Νικ Καλάθης, Λευτέρης Μποχωρίδης, Νίκος Παππάς, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και αισίως Γιάννης Μπουρούσης. Μια πεντάδα ελλήνων που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο Παναθηναϊκός προχωρά σε… ελληνική συνταγή, πλαισιωμένη, από ποιοτικούς ξένους παίκτες. Και δοκιμασμένη… συνταγή, μάλιστα.
Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει φόρα στο φετινό μεταγραφικό παζάρι, με κινήσεις που ανεβάζουν την ποιότητα της ομάδας. Για επιτυχίες, Final-4 κλπ, δε θα μιλήσω. Αυτά θα φανούν ή όχι, στο παρκέ και πουθενά αλλού. Ωστόσο μόνο με καλό μάτι και αισιοδοξία, από τον κόσμο της ομάδας, μπορεί κανείς να σχολιάσει τον μέχρι στιγμής σχεδιασμό των «πράσινων».
Κάπου εδώ «κολλάει» και ο Γιάνκοβιτς. Ο Βλαδίμηρος, στα τρία του χρόνια στην ομάδα, είχε σκαμπανεβάσματα, ατυχίες, εξαιρετικά ματς, ωστόσο δεν είχε τη διάρκεια που και ο ίδιος θα ήθελε. Αλλά αν απομονώσει κανείς, τις χρονιές, θα διαπιστώσει πως κάθε φορά, υπήρχαν και άλλα προβλήματα, που έβαζαν φρένο στον έλληνα άσο.
Η πρώτη του χρονιά, ουσιαστικά είναι ως μη γενόμενη. Η παρουσία του φοβερού και τρομερού Γιόνας Ματσιούλις, σε συνάρτηση με την απειρία του Βλάντο σε επίπεδο Ευρωλίγκας, «στέρησαν» από τον Έλληνα φόργουορντ, τη δυνατότητα να πάρει τις ευκαιρίες που δικαιούτο.
Η επόμενη σεζόν, ήταν η πιο γεμάτη, αφού με προπονητή τον Ιβάνοβιτς, ο Γιάνκοβιτς, χρήστηκε το βασικό «3αρι» της ομάδας. Η σεζόν κύλησε πολύ άσχημα για την ομάδα, με αποτέλεσμα και ο ίδιος να μην μπορέσει να… ξεχωρίσει, παρότι ήταν αρκετά καλός.
Η περσινή σεζόν, σημαδεύτηκε από τα ολέθρια λάθη του Τζόρτζεβιτς, ο οποίος θέλοντας να παίξει με τα δικά του παιδιά… έφερε πολλές φορές τον Βλάντο, πίσω από τον κάκιστο σε βαθμό αδιαφορίας, Πάβλοβιτς. Ο τραυματισμός του προς το τέλος της σεζόν, του στέρησε τη συμμετοχή στους τελικούς, με τον Γιάνκοβιτς, επί της ουσίας να μην μπορεί να αξιοποιήσει την ευκαιρία που θα έπαιρνε από τον Πεδουλάκη, ο οποίος έμεινε μόνο με τον Χαραλαμπόπουλο.
Προφανώς και ο ίδιος έκανε λάθη. Προφανώς δε φταίνε μόνο οι… συνθήκες της ομάδας. Αλλά ο Γιάνκοβιτς, σε κάθε του παιχνίδι, σε κάθε του προσπάθεια, τα έδινε όλα, έπαιζε με πάθος και κατά τη γνώμη μου, δικαιούται να ανήκει στο ρόστερ της επόμενης χρονιάς, έτσι όπως αυτό στήνεται.
Διότι πολύ απλά, θα έχει το ρόλο του στο παρκέ, θα έχει ικανότερους συμπαίκτες (σε σχέση με αυτούς της τελευταίας τριετίας) και θα μπορέσει και αυτός (υγεία να χει πάνω απ’ όλα το παιδί) να βάλει τη δική του σφραγίδα.
Είναι Έλληνας, έχει ταλέντο, στο χέρι του είναι να δουλέψει ακόμα περισσότερο και να αποδείξει ότι μπορεί να ανήκει στην ελίτ.
Ο Παναθηναϊκός της επόμενης χρονιάς, μπορεί να δημιουργήσει ένα σύνολο, που δυνάμει μπορεί να αποτελεί ξανά τη ραχοκοκαλιά της Εθνικής. Καλάθης, Χαραλαμπόπουλος, Παππάς, Γιάνκοβιτς και γιατί όχι Μποχωρίδης, μπορούν να αποτελέσουν το νέο «αίμα» Παναθηναϊκού και Εθνικής, αφού στα χέρια του Πεδουλάκη, μπορούν να γίνουν ακόμα καλύτεροι παίκτες.
Μαζί τους οι έμπειροι Μπουρούσης και Φώτσης, αλλά και οι υψηλού επιπέδου ξένοι, μπορούν να ανεβάσουν δύο σκαλοπάτια τον Παναθηναϊκό. Θα είναι κρίμα, ο Γιάνκοβιτς να λείπει από αυτό το ρόστερ. Μια ευκαιρία ακόμα την αξίζει…
