Πίσω από τον Μπεργκ; Λέτο και Ρινάλντι ου μην και Ιμπάρμπο κι ας χάνει ο Κολομβιανός σωρηδόν τα τετ-α-τετ! Αναπληρωματικός του Χουλτ; Γουακάσο που τα κάνει όλα και συμφέρει πραγματοποιώντας απίθανο ματς στη Σουηδία. Πλέι-μέικερ; Λεντέσμα και σε φουλ επιθετικά σχήματα μέσα κι ο Βιγιαφάνιες (παγκίτης ως τώρα), ένας από τους καλύτερους ξένους του περσινού πρωταθλήματος.
Στα ρεπό του Μέστο μέσα ο Κουλιμπαλί που ξεχώρισε με το μπόι και τις φυσικές του δυνάμεις τους προηγούμενους μήνες στα Χανιά. Όταν μένουν εκτός αποστολής Κλωναρίδης, Μπουμάλ, Π. Βλαχοδήμος, Τελάντερ και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός, όταν θεωρείται συμπλήρωμα ο φινετσάτος Εμποκού (που με Καρσελά, ΝτεΚαμάργκο «κατάστρεψαν» τα όνειρα του Γιάννη Αναστασίου για είσοδο στα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λιγκ προ διετίας) κατανοούμε ότι το παρόν ρόστερ ευθέως συναγωνίζεται το έμψυχο δυναμικό της περιόδου 2009-2010 όπου το χρήμα έρρεε άφθονο.
Σίγουρα όχι σ΄ επίπεδο ενδεκάδας (Σισέ, Λέτο, Ζιλμπέρτο, Κατσουράνης έπαιζαν βασικοί σ’ οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα), μα σε γενικό μέσο όρο κλάσης, ας μην λησμονούμε ότι το ρόστερ των megaσταρ είχε απλά… φιλότιμους παίκτες δίπλα του που προσπαθούσαν να κάνουν τα βασικά στο χορτάρι.
