Η ανάγκη για την πολυεπίπεδη ενίσχυση του ρόστερ είχε εμφανιστεί στους «κόλπους» της διοίκησης και του τεχνικού team από νωρίς, (μετά τη σειρά με τη Λαμποράλ) και έγινε πράξη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Σε πρώτη ανάγνωση, το άμεσο ζητούμενο που κλήθηκαν να λύσουν οι ιθύνοντες, εντοπιζόταν στις θέσεις των γκαρντ, με στόχο να καλυφθεί (στο μέτρο του δυνατού φυσικά) η απουσία του ηγέτη Δημήτρη Διαμαντίδη,.
Ωστόσο, το συμπέρασμα που προκύπτει, μετά την ολοκλήρωση των μεταγραφικών κινήσεων αλλά και την εικόνα που εξήχθη στο φιλικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, είναι πως η φετινή πορεία του «εξάστερου» (κυρίως στην Ευρωλίγκα) θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την απόδοση των παικτών που καλύπτουν τη θέση «5». Εκεί οπού «δεσπόζει» η παρουσία του Γιάννη Μπουρούση, ο οποίος θα έχει στο πλάι του τους Κρις Σίνγκλετον και Τζέιμς Γκιστ (υπό προϋποθέσεις).
Πολυδιάστατη παρουσία
Το μότο που θα μπορούσε να αποτυπώσει τη φετινή διάρθρωση του «πράσινου» ρόστερ είναι το «πολλές λύσεις για όλες τις δουλειές». Στους σέντερ δε, οι δύο μεταγραφές μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως «υβριδικοί» καθώς μπορούν να καλύψουν με επιτυχία περισσότερους τομείς στο αγωνιστικό σκέλος, από τους κλασικούς «εκπροσώπους» της εν λόγω θέσης.
Ο έμπειρος Μπουρούσης έχει χαρακτηριστεί (δικαίως) ως ένας «πλει-μέικερ ρακέτας», όντας ικανός να διαβάσει τις επιμέρους καταστάσεις που προκύπτουν στις αντίπαλες άμυνες, δημιουργώντας «ρήγματα» με τις πάσες του στην αδύνατη πλευρά, δίνοντας την ευκαιρία στους ελεύθερους συμπαίκτες του να πάρουν προσπάθειες ανενόχλητοι. Όσον αφορά τη δική του εκτελεστική ικανότητα, αυτή περιλαμβάνει μια ευρεία «γκάμα» επιλογών, καθώς ο ίδιος μπορεί να σκοράρει από το ζωγραφιστό αλλά και έξω από τα 6.75μ (σχεδόν) με την ίδια άνεση.
Πολυπράγμων είναι και ο έτερος σέντερ, Κρις Σίνγκλετον, ο οποίος ως παίκτης της Λοκομοτίβ Κουμπάν είχε δημιουργήσει άπειρα προβλήματα στους ψηλούς του Παναθηναϊκού, ιδίως στο παιχνίδι της Ρωσίας. Ο 27χρονος Αμερικανός έχει τη δυνατότητα να «απενεργοποιήσει» τους αντίπαλους σέντερ, «τραβώντας» τους εκτός ρακέτας και εκτελώντας από την αγαπημένη του απόσταση (σουτάκι από τα 4-5μ). Παράλληλα, η ενέργεια και η αθλητικότητά του θα εξυπηρετήσει απόλυτα τον Αργύρη Πεδουλάκη στα ματς που η ομάδα θα αναγκαστεί να «χτυπήσει» στο transition game και την ταχύτητα.
* Στην «παρέα» προστίθεται και ο Τζέιμς Γκιστ, ο οποίος αναμένεται να «μετακομίσει» αρκετές φορές στη θέση «5» μέσα στη χρονιά, στις περίπτωση που ο «Άρτζι» κληθεί να χρησιμοποιήσει «κοντά σχήματα» (small ball) .
Οι διαφορές με την εκδοχή του «Σάλε»
Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των Μπουρούση και Σίνγκλετον, αλλά και οι τομείς που είναι ικανοί να καλύψουν, καθιστούν… απαγορευτική οποιαδήποτε σύγκριση προκύψει με την περσινή frontline της ομάδας.
Η προσπάθεια του Σάσα Τζόρτζεβιτς να «θωρακίσει» τη ρακέτα με τρεις ψηλούς… πανύψηλους (Ραντούλιτσα, Κούζμιτς, Παπαγιάννης) δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, διότι ήρθε σε αντίθεση με τις απαιτήσεις του σύγχρονου μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε ουκ ολίγα προβλήματα στην άμυνα, ιδίως απέναντι σε γρήγορες και αθλητικές ομάδες στην Ευρωλίγκα, ενώ επιθετικά, πλην των «ξεσπασμάτων» του Ραντούλιτσα, δεν υπήρξε η αναμενόμενη συνεισφορά σε αυτόν τον τομέα.
Σε ατομικό επίπεδο, η ομάδα βρέθηκε πολλές φορές εκτεθειμένη από την αδυναμία των δύο Σέρβων (Ραντούλιτσα, Κούζμιτς) να προσφέρουν εξίσου στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ο μεν πρώτος έδινε την εντύπωση πως ο «εξάστερος» έπαιζε με παίκτη παραπάνω στην επίθεση αλλά με έναν λιγότερο στην άμυνα, ενώ αντίθετα ο δεύτερος, όση προσπάθεια και αν κατέβαλε στα «μετόπισθεν», αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στα επιθετικά του καθήκοντα.
Ικανοί να τον «ψηλώσουν»
Για πρώτη φορά, μετά από αρκετά χρόνια, ο Παναθηναϊκός μπορεί να αισθάνεται σίγουρος σε πρώτη φάση, καθώς ενίσχυσε και με το παραπάνω όλες σχεδόν τις γραμμές του. Κι αν η προσοχή όλων εύλογα «πέφτει» στις θέσεις των «κοντών», δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τη «βαρύτητα» αλλά και τις ικανότητες της δυάδας των ψηλών.
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
