Ο Θεός – ο όποιος Θεός πιστεύει ο καθένας – δημιούργησε τον κανόνα του κατ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωση! Ο άνθρωπος – ο όποιος άνθρωπος σκέφτεται ο καθένας – το παρερμήνευσε. Δεν είναι το μόνο και δεν είναι προφανώς έκπληξη. Το υποκείμενο που κάθε φορά υποβάλλεται σε κριτική αδυνατεί να έχει τη δική του προσωπικότητα και να υποπίπτει σε λάθη. Οφείλει να έχει την προσωπικότητα που ο περίγυρος – ήτοι κυρίως οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί – επιθυμεί, δηλαδή να πλησιάζει το κατ’ εικόνα. Και πρέπει να διάγει το βίο που οι ίδιοι επιτάσσουν, προκειμένου να ακολουθεί το καθ’ ομοίωση. Τόσο δημοκρατικό, όσο ο κάθε ο Θεός που ο καθένας πιστεύει!
Η μάχη του Αργύρη Πεδουλάκη με την… έκτη μέρα της δημιουργίας δεν ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2012 όταν προσλήφθηκε για τη νέα εποχή του Παναθηναϊκού. Ήταν μια επιλογή που αντιμετωπίστηκε με κριτική σκέψη, αλλά με ανοικτό μυαλό. Όπως και το ίδιου του Έλληνα τεχνικού απέναντι στις σκιές που ήξερε ότι θα τον ακολουθούν σε κάθε μικρό ή μεγάλο διάδρομο του ΟΑΚΑ. «Μιλάμε για έναν άνθρωπο με οκτώ πρωταθλητριών Ευρώπης. Και με άλλα δεδομένα σήμερα. Εγώ δεν το βλέπω ανταγωνιστικά. Μακάρι να ήταν και δίπλα μας, ήταν πάρα πολλά χρόνια στην ομάδα, είναι τεράστιος προπονητής και ήθελε προφανώς να κάνει ένα τάιμ άουτ, να ξεκουραστεί. Δεν το βλέπω ανταγωνιστικά. Είμαι ο άνθρωπος που για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχω μιλήσει με τα καλύτερα λόγια, όταν ήρθε, και χαίρομαι που έμεινε στο ελληνικό μπάσκετ».
