Επί Γιάννη Αναστασίου ποτέ ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε σ’ ευρωπαϊκό παιχνίδι με τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Ο «Ολλανδός»- με έντονες επιρροές από το παιχνίδι των «οράνιε» που ανέκαθεν θαύμαζε- προφανώς δεν είχε αντιληφθεί ότι ένα άπειρο σύνολο στα παιχνίδια εκτός συνόρων όφειλε κυρίως να προσέξει τα μετόπισθεν, ειδικά στα 90λεπτα που διακυβεύονταν προκρίσεις κι εκατομμύρια ευρώ.
Η Σταντάρ Λιέγης στην Αθήνα βρήκε «από το πουθενά» δύο γκολ εκεί που το τριφύλλι μετά το 1-0 έπρεπε να παίξει συντηρητικά, ενώ η Μπριζ μπορούσε στο 12΄ να νικά… 0-2, με τους πράσινους αμυντικούς να μην έχουν κατέβει στο χορτάρι στο ξεκίνημα του ματς!
Τα επαναλαμβανόμενα ελλείμματα είδε ο «Στράμα» σε βίντεο κι αποφάσισε να παίξει το χαρτί των τριών στόπερ, εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε. Αυτό που ενοχλούσε ως τώρα ήταν πως οι διάφοροι Ντοντό, Μ’ Μπομπό, Εμποκού σκόραραν σε οπισθοφυλακή υπερβολικά… light.
Ενδεχομένως ο Ιταλός λειτουργώντας με ένστικτο αυτοσυντήρησης (σε περίπτωση αποκλεισμού όλα τέλειωναν για μια ακόμα σεζόν από τον Αύγουστο!) πρωτίστως κοίταξε τα νώτα του, άλλωστε είναι νόμος στο άθλημα πως όποιος «οχυρώνεται» και παίζει έξυπνα την κόντρα χάνει δύσκολα. Επιστήμη έκανε τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού ο ΠΑΟ επί Κυράστα, Αναστασιάδη, Μαρκαριάν, γιατί να μην επιστρέψει το κλαμπ στις πετυχημένες πατέντες;
Δεδομένου πως η ομάδα μπαίνει σε σειρά απαιτητικών αγώνων στο επερχόμενο ματς με τον Αγιαξ (που θα έρθει ενισχυμένος στην Ελλάδα με τον «πεναλτάκια» γκολκίπερ Κρουλ και τον φαντεζί επιθετικό χαφ, Ζίγιες) το πιθανότερο είναι να ξαναδούμε φιλοσοφία «εν αρχή μηδέν στην άμυνα», άλλωστε οι Ολλανδοί έχουν αγωνιστικό ρυθμό και δεν είναι τόσο σε φάση ψαξίματος όσο οι αντίπαλοί τους.
