Πάνω-κάτω δέκα χρόνια πριν, η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια στο EURO, στο Eurobasket (…και στη Eurovision!) κι έπαιζε με τρεις ομάδες την ίδια χρονιά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Δέκα χρόνια μετά, πρωταθλήτρια στο EURO είναι η Πορτογαλία, στο Eurobasket η Ισπανία (διότι το τρίπτυχο γνώση/δουλειά/παράδοση υπερνικά ακόμη και μνημόνια), στη Eurovision…δεν το ‘χω πρόχειρο, κι αν η Ελλάδα παίξει με τρεις ομάδες την ίδια χρονιά, εφέτος, στους ομίλους, όχι του Τσάμπιονς, μόνο του Γιουρόπα Λιγκ, αυτό θα ‘ναι επιτυχία.
Δεν θα ‘ναι το αναμενόμενο. Θα είναι, επαναλαμβάνω, επιτυχία. Καιρός να ξεκαβαλήσουμε και να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι σήμερα ο ανταγωνισμός μας είναι η Γκαμπάλα, η Χαποέλ Μπε’ερ Σεβά, η Μπρέντμπι, η Αρόουκα.
Μέσα σ’ όλα, και στο ποδόσφαιρο η υποβάθμιση του επιπέδου, της ποιότητας, είναι αυταπόδεικτη.
