Αναλυτικά όσα είπε ο Τσάβι Πασκουάλ:
«Σας ευχαριστώ που είστε εδώ, είμαι ευτυχής που είμαι μέλος εός τόσο μεγάλου και ιστορικού συλλόγου, με τόσους τίτλους. Ευχαριστώ όλους όσους με έφεραν εδώ. Θα δώσω τα πάντα και μαζί με τον κόσμο, θα προσπαθήσουμε να φέρουμε επιτυχίες στην ομάδα».
Για το τι στιλ μπάσκετ θέλει να παίξει:
«Αποδέχθηκα την πρόσκληση όχι έτσι για να την αποδεχτώ. Αν δεν ένιωθα ικανός δε θα είχα έρθει. Ξέρω η επιτυχία θέλει χρόνο, αλλά πιστεύω πως όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε. Δε θεωρώ πως είμαι επιθετικός ή αμυντικός προπονητής. Θέλω να παίζω τέλειο μπάσκετ. Αυτό θα επιχειρήσουμε να κάνουμε χωρίς να χάσουμε το DNA της ομάδας, που δε θέλει να χάνει. Είναι αδύνατον σε δύο προπονήσεις να αλλάξει κάτι, αλλά σιγά-σιγά και με τη βοήθεια όλων εδώ, θα καταλάβω τι γίνεται και θα προσαρμοστώ».
Με τι θα είναι ικανοποιημένος στο τέλος της σεζόν:
«Υπάρχει κόσμος που πιστεύει στο πεπρωμένο. Και εγώ πιστεύω σε αυτό. Πιστέψτε με, πάντα υπήρχε στην άκρη του μυαλού μου, πως κάποτε θα ερχόμουν σε αυτήν την ομάδα. Όταν εκδηλώθηκε το ενδιαφέρον, ήταν τιμή για μένα και όταν συμβαίνει αυτό, έχεις τον ενθουσιασμό, αποδέχεσαι το πρότζεκτ. Ξέρω πως είναι το μπάσκετ, πως είναι η δουλειά μας. Πρέπει πρώτα απ’ όλα να νιώθουμε υπερήφανοι για τη δουλειά μας και θα έρθουν και τα αποτελέσματα».
Αν το ρόστερ είναι κοντά στη φιλοσοφία του:
«Ότι έχω να πω για τέτοια θέματα, τα λέω ιδιωτικά, όχι σε ΜΜΕ. Οι προπονητές πάντα προσαρμοζόμαστε με το υλικό που έχουμε. Ποτέ δεν έχουμε το υλικό που θα θέλαμε, ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Η δουλειά μας είναι να βγάλουμε την καλύτερη απόδοση των παικτών που έχουμε, κοιτάζοντας μπροστά, με καθαρό βλέμμα».
Για το πώς θα διαχειριστεί μια ομάδα μετά το σοκ από τον τραυματισμό του Τζέις, την ήττα στο ΣΕΦ και την παραίτηση του προπονητή:
«Εμείς οι προπονητές έχουμε κάποιες ετικέτες, που μας κολλάνε κάποιοι και μας -ακολουθούν σε όλη μας την καριέρα. Εμείς εδώ, κινούμαστε στις 68-80 κατοχές, άρα είναι αδύνατον να έχεις 100 διαφορετικά συστήματα. Τίποτα δεν είναι εύκολο, όλα έχουν δυσκολίες, αλλά είδα τα παιδιά και χθες και στο ματς στη Μόσχα αλλά και στην προπόνηση σήμερα, πως διψούν να κάνουν τα πράγματα σωστά. Λίγη ηρεμία θέλουμε και θα πάμε στο σωστό δρόμο».
Για το ελληνικό μπάσκετ σε σχέση με το ισπανικό:
«Ο βαθμός απαιτητικότητας είναι ο ίδιος. Μου αρέσει η πίεση για τη νίκη. Θεωρώ πως αν παίξω μια καλή άμυνα, είναι κάτι που βρίσκεται στο DNA των ελληνικών ομάδων και το παρελθόν μου δείχνει πως ο ομάδες μου ήταν καλύτερες στην άμυνα».
Αν αισθάνεται πως πρέπει να αλλάξει κάτι σε σχέση με τον Τσάβι Πασκουάλ της Βαρκελώνης, καθώς είναι η πρώτη φορά που δουλεύει μακριά:
«Πρέπει να μάθω να μαγειρεύω… Στα σοβαρά τώρα, δε νομίζω ότι πρέπει να αλλάξω κάτι. Είμαι σοβαρός, απαιτητικός, δε χρειάζεται να αλλάξω κάτι στην προσωπικότητα μου. Έχω σεβασμό σε όλους. Όταν έχεις παιδεία και σέβεσαι, όλα γίνονται σωστά. Θα προσπαθήσω να πάρω το μάξιμουμ από τους παίκτες μου, πάντα προσαρμοζόμουν στο υλικό που είχα».
Για τον θα αναλάμβανε άλλη ομάδα πλην του Παναθηναϊκού, μεσούσης της σεζόν:
«Δε θα δεχόμουνα κανένα πρότζεκτ, αν δεν ήταν συμπαγές με κατεύθυνση τη νίκη και μόνο. Ο Παναθηναϊκός πληροί αυτές τις προϋποθέσεις και γι’ αυτό είμαι εδώ. Ένας προπονητής χρειάζεται ένα όραμα για να δουλέψει».
Για το πώς βίωνε το ΟΑΚΑ ως αντίπαλος, πως νιώθει που θα το ζήσει από αυτή την πλευρά:
«Πολλές φορές ένιωσα ζήλεια. Γιατί είδα πως ο κόσμος αγαπάει τους παίκτες και πως τους τονώνει. Πάντα ένιωθα ένα ιδιαίτερο και τώρα που θα το ζήσω, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής».
Για το αν του άφησε βαριά πληγή η σειρά του 2011:
«Πάντα όπου και αν πάμε μας διηγούνται τις περιπτώσεις που χάσαμε. Ο κόσμος ξεχνά εύκολα το καλό και θυμούνται το κακό. Όταν είσαι προπονητής, οι νίκες είναι εφήμερες, ποτέ δεν ξεχνάς τις ήττες. Όταν σταματήσεις, ο κόσμος θυμάται αυτά που κέρδισες και εγώ τις νίκες θυμάμαι περισσότερο».
Για το γεγονός πως το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι τόσο ανταγωνιστικό με το ισπανικό:
«Όχι λόγω του νέου φορμάτ της Ευρωλίγκας, που θυμίζει ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Θα χρειαστώ χρόνο να ετοιμάσω την ομάδα, οι παίκτες ακόμα δεν ξέρουν τι θέλω να εισάγω στο παιχνίδι της ομάδας».
Αν τον αγχώνει το «πρέπει», τόσο για τν Ευρωλίγκα, όσο και για το πρωτάθλημα:
«Όχι απολύτως, όχι. Δε θα μπορούσα να είμαι προπονητής σε μια ομάδα που θα έπαιζε για την παραμονή της στην κατηγορία. Νιώθω καλά με την πίεση για τη νίκη».
Αν τον ενδιαφέρει ή αν σκέφτεται να αλλάξει τρόπο σκέψης στο μπάσκετ γενικότερα, δηλαδή να παίξει γρηγορότερα η ομάδα, κάτι που δεν το συνηθίζουν στην Ελλαδα :
«Δεν το ξέρω αυτό. Εγώ όταν παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου, δεν τους βλέπω να περπατούν αργά. Όταν πάνε στο εστιατόριο όλοι θέλουν να σερβιριστούν γρήγορα. Όλοι θέλουν να τα κάνουν όλα γρήγορα. Θα είμαι ευτυχής όταν η ομάδα μας θα παίζει γρήγορα. Και ο κόσμος θα το χαίρεται. Πρέπει να περνά καλά και ο κόσμος».
Ποιους παίκτες ξεχωρίζει από τη θητεία του στην Μπαρτσελόνα και αν τους αγαπούσε όλους:
«Όλους όχι. Δεν θα πω μόνο τρία ονόματα. Είχα την τύχη να προπονήσω σπουδαίους παίκτες, αλλά θυμάμαι διαφορετικές πτυχές αυτών. Ο Παναθηναϊκός όπως και η Μπαρτσελόνα είχε μεγάλα αστέρια, αλά υπήρχαν και κάποιοι που δέχονταν τον ρόλο δευτερεύοντα. Ήταν τόσο σημαντικοί όσο και τα αστέρια για να νικήσεις. Εσύ πρέπει να φτιάξεις μια ομάδα που θα λειτουργεί όπως πρέπει. Σε ένα κονσέρτο και τη μελωδία την ακούς από το βιολί. Αλλά αν δεν ακούσεις την κατάλληλη στιγμή το τύμπανο που χρειάστηκε να παίξει για 30’’, δεν θα είναι τέλεια. Γι’ αυτό δεν μπορώ να μιλήσω για μόνο τρεις παίκτες».
Για τους αγώνες του Παναθηναϊκού που έχει δει τις τελευταίες μέρες:
«Τέσσερις αγώνες. Τους αγώνες στην Euroleague, το ντέρμπι και το χθεσινό ματς και δύο της αντιπάλου μας. Έχω τρελαθεί να βλέπω μπάσκετ. Απόψε χρειάζεται να κοιμηθώ».
Για την διαφορά του ελληνικού ντέρμπι των «αιωνίων» με το “κλάσικο”:
«Κι εγώ απολύθηκα όταν έχασα στον τελικό από τη Ρεάλ. Η βασική διαφορά είναι ότι δεν είναι τόσο κρίσιμα στην Ισπανία, λόγω της δυσκολίας του πρωταθλήματος»
Για την Μπαρτσελόνα του 2010 και αν ήταν στις καλύτερες όλων των εποχών:
«Είναι ίσως ανάμεσα στις 2-3 καλύτερες ομάδες της ιστορίας. Όμως όλα είναι παρελθόν. Είχα την τύχη να προπονήσω μία από αυτές, την Μπάρτσα του 2010. Τώρα είμαι επικεντρωμένος στην Μπάμπεργκ. Φυσικά θα αποτελούσε χαρά να προπονήσω τον Παναθηναϊκό του 2009».
