Δεν μπορείς να πεις πολλά για την ήττα του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ. Κάτι το… μπάσκετ, που πήρε πάνω του τα βλέμματα όλων των Παναθηναϊκών και μαζί και τα σχόλια αυτών, κάτι η ήττα σε ένα ακόμα εκτός έδρας ντέρμπι (μόνο ήττες μετράει ο Παναθηναϊκός στα ντέρμπι μακριά από τη Λεωφόρο φέτος), κάτι ο τρόπος που αυτή ήρθε, κάτι τα… πλέι οφ, που πλέον μοιάζουν με αναγκαίο κακό, έχουν κάνει τον κόσμο να μην ασχολείται ιδιαίτερα. Να έχει «ξενερώσει» για τα καλά.
Κι όμως, αυτή η «τριάρα» είναι μια μαγική εικόνα. Όπως και η ήττα. Μαγική εικόνα όχι γιατί ο Παναθηναϊκός ήταν καλός στο ντέρμπι, αλλά γιατί δεν ήταν χειρότερος από την ΑΕΚ. Όμως τα ντέρμπι τα κρίνουν οι λεπτομέρειες. Κι εκεί οι «πράσινοι» έχασαν πανηγυρικά. Δέχτηκαν γκολ από στημένη φάση μόλις στο 5’, δεν κατάφεραν να βρουν γκολ ισοφάρισης στο «καλό» τους διάστημα (από το 20’ μέχρι το 40’) και στο τελευταίο πεντάλεπτο του ημιχρόνου στράβωσε τόσο πολύ το πράγμα, που ήταν αδύνατο να γυρίσει. Με ευθύνη και του Παναθηναϊκού και του Κουκουλάκη.
Διότι το ματς ουσιαστικά κρίθηκε στο 2-0 του Μπαρμπόσα, το οποίο προήλθε από παιδική αντίδραση της ομάδας. Με το ματς να είναι στο 1-0 και το ρολόι να δείχνει μόλις το 39’, ο Παναθηναϊκός είχε μπροστά του ένα ημίχρονο απέναντι σε μια ομάδα που δεδομένα θα κουραζόταν και γνωρίζοντας πως στο δεύτερο μέρος θα μπει ο Λέτο, για να γυρίσει το παιχνίδι. Κι όμως, οι «πράσινοι»… συνελήφθησαν να βρίσκονται με ΕΝΝΙΑ παίκτες πάνω από τη σέντρα και μονάχα τον Μέστο στο χώρο του κέντρου σαν… τελευταίο παίκτη. Η ΑΕΚ το εκμεταλλεύτηκε και έβαλε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της χρονιάς. Έκλεψε, έκανε δύο πάσες και ο Μπαρμπόσα έφυγε μόνος του από το κέντρο! Κι όλα αυτά, ενώ ο Παναθηναϊκός είχε τη μπάλα και έκανε οργανωμένη επίθεση, πριν τη χάσει.
Πέντε λεπτά αργότερα ήρθε και η κόκκινη του Κουκουλάκη στον Βιγιαφάνιες για να μας επιβεβαιώσει πως οι διαιτητές δεν αφήνουν σε ησυχία τον Παναθηναϊκό ούτε στα τέλη Μαΐου. Ο Κουκουλάκης άκουσε τον κόσμο να φωνάζει «έξω, έξω» και προφανώς θεώρησε ότι οι 10.000 φίλοι της ΑΕΚ έχουν δει καλύτερα από τον ίδιο και τους έκανε το χατίρι. Το ματς τελείωσε για τον Παναθηναϊκό εκεί και ακόμα κι όταν ο Λέτο μείωσε στο 54’, καταλάβαινες πως δεν είναι δυνατόν μια ομάδα στα τέλη της σεζόν να μπορέσει να αντέξει με δέκα παίκτες για ένα ημίχρονο.
Μαζί με το ματς χάθηκε και η πρώτη θέση των πλέι οφ. Εκτός αν πιστεύει κανείς πως χωρίς Μπεργκ και Βιγιαφάνιες και με τον Λέτο στα… κόκκινα, ο Παναθηναϊκός θα πετύχει δύο νίκες στα δύο τελευταία ματς και ταυτόχρονα θα του… κάτσουν και τα άλλα αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός χάνει ΚΑΙ τον τέταρτο κατά σειρά στόχο που έβαλε στη σεζόν (πρόκριση σε ομίλους, πρωτάθλημα, Κύπελλο και τώρα πρωτιά στα πλέι οφ). Τους δύο τελευταίους τους έχασε με τον Στραματσόνι στον πάγκο του. Ο Ιταλός ζήτησε να μην… πυροβολούμε τον πιανίστα, επειδή ο Παναθηναϊκός δέχτηκε γκολ από στημένη φάση μόλις στο 5’. Σωστό.
Θα αφήσουμε στην άκρη μια μεμονωμένη στιγμή και θα πιάσουμε τις πολλές. Γιατί ο Παναθηναϊκός έχει μία νίκη σε τέσσερα ματς στα πλέι οφ; Γιατί ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να μην μπορεί να γίνει ομάδα με σταθερότητα; Γιατί ο Παναθηναϊκός ρίχνει τρία γκολ ξεκούραστα στην ΑΕΚ βράδυ Δευτέρας και τρώει τρία γκολ ξεκούραστα από την ΑΕΚ τρεις μέρες αργότερα; Γιατί εφτά μήνες μετά δεν μπορούμε να βρούμε ούτε ένα σημείο που να μας λέει πως ο Ιταλός έχει αφήσει το στίγμα του, εκτός από το ότι έχει «καλό μάτι» στην επιλογή παικτών; Όταν τα πλήκτρα είναι καλά, ο πιανίστας οφείλει να παρουσιάζει όμορφο αποτέλεσμα. Διαφορετικά, δεν φταίνε τα πλήκτρα, αλλά εκείνος…
