Έχει ακούσει πολλά ο Αντρέα Στραματσόνι αφού ο Παναθηναϊκός τέλειωσε τη χρονιά (πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια) χωρίς νίκη σε ντέρμπι, αποκλείστηκε στο κύπελλο δίχως σουτ (!) επί 180 στην εστία του Ατρομήτου, έκανε τέσσερα παιχνίδια να σκοράρει στο «Α. Νικολαΐδης», επιμένει σε παίκτες που τρέχουν και θαρρείς ότι θα τους κομματιαστεί το σορτσάκι (Μαμούτε), αδικεί κατάφορα κάποιους άλλους (Καλτσάς).
Από την άλλη δεν γίνεται να μην του χρεώσεις το «λαβράκι» Μολέντο, την γρήγορη προσαρμογή του Λέτο και -κυρίως- την αλματώδη άνοδο του «Βίγια» που δεν ήξερε τι πάει να πει καθημερινότητα σε κλαμπ πρωταθλητισμού.
Παρότι τον Δεκέμβρη ουδείς κατανόησε την σπουδή του κόουτς να ξεφορτωθεί τον Σωτήρη Νίνη (όταν σε επιτελικούς ρόλους βλέπαμε τον άτεχνο Ατζαγκούν, τον υπέρβαρο Αμπέντ, τον… βαριεστημένο Πράνιτς και τον «ακούνητο» Πέτριτς), τώρα ο «Στράμα» πρέπει να νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του να δώσει τη μπαγκέτα σ’ ένα παιδί που ξεχώριζε στο Αγρίνιο όμως δεν ήταν βέβαιο πως θα προσαρμοζόταν στις αυξημένες απαιτήσεις του Παναθηναϊκού.
Ο σύλλογος ζήταγε από τον καινούργιο προπονητή να δημιουργήσει τις συνθήκες μέσα από τακτικές επιλογές και μεταγραφικές κινήσεις να παίξει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο. Από θέμα αποτελεσμάτων τα έκανε μούσκεμα, αλλά το ίδιο διάστημα δημιουργεί «σκελετό» με τον οποίο θα πορευτεί του χρόνου. Λέτο-Βιγιαφάνιες δεν είχε ποτέ στα νώτα ο Μάρκους Μπεργκ που απολαμβάνει το παιχνίδι περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Με λίγες βδομάδες προπονήσεων στο Κορωπί ο Λούκας έχει ήδη κερδίσει την εξέδρα, ακόμα και σε μέρες που η ομάδα σερνόταν εκείνος φρόντιζε να είναι δραστήριος.
Με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ η μοναδική καλή πάσα που πήρε ο Μπεργκ αστοχώντας προ του Μπαρόχα προήλθε από τα δικά του πόδια. Στο «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν καταπληκτικός στο «χαμαλίκι», η έξοδός του συνδυάστηκε με την άτακτη οπισθοχώρηση του Παναθηναϊκού στα τελευταία λεπτά του ντέρμπι.
Συγκριτικά με το Νίνη ο Αργεντινός δεν έχει ιστορικό τραυματισμών, δεν «κρύβεται», παίζει διαρκώς στο μάξιμουμ και βλέπει περισσότερο προς την εστία (2 γκολ σε 10 συμμετοχές) εν αντιθέσει με τον Έλληνα χαφ που είναι κυρίως δημιουργός.
Μαντεύουμε ότι του χρόνου ο «Βίγια» έχοντας δίπλα συμπαίκτες με καλύτερο επίπεδο αυτοματισμών και περισσότερη κίνηση στους κενούς χώρους θα ξεπεράσει τις δέκα ασίστ χάρης την τεχνική του κατάρτιση αλλά και την έφεσή του να βάζει την κατάλληλη δύναμη στη μπάλα στην ιδανική στιγμή όταν πασάρει.
