Για πρώτη φορά ο Σεμπάστιαν Λέτο ξεκίνησε βασικός, με τον Αργεντινό να σκοράρει ένα πανέμορφο γκολ αλλά να μην βγάζει στο τερέν την ενέργεια που προσφέρει ο Ιμπάρμπο (τον τελευταίο τον νιώθει περισσότερο η άμυνα κι ας γκρινιάζει ο κόσμος για τα μέχρι τώρα τελειώματά του). Ο Αργεντινός -με την εξαιρετική αίσθηση του γκολ που διαθέτει- είναι χρησιμότατος ως αλλαγή ειδικά όταν μπαίνει ν’ αντιμετωπίσει κουρασμένες άμυνες από το…κυνήγι Μπεργκ, «Ίμπα», όμως το λαβωμένο του γόνατο «φωνάζει» πως πρέπει ο προπονητής να τον προσέξει. Ο ποδοσφαιριστής ότι χάνει σε σβελτάδα το κερδίζει σε μυαλό/αίσθηση του χώρου (άψογη η ασίστ του στη φάση του 3-0), είναι πολύ ποιοτικός κι είναι σίγουρο πως θα προσφέρει πολύτιμες βοήθειες.
Είναι πολυτέλεια για τον Παναθηναϊκό να έχει Μπεργκ-Λέτο-Ιμπάρμπο-Ρινάλντι κουαρτέτο μπροστά σ’ εποχή που δουλεύει με μικρό μπάτζετ κι έχει να πληρώνει ακόμα διακανονισμούς με παλιά του στελέχη. Η συνύπαρξη των παραπάνω θα δώσει στο ελληνικό πρωτάθλημα νίκες ακόμα και σε παιχνίδια που δεν θα υπάρχει ρυθμός.
Όμως σε αγώνες που ο αντίπαλος δεν θα φοβηθεί και θα ανεβάσει την πίεσή του ψηλά για ν’ αποκόψει τις πάσεις του Λεντέσμα (έγινε με τον Αγιαξ και στα πρώτα λεπτά του κυριακάτικου ματς) το δίδυμο Αργεντινού-Σουηδού δεν έχει πρέσινκ ψηλά, στερείται πλάτος στην ανάπτυξη κι όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να χάνει μέτρα στο γήπεδο. Απέναντι στους Ολλανδούς ο «Σέμπα» δεν ακούμπησε μπάλα, κόντρα στους Γιαννιώτες μας φάνηκε αγχωμένος με τα γκολ που έχασε και το πέναλτι που δεν του σφυρίχθηκε στο πρώτο ημίχρονο χωρίς να μπορεί να προσφέρει παιχνίδι με πλάτη, τζαρτζαρίσματα με τους στόπερ (είδαμε στη Λειβαδιά τον Μιλιάζες να κάνει τάκλιν στον Ιμπάρμπο και να σωριάζεται …λιπόθυμος στο τερέν κάτω από τη σύγκρουση), σπριντ, στοιχεία που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του «ανταγωνιστή» του!
Πολύς κόσμος γκρίνιαζε στα παιχνίδια με ΑΪΚ, Μπρόντμπι για τα σίγουρα γκολ που έχασε ο Ιμπάρμπο απορώντας γιατί ο προπονητής δεν ξεκινά βασικό Λέτο ή Βιγιαφάνιες. Χωρίς τον Κολομβιανό η ομάδα έχει θέματα στη μεταφορά μπάλας, ειδικά όταν ο Λεντέσμα δεν είναι σε καλή μέρα. Αν ο Αργεντινός είναι ντεφορμέ κι ο «Ίμπα» βρίσκεται στα πιτς, ο Ζέκα πρέπει να γίνει υπεραθλητής. Με τον Λουντ χαμένο στο πρώτο μέρος την Κυριακή και τον Γουακάσο παγκίτη υπήρχε πρόβλημα στο passing game αφού κανείς δεν μπορούσε να κρατήσει και να τρέξει μαζί με τη μπάλα.
Η εξέδρα άρχισε να δυσανασχετεί αφού μπαλιές στα πέντε μέτρα δεν μπορούσαν να περάσουν, με τον Πορτογάλο και τον Φινλανδό να διαγωνίζονται ποιος θα κάνει περισσότερα λάθη. Στην επανάληψη ο αρχηγός βελτιώθηκε, το ίδιο ο Λουντ αφού η είσοδος του «Βίγια» έδωσε στην ομάδα δημιουργό και παίκτη που νιώθει άνετα έχοντας πάρει οδηγίες διεμβόλισης. Ο Αργεντινός δεν έχει τον διασκελισμό του Ιμπάρμπο μα η τεχνική αμφοτέρων είναι εξαιρετική, η ομάδα βρήκε αυτό που έψαχνε κι είχε μάθει να παίζει μέχρι σήμερα (έλειψε πολύ ο παίκτης της Κάλιαρι κόντρα στους Ολλανδούς) λογικό ήταν το τόπι να «κρυφτεί». Ο Κολομβιανός αλλάζει το παιχνίδι, κάνει τον Παναθηναϊκό πιο απειλητικό απ’ τα άκρα και στην πλάτη της άμυνας, ακόμα πιο γρήγορο. Είναι σημαντικό κι αναδεικνύει το πόσο καλές επιλογές έχουν γίνει στον φετινό ΠΑΟ το γεγονός ότι ο «Στράμα» έχει την δυνατότητα να κάθεται δίπλα σε αθλητές όπως ο Λέτο, ο «Βίγια», ο Μπουμάλ, ο Εμποκού, ο Τελάντερ (όταν αποθεραπευτεί) που μπορούν με την είσοδό τους ν’ αλλάξουν την αγωνιστική συμπεριφορά του συνόλου και να του δώσουν ώθηση.
