Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις ως ξένος, ως παιδί μεταναστών ακόμα και αν εσύ έχεις γεννηθεί σε μια πρωτεύουσα όπως το Παρίσι. Ο Ουσμάν, βέβαια, λες και γεννήθηκε με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό του. Δεν λένε για το χάρισμα, για το ταλέντο. Αυτό ήταν… κληρονομικό.