνικός να κρατήσει τα κεφάλια… μέσα. Ο υπέρμετρος ενθουσιασμός του ΟΑΚΑ… μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στο «τριφύλλι», το οποίο, ναι μεν μπορεί να δείχνει διαφορετικό σε σχέση με πριν… αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει αλλάξει σε τόσο μεγάλο βαθμό-δεν είναι δυνατόν φυσικά-έτσι ώστε να πιστεύει κανείς, πως δεν θα παρουσιάσει τις αρρυθμίες του πρόσφατου παρελθόντος.
