Ενόψει της έναρξης της σεζόν στην Ευρωλίγκα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι θα παίξει εξαρχής ρόλο ο ψυχολογικός παράγοντας μιας κι απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο κάθε ομάδα θα παλέψει για το πλεονέκτημα έδρας ενόψει προημιτελικών. Άρα εκείνοι που θα καταφέρουν να πλασαριστούν ψηλότερα είναι όσοι δείξουν εξαρχής σκληράδα και πνευματική ισχύ. Ευκολότερο να συμβεί σε σύνολα που έχουν αναπτύξει δεσμούς μεταξύ των μελών τους μέσα από πολύχρονο «τρίψιμο», σ’ αυτό τον τομέα ο Παναθηναϊκός Superfoods υστερεί αφού το προπονητικό τιμ θα κληθεί ταυτόχρονα και να «χτίζει» και να νικά!
Σε χρονιά-μαραθώνιο όπου η εναλλαγή συναισθημάτων από τη νίκη στην ήττα θα είναι συνεχής το τριφύλλι πρέπει να διαχειριστεί ψύχραιμα δυσάρεστες καταστάσεις σε μια χώρα που δεν περισσεύει η υπομονή. Ο Πεδουλάκης για πρώτη φορά στην καριέρα του καλείται να διδάξει up tempo μπάσκετ, η επιλογή των αθλητών (πλην Μπουρούση) εξυπηρετεί τέλεια το πλάνο του, μόνο που στο «σχολείο» του ΟΑΚΑ αυτά τα μαθήματα έχουν χρόνια ολόκληρα να παραδωθούν.
Ποτέ στην ιστορία του ο Εξάστερος δεν είχε μαζεμένους τόσους εκρηκτικούς καλαθοσφαιριστές (ειδικά στην περιφέρεια άνετα ανταγωνίζονται «κατοστάρηδες»), ο «Αρτζι» πάει ν’ ανατρέψει όλες τις αμυντικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν σε Γλυφάδα, ΟΑΚΑ, Σπόρτινγκ, Λεωφόρο από τον περασμένο…αιώνα! Στο μπάσκετ των 30 δευτερολέπτων, του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Παταβούκα, του Διαμαντίδη, του Κόρφα, του Μπουντούρη, του Τζεντίλε, του Καλαϊτζή περίσσευαν πολλά στοιχεία αλλά όχι η διαβολεμένη ταχύτητα που μπορούν να δώσουν Καλάθης και Τζέιμς.
Χορτάσαμε για δεκαετίες εκτέλεση και άμυνες σεμιναριακού επιπέδου, φαντασία, τρομερό πάσινγκ γκέιμ που οι αντίπαλοι χάζευαν την επόμενη μέρα στο…youtube. Με την ασύλληπτη κλάση/εγκεφαλικότητα του μεγάλου Διαμαντίδη ν’ αποτελεί παρελθόν ο ΠΑΟ καλείται να πιέσει τον αντίπαλο μέχρι σκασίματος από το πρώτο δεύτερο ώστε να εκμεταλλευτεί την υπεροχή του σε αθλητικότητα και βάθος σ’ όλες τις όλες τις θέσεις (εκτός του «3» ίσως), ξέροντας πως αν τα ντέρμπι πάνε σε φθορά, κούραση, φάουλ ο κόουτς έχει λύσεις στα χέρια του.
Η προπονητική κατεύθυνση είναι απαραίτητη για σύνολο τίγκα σε λατινοαμερικάνους (Φελντέιν) –Αμερικανούς, δηλαδή με περισσότερο ενστικτώδη «φύση» που εύκολα αποπροσανατολίζεται στα παιχνίδια που η μπάλα…ζεματάει. Το τριφύλλι δεν διαθέτει πολλούς αθλητές να διακρίνονται για τις «χειρουργικές» τους επιλογές όταν απαιτείται το μάξιμουμ της συγκέντρωσης.
