Το έβαλε το γκολάκι ο Μουμπάρακ Γουακάσο στη Λιβαδειά, δύο συμπλήρωσε ήδη με την πράσινη φανέλα ο Κριστιάν Λεντέσμα και φέτος (σ’ αντίθεση με τα περασμένα χρόνια) οι καινούργιοι άρχισαν να κάνουν απόσβεση νωρίς, είτε με τέρματα, είτε με ασίστ.
Ο Γκανέζος με τον Αργεντινό έλαμψαν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ο Χουλτ ήταν κοντά τους σε απόδοση, ο Ιβάνοφ ακόμα και… χάλια σεζόν να κάνει από εδώ και στο εξής θα μνημονεύεται για τη γκολάρα στη Δανία, o Iμπάρμπο έχει σκοράρει και μετρά ένα κερδισμένο πέναλτι, ο Ρινάλντι ήταν ο κορυφαίος στο φιλικό που έγινε στο «Κλ. Βικελίδης».
Εκεί που περίμενες μήνες (συχνά μάταια) για να πάρεις πράγματα από τις μεταγραφές της, τα πράγματα άλλαξαν. Μπούρμπος, Μπερίσα, Μπούι, Σάντσεθ, Εσιέν, Αμπεντ, Βέμερ, Λουντ, Μαμούτε πέρασαν απαρατήρητοι. Ο Λουκ Στιλ κι ο Νίκος Καλτσάς άργησαν να μπουν στο βασικό σχήμα, ο πρώτος προ διετίας ήταν τραυματίας, ο δεύτερος παρότι κορυφαίος στα φιλικά ξεροστάλιασε μήνες στον πάγκο μέχρι να μπει στην 11άδα. Βιγιαφάνιες, Εβαντζελίστα, Βλαχοδήμος, Μπουμάλ ξέρουν μπάλα αλλά τον χειμώνα ο «Στράμα» ψαχνόταν με σχήματα/παίκτες, ουδείς μπόρεσε να βρει ρυθμό, ο Καμερουνέζος τραυματίστηκε κιόλας πάνω που ανέβαινε.
Ο Σωτήρης Νίνης ήταν εισήγηση του Τάκη Φύσσα, ο Αναστασίου δεν τον πολύ πίστευε, ο μικρός έπαιξε κυρίως στα πλέι-οφ του 2015 κι ήταν εξαιρετικός μα κι αυτός άργησε να μπει στο πνεύμα του συλλόγου. Μετά ήρθε η Καμπάλα κι η αλλαγή προπονητή…
Ακόμα και το καλοκαίρι του 2013 που Νταμπίζας-Αναστασίου έκαναν καταπληκτική δουλειά επιλέγοντας άριστα παίκτες, αρκετοί από αυτούς άργησαν να βρουν ρυθμό. Ο Αμπεντ, ο Κουτρουμπής, ο «Σίφο», ο Καρέλης, ο Πράνιτς, ο Μέντες ανέβηκαν μετά τις γιορτές, οι μοναδικοί που έδειξαν hot από το ξεκίνημά τους ήταν μονάχα ο Μπεργκ με τον Φιγκερόα.
